Μεγαλύτερη διείσδυση στους χώρους εργασίας θέλει το ΚΚΕ
Σε αυτήν στελέχη του κόμματος από όλη τη χώρα και όλους τους εργασιακούς χώρους μετέφεραν την εμπειρία τους από τις τελευταίες απεργιακές κινητοποιήσεις και αποφάσισαν όχι μόνο να εντείνουν την παρέμβασή τους στους εργασιακούς χώρους, αλλά και να την ανεβάσουν ποιοτικά.
Το ΚΚΕ εκτιμά ότι στη σημερινή συγκυρία της οικονομικής κρίσης είναι επιτακτική ανάγκη η ανασύσταση του εργατικού και λαϊκού κινήματος προκειμένου αυτό να βρεθεί στο απαιτούμενο ύψος ιδεολογικής και πολιτικής αντιπαράθεσης με κεντρικό άξονα: «Ανάπτυξη για τον λαό και όχι για τα μονοπώλια».
Ο Περισσός θέτει ως βασικό περιεχόμενο της ανασύστασης την προετοιμασία και οργάνωση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της «για αποφασιστική αναμέτρηση με τα μονοπώλια για την ανατροπή της εξουσίας τους».
Στόχος του ΚΚΕ είναι οι κινητοποιήσεις που θα γίνουν το επόμενο διάστημα να μην έχουν απλώς αμυντικό ή συντεχνιακό χαρακτήρα, αλλά να θέτουν και πολιτικοϊδεολογικά ζητήματα που έχουν να κάνουν με την ίδια την πολιτική εξουσία.
Προϋποθέσεις για αυτό, τονίζουν τα στελέχη του, είναι η άνοδος της ικανότητας του κόμματος και του ταξικού κινήματος να συνδέονται με πλατιές εργατικές και λαϊκές μάζες και να οργανώνουν την πάλη τους, η μαζικοποίηση του συνδικαλιστικού κινήματος και η αλλαγή των συσχετισμών στις γραμμές του, η αντιμετώπιση της καθυστέρησης στην προσαρμογή του συνδικαλιστικού κινήματος στις αλλαγές που γίνονται στην παραγωγική δομή της χώρας, το χτίσιμο κομματικών οργανώσεων στους μεγάλους τόπους δουλειάς, η κοινή δράση εργαζομένων με τους αγρότες και τους ΕΒΕ και η ενίσχυση του διεθνιστικού χαρακτήρα της πάλης της εργατικής τάξης.
Οι παραπάνω φιλόδοξοι στόχοι, εκτιμά το ΚΚΕ, προσκρούουν τόσο σε αντικειμενικές όσο και σε υποκειμενικές δυσκολίες. Στις αντικειμενικές κατατάσσεται η εκφυλιστική κατάσταση που επικρατεί στο συνδικαλιστικό κίνημα με ευθύνη των «συμβιβασμένων πλειοψηφιών» και ο χαμηλός βαθμός συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων. Βασικός ανασταλτικός υποκειμενικός παράγοντας είναι η απόσπαση της οικονομικής από την πολιτική πάλη τόσο στην καθημερινή αυτοτελή δράση του κόμματος όσο και μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Είναι χαρακτηριστικό, τονίζουν τα στελέχη του κόμματος, ότι σήμερα σε όλη τη χώρα υπάρχουν πάνω από 3.700 σωματεία ιδιωτικού και δημοσίου δικαίου που συγκεντρώνουν περίπου το 30% από το σύνολο του εργατικού δυναμικού ενώ στον ιδιωτικό τομέα αυτό το ποσοστό είναι ακόμα πιο κάτω και ψηφίζουν λιγότεροι εργαζόμενοι.
Στο σύνολο της οικονομίας οι μισθωτοί είναι 2.922.114 και ο οικονομικά ενεργός πληθυσμός 4.531.914 ενώ καταγράφεται σταθερή άνοδος της μισθωτής εργασίας. Οι κλάδοι του εμπορίου, των κατασκευών, των μεταφορών, της ενέργειας, του χρηματοπιστωτικού κλάδου καταγράφουν αύξηση της απασχόλησης ενώ παρουσιάζεται τάση συρρίκνωσης στη μεταποίηση, τη γεωργία και την κτηνοτροφία.
Αιχμή του δόρατος στην παρέμβαση του κόμματος στους εργαζόμενους θα είναι φυσικά το
ΠΑΜΕ, το οποίο εκτιμούν στον Περισσό ότι σήμερα μπορεί να δώσει μια νέα πνοή στη λειτουργία και τον προσανατολισμό των δυνάμεων που συσπειρώνονται στις γραμμές του (σωματεία, ομοσπονδίες, εργατικά κέντρα, μεμονωμένοι συνδικαλιστές). Πρέπει όμως, λένε, να ξεπεραστούν καθυστερήσεις και γραφειοκρατικά φαινόμενα στην οργάνωση της δράσης του και το ζητούμενο σήμερα για το ΠΑΜΕ είναι να αποκτήσει δυναμικότερους ρυθμούς η συσπείρωση σε αυτό νέων σωματείων και να αναπτυχθεί ιδιαίτερα η επιρροή του εκεί που σήμερα είναι μειοψηφία.
Σχετικά με τη ΓΣΕΕ θα συνεχιστεί η ίδια τακτική που θέλει το ΠΑΜΕ να είναι με «το ένα πόδι μέσα και με το ένα πόδι έξω». Είναι χαρακτηριστικό ότι στο πρόσφατο συνέδριο της ΓΣΕΕ οι δυνάμεις που ΠΑΜΕ αποχώρησαν από τις εργασίες του και επανήλθαν μόνο στην ψηφοφορία για την εκλογή οργάνων, στα οποία διατήρησαν τις δυνάμεις που είχαν στο προηγούμενο συνέδριο.