Χρεοκοπήστε για να σας… βοηθήσουμε!
Μια ηλιαχτίδα Ελληνισμού, αλληλεγγύης, ήταν ο Τρισέ, με το φιλί ζωής που έδωσε στις τράπεζές μας… Που βρίσκονταν ένα βήμα πριν από την κατάρρευση. Όχι ότι το έκανε από αγνά αισθήματα. Βοήθησε και την τράπεζα που διοικεί…
Κανένας δεν μπορεί να πει ότι σήμερα είναι ίδια η μέρα με τις άλλες προ της Παρασκευής. Ο διαιτητής μάς έστειλε στην παράταση. Αν δεν τα καταφέρουμε να βγούμε ζωντανοί, θα μας περιμένουν… Όταν θα έχουμε χρεοκοπήσει, με… ανοιχτές τις αγκάλες τους να μας… βοηθήσουν, δίνοντάς μας λίγο οξυγόνο. Και για το υπόλοιπο θα μας στείλουν στον άλλον σωτήρα, το περιβόητο ΔΝΤ. Για να έχουν και οι δύο λόγο στον διαμοιρασμό των ιματίων μας. Από κοντά και οι… τεθλιμμένοι γείτονες. Τουρκία, Σκόπια και λοιποί… συγγενείς.
Κάπως έτσι αποτυπώνονται τα όσα συνέβησαν στο διήμερο. Πριν από 189 χρόνια επιβάλλαμε τους όρους μας. Σήμερα μας τους επιβάλλουν. Με τη δική μας συνυπογραφή…
Τώρα αν αυτή η εξέλιξη, συμφωνία, όπως θέλετε πέστε την, στην οποία συρθήκαμε επαιτώντας, με τους συνεταίρους μας να μας κοιτάζουν με οίκτο, είναι ένας καλός συμβιβασμός ή μια χρυσή ισοπαλία και θα πρέπει να βγούμε στους δρόμους να πανηγυρίζουμε και να στήσουμε χορούς, ή να κάτσουμε να προβληματιστούμε και να κοιτάξουμε κατάματα την ωμή πραγματικότητα, μάλλον το δεύτερο μας χρειάζεται…
Ωμό πάντως ήταν το μήνυμα των Βρυξελλών. Δεν θα σας ξελασπώσουμε εμείς, τα μέτρα θα τα πάρετε όλα εσείς. Το πικρό ποτήρι θα το πιείτε ως το τέλος. Μέχρι τον πάτο. Μόνοι σας θα τραβήξετε το κουπί. Εσείς δημιουργήσατε τα προβλήματα στην οικονομία σας… Εσείς, χωρίς εμάς, θα τα λύσετε.
Είμαστε μόνοι. Έστω κι αν ο Τρισέ έδειξε να μας συμπονεί… Αν δεν ξεπεράσουμε τα προβλήματά μας. Αν δεν συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να χαμηλώσουμε τον πλαστό πήχυ της ζωής που κάνουμε. Αν δεν γίνουν οι ανατροπές που πρέπει. Αν δεν συμφωνήσουμε όλοι σ’ ένα καινούργιο ξεκίνημα ως χώρα… τότε αυτό που ζούμε τώρα θα το μακαρίζουμε σε σχέση μ’ αυτά που έρχονται.
Και εδώ η ευθύνη ανήκει στον πρωθυπουργό, τον Γιώργο Παπανδρέου, που θα πρέπει να πει όλη την αλήθεια στον κόσμο. Όχι με μισόλογα. Θυσιάζοντας ακόμη και την καρέκλα του. Ότι το επίπεδο της ζωής μας θα πέσει σκαλιά κάτω…
Δεν θα αρνηθούμε ότι ο Γιώργος έχει ικανότητες. Επικοινωνιακά ήταν άριστα όλα στημένα. Προσωπικά είναι κερδισμένος. Πέρασε μέχρι και την αναγκαιότητα του ΔΝΤ. Με τον τρόμο που σπάρθηκε κατάφερε να χωνέψουμε τα πάντα.
Όμως όλα έχουν τα όριά τους. Το πάρτι της προβολής τελείωσε. Και πια βρίσκεσαι πρόσωπο με πρόσωπο με τα αδιέξοδα. Τώρα είναι η ώρα των αποφάσεων… Με τη σκέψη στην πατρίδα και τον λαό της. Και το όνομα που θα αφήσεις. Όταν μάλιστα έχεις τη βαριά κληρονομιά του παππού και του πατέρα…