επί του πιεστηρίου

Μας πήραν στην πλάκα και οι γείτονές μας… Ο… καλός μας φίλος κ. Ερντογάν, που τον άλλο μήνα τον περιμένουμε σαν… παράκλητο, μετά φανών και λαμπάδων, μετέφερε, λένε, στην ελληνική κυβέρνηση αλλά και σε ευρωπαίους πρεσβευτές στην Άγκυρα (για να δείξει διεθνώς πόσο μας συμπονάει…) ότι είναι πρόθυμος να μας βοηθήσει, στέλνοντάς μας… εμπειρογνώμονες και τεχνοκράτες να συνδράμουν, ακόμα και να μας προσφέρει οικονομική βοήθεια.

Δεν αφήνει την κοροϊδία ο τούρκος πρωθυπουργός; Τα… φιλικά του αισθήματα τα βλέπουμε και τα ζούμε κάθε στιγμή με τις αδίστακτες προκλήσεις τους, με τις παραβιάσεις πάνω από τα νησιά μας και τις προκλητικές (όχι χωρίς λόγο) περατζάδες τους μέχρι το Σούνιο… Αλλά καλά μας κάνουν και μας κογιονάρουν, αφού δεν τολμάμε να πούμε το ως εδώ και μη παρέκει…

Οι κερδοσκόποι, οι αγορές μάς φταίνε… Αυτές μας δημιούργησαν το πρόβλημα. Να πάμε να τους δείρουμε, να τους κρεμάσουμε ανάποδα. Να τους ρίξουμε στο καζάνι… Αλλά για να σοβαρευτούμε, να μη λαϊκίζουμε και να μην ανακαλύπτουμε μόνιμα εχθρούς… Οι κερδοσκόποι και οι αγορές ήρθαν να μας βρουν, μας έβαλαν το μαχαίρι στον λαιμό να μας δανείσουν, να πάρουμε λεφτά με το στανιό; Ή εμείς βγήκαμε στη γύρα, περιφέροντας τον δίσκο, δώστε και σώστε μας; Προσφέρει κανείς τζάμπα να πάμε κι εμείς να τον βρούμε; Αν δεν ήταν το ταμείο άδειο, θα μιλάγαμε σήμερα για κερδοσκόπους; Τόσα χρόνια με τον υπέρογκο δανεισμό μας, εμείς δεν τρέφουμε τα κερδοσκοπικά πιράνχας; Ας μην κοροϊδευόμαστε, οι κυβερνήσεις και οι τηλεεισαγγελείς τώρα ξύπνησαν, ενώ τόσα χρόνια όχι μόνο τα ʼβλεπαν μια χαρά αλλά πλειοδοτούσαν στις διεκδικήσεις… Ο πνιγμένος τρέχει στον τοκογλύφο… Το δικό μας το κεφάλι φταίει… Και τώρα από τον παράδεισο φθάσαμε στην κόλαση…

Δεν υπάρχει Έλληνας που να μη λυπήθηκε με τον σκοτωμό του 15χρονου Αφγανού από τη βόμβα τρομοκρατών στα Πατήσια. Φαίνεται όμως ότι εκεί στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη θλίψη και κλάμα πολύ έχει πέσει… Και φροντίζουν μάλιστα να το δείχνουν. Έβγαλαν ανακοίνωση ότι στην τελετή που έγινε χθες, εν όψει της μεταφοράς της σορού στο Αφγανιστάν, θα πήγαινε ο υφυπουργός κ. Βούγιας, ο γενικός γραμματέας Δημ. Τάξης και ο αρχηγός της Αστυνομίας. Τι άλλο από υποκρισία είναι; Αν θέλουν να τιμήσουν το άτυχο παιδί και να διώξουν την ανασφάλεια στην οποία ζει ο κόσμος, αυτό που θα έπρεπε να είχαν κάνει είναι να είχαν αποκαλύψει τους δράστες… Αυτό προέχει, κύριε υπεύθυνε της Προστασίας του Πολίτη…

Ράβε ξήλωνε… Αυτά συμβαίνουν κάθε μέρα με το περιθρύλητο πια φορολογικό νομοσχέδιο. Μπάζουν και βγάζουν διατάξεις, που η μία παραπέμπει στην άλλη, και ρυθμίσεις. Και όποιος έχει το κουράγιο να περιπλανηθεί σʼ αυτόν τον λαβύρινθο των 168 σελίδων στις οποίες απλώνεται, στο τέλος θα έχει βγει ζαλισμένος. Άσε που για να εφαρμοστεί απαιτούνται γύρω στις 1.000 ερμηνευτικές εγκυκλίους, που γύρευε πόσο χρόνο θα χρειαστούν. Αλλά και τότε θα τρέχεις να ρωτάς τον έφορο τι ισχύει και τι όχι. Που επιβεβαιώνει αυτούς που λένε ότι το φορολογικό νομοσχέδιο είναι ο θρίαμβος των εφοριακών. Άλλο ένα κατασκεύασμα στο πόδι.

Δεν πρωτοτυπούν οι μεγαλογιατροί του Κολωνακίου που δηλώνουν εισόδημα γύρω στα… 1.000 ευρώ τον μήνα, αν και αυτά δεν φθάνουν ούτε για το νοίκι του ιατρείου τους (αλήθεια, αφού βγάζουν τόσο λίγα, γιατί δεν πάνε σε… λαϊκότερη περιοχή όπου θα έχουν φτηνό νοίκι;). Πολύ λιγότερα, πενταροδεκάρες δήλωνε ο Σταύρος Νιάρχος το 1961… Φτωχαδάκι κι αυτός… Τη φορολογική του δήλωση, με 11.000 δραχμές εισόδημα τον χρόνο, είχε αποκαλύψει η «Αθηναϊκή» του αείμνηστου Γιάννη Παπαγεωργίου. Και είχε γίνει τέτοιος θόρυβος, ανησύχησε μάλιστα ο κόσμος μην ο άνθρωπος, μέρες Χριστουγέννων που ήταν, μείνει νηστικός, και η «Αθηναϊκή» έκανε… έρανο για να του αγοράσει μια γαλοπούλα! Η ιστορία και σήμερα απλώς επαναλαμβάνεται. Χωρίς βέβαια να σταματήσει ποτέ… Ό,τι γινόταν το 1961 γίνεται και τώρα…

***

Λεφτά υπάρχουν… Και μάλιστα φτηνά. Ακόμη και οι διπλωμάτες ξέρουν πού βρίσκονται… Π.χ. στην Κίνα. Μόνο οι οικονομικοί εγκέφαλοι της κυβέρνησης δεν έχουν βρει τον δρόμο… Εκτός κι αν μας έχουν βάλει μπάρες τα αφεντικά μας… Και δεν δίνουν βίζα στον πρωθυπουργό μας… Αν δεν είναι έτσι, πάρε επιτέλους, Γιώργο, τον γνωστό από την αρχαιότητα δρόμο του μεταξιού…


Σχολιάστε εδώ