H ελληνική ανεξαρτησία
Η Ελλάδα εόρτασε την 180ή επέτειο της απελευθέρωσής της από τον τουρκικό ζυγό κάτω από δύσκολες συνθήκες για τη χώρα και τον λαό, τον Ελληνισμό ολόκληρο, αφού η βαθιά και πολυεπίπεδη οικονομική κρίση της χώρας έφερε το πολιτικό σύστημα σε συνθήκες αδιεξόδου.
Υπήρξε συζήτηση ακόμα και για το τέλος της ελληνικής ανεξαρτησίας, τον περιορισμό της ελληνικής κυριαρχίας και διάφορα συναφή εξαιρετικά επικίνδυνα και κατά την εκτίμηση των ειδικών εξωπραγματικά. Η ελληνική ανεξαρτησία δεν κινδυνεύει, ούτε και η κυριαρχία από το οικονομικό πρόβλημα σε κράτη όπως το ελληνικό, που έχει τις ρίζες τής ύπαρξής του βαθιά στην Ιστορία και τον πολιτισμό της Ευρώπης και της οικουμένης. Τα προβλήματα υπάρχουν, οι αδυναμίες είναι υπαρκτές, οι διοικητικές και κρατικές αγκυλώσεις, η ανυπαρξία ή η μειωμένης αξιοπιστίας πολιτική ηγεσία και πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι πραγματικότητες οδυνηρές τις οποίες πρέπει να υπερβούμε.
Όμως η πραγματικότητα της ελληνικής ανεξαρτησίας, της απελευθέρωσης του Έθνους από τον οθωμανικό ζυγό, δεν είναι μόνο ένα γεγονός ιστορικής σημασίας πολύ σπουδαίο για το ελληνικό έθνος και τον ελληνικό πολιτισμό, αλλά επρόκειτο για εξέλιξη κοσμοϊστορικών διαστάσεων με πολύ σοβαρές αναπόδραστες εξελίξεις για την Ευρώπη κατά πρώτο λόγο και την οικουμένη εν συνεχεία.
Η ελληνική επανάσταση, που έλαβε χώρα παρά την αντίθεση των ηγεμονικών δυνάμεων της εποχής και το κυρίαρχο δόγμα Μέτερνιχ για το status quo στην Ευρώπη και την ακεραιότητα της οθωμανικής αυτοκρατορίας,
ήταν προϊόν του ευρωπαϊκού και του ελληνικού διαφωτισμού, που με τη σειρά τους επηρεάστηκαν τα μάλα από την κλασική Ελλάδα, την Ελλάδα της δημοκρατίας και της ελευθερίας, την Ελλάδα του διαλόγου και των δικαιωμάτων, αγώνας για την ελευθερία των Ελλήνων που προκάλεσε και το μεγάλο φιλελληνικό ρεύμα της Ευρώπης των αρχών του 18ου αιώνα. Ένας φιλελληνισμός που είχε αφετηρία του την ευγνωμοσύνη των διανοουμένων της Ευρώπης για την κλασική Ελλάδα που τους ενέπνεε στα ιδεώδη του ανθρωπισμού, του πολιτισμού και της προόδου.
Η ελληνική επανάσταση απετέλεσε και το πρώτο σοβαρό πλήγμα στην οθωμανική αυτοκρατορία που από το τέλος της επανάστασης και την ίδρυση του ελληνικού κράτους, το λεγόμενο ανατολικό ζήτημα, που σοβούσε ήδη από τον 17ο και εντεινόταν αρχές του 18ου αιώνα, απειλούσε πλέον εμφανώς το οθωμανικό κράτος με διάλυση. Η ελληνική επανάσταση και η ελληνική ανεξαρτησία απετέλεσαν την αφετηρία ένοπλων εξεγέρσεων των βαλκανικών λαών εναντίον του οθωμανικού κράτους.
Σήμερα, σαφώς και πρέπει να βρούμε την αισιοδοξία και τη δημιουργικότητά μας για να ξεπεράσουμε την κρίση, αλλά εκείνο που πρέπει να κάνει η χώρα για να διαφυλάξει την ελληνική ανεξαρτησία είναι να ενδυναμώσει την αποτρεπτική της ισχύ έναντι της Τουρκίας στο Αιγαίο και στην Κύπρο.
Εκεί δοκιμάζεται η ελληνική ανεξαρτησία. Ακόμα και η σημερινή κρίση, που πέρασε και περνά η χώρα μας, διδάσκει πως τα προβλήματα, παρά τη συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είμαστε υποχρεωμένοι να τα αντιμετωπίζουμε μόνοι μας.
Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο στην υπεράσπιση της κυριαρχίας της χώρας, όπου εκεί κρίνεται η ανεξαρτησία, όπου όπως μας εξηγεί και ο μεγάλος ιστορικός και φιλόσοφος, πατέρας των διεθνών σχέσεων Θουκυδίδης «έχεις τόσο δίκαιο όσο μπορείς να υπερασπιστείς».