Λίγο πριν από το σημείο μηδέν
Όσο κι αν θέλεις να μη σπείρεις πανικό, αυτά που έρχονται δεν αποτρέπονται πλέον. Οι ωραιοποιήσεις δεν μπορούν να κρύψουν την αμείλικτη πραγματικότητα. Όλα είναι ενδεχόμενα. Και μάλιστα βρίσκονται έξω από την πόρτα μας. Από το κραχ, τη χρεοκοπία, τη στάση πληρωμών, την πτώχευση. Το μοντέλο που ξέραμε απεβίωσε… Και όχι μόνο πέθανε, αλλά θα μας αναγκάσουν να πληρώσουμε ακριβά το τίμημα της ανέμελης ζωής που κάναμε. Με μια λέξη, το ποτήρι θα το πιούμε ως τον πάτο…
Να είστε σίγουροι ότι θα μας στραγγίσουν… Δώσαμε κι εμείς το στιλέτο… Γιατί πιστέψαμε, ή μας άφησαν να πιστέψουμε, ότι το πηγάδι είναι αστείρευτο… Και αποδείχθηκε ότι ζούσαμε σʼ άλλο κόσμο… Και τώρα θα μας ξινίσει πολύ να πέσει το βιοτικό μας επίπεδο μέχρι και 30%. Και αντιλαμβάνεται ο καθένας τι σημαίνει αυτό. Και τι θα χαθεί… Ανατροπή των πάντων. Μεγάλα αυτοκίνητα, ακριβά τζιπ, διασκέδαση, τριήμερα, κάθε βράδυ στις ταβέρνες, καφετέριες, ταξίδια, τουρισμός στις… Μαλδίβες, μετακόμιση στα βόρεια προάστια, Αρμάνι. Θα αλλάξουν όλα. Και αυτά που θεωρούσαμε αυτονόητα. Και ανέγγιχτα.
Το λέγαμε πολλές φορές. Η καλοπέραση έχει κόστος. Και τώρα καλούμαστε να το καταβάλουμε. Μπορεί να αποφευχθεί αυτή η μοιραία κατάληξη; Δεν υπάρχει άνθρωπος που να το πιστεύει. Ακόμα και σαν όνειρο… Η οδός επιστροφής είναι ερμητικά κλειστή… Η ανώμαλη προσγείωση θα μπορούσε πάντως να ήταν ηπιότηρη… Αν είχε σημάνει συναγερμό πριν από έναν χρόνο ο Καραμανλής. Και αν ο Παπανδρέου έπαιρνε τον Οκτώβρη τα μέτρα που έπρεπε. Και δεν ζούσε σʼ άλλον κόσμο. Και τώρα πληρώνουμε τζάμπα δισεκατομμύρια σε πανωτόκια.
Θα υπάρξουν απώλειες. Αξίες θα χαθούν. Περιουσίες θα καταρρεύσουν. Στρατιές οι άνεργοι. Δρόμοι γεμάτοι λουκέτα. Σοκ και δέος… Κι όποιος γλιτώσει…
Δυστυχώς εκεί πάμε… Και ας μην πούμε ότι μας φταίνε οι άλλοι. Δικό μας το έγκλημα. Έχουμε πάντως την ικανοποίηση ότι ζήσαμε κάποια χρόνια όμορφα…
Και η επόμενη μέρα ποια; Και πότε θα ξημερώσει;
Ίσως να είναι η αρχή μιας νέας πορείας για την Ελλάδα. Και όλους μας. Αρκεί να αντιληφθούμε ότι πρέπει να αλλάξουμε. Νοοτροπία πάνω απʼ όλα. Μπορούμε να τα καταφέρουμε. Είναι γνωστό, η Ιστορία το βεβαιώνει, ότι από μια μεγάλη κρίση, ακόμα και κατάρρευση, μπορεί να φυτρώσει ένα καλύτερο και θεμελιωμένο σε στέρεες βάσεις αύριο.
Νέα μέρα θα είναι και για όλη την πολιτική μας ζωή. Από το σημερινό πολιτικό σύστημα δύσκολα θα γλιτώσει κανείς. Γιατί είναι ο φυσικός και ηθικός αυτουργός της πορείας της χώρας πριν από την άβυσσο. Και δεν έχει το παραμικρό ελαφρυντικό.
Θα μπορούσε να του αναγνωρισθεί, αν σε αυτήν την τραγική στιγμή οδηγήσει τον τόπο, όπως ο Μωυσής, με τις μικρότερες απώλειες και τραυματισμούς στην έξοδο. Και τα λιγότερα δάκρυα. Ποιος δεν θα το ευχόταν;
ΥΓ.1: Θα πουν αρκετοί αναγνώστες: Μαύρα μας τα λες. Μα έτσι είναι. Και πρέπει να ξέρει ο κάθε πολίτης όλη την αλήθεια για να μπορεί να πάρει σωστές αποφάσεις και να είναι προετοιμασμένος για κάθε μάχη. Γιατί, κακά τα ψέματα ξεπουλήσαμε τον αγώνα για λίγα ψίχουλα, καλοπέρασης. Και αυτό σήμερα πληρώνουμε.
ΥΓ.2: Αφήσαμε τελευταίο το πιο σημαντικό. Να ματώσουμε, να πεινάσουμε, να τα δώσουμε όλα, για να μη χαθεί κομμάτι της εθνικής κυριαρχίας μας.
Έχει κανείς σας αντίρρηση;