Επικαιρότητα
1Μία από τις ισχυρότερες πετρελαϊκές πολυεθνικές επιχειρήσεις, η Total, που θεωρείται η μεγαλύτερη της Γαλλίας, έχει γίνει σοβαρή αιτία κοινωνικής αναταραχής στη χώρα αυτή. Η Total απλώνεται σε 130 χώρες του πλανήτη και απασχολεί 95.000 εργαζομένους. Στη Γαλλία διαθέτει 6 από τα 12 συνολικά διυλιστήρια που λειτουργούν εκεί. Τώρα αποφάσισε να κλείσει το μεγαλύτερο διυλιστήριό της που λειτουργεί στο λιμάνι της Δουνκέρκης και απασχολεί 600 εργαζομένους, με την αιτιολογία ότι οι εργασίες έχουν περιοριστεί. Διαμαρτυρόμενοι για την απόφαση αυτή οι εργαζόμενοι κατέβηκαν σε απεργία διαρκείας, παρά την υπόσχεση της διεύθυνσης της Total ότι οι 360 από τους εργαζομένους στο διυλιστήριο της Δουνκέρκης θα επαναπροσληφθούν στα άλλα διυλιστήρια της εταιρείας, ενώ οι υπόλοιποι 240 θα απασχοληθούν στη νέα μονάδα επεξεργασίας μεθανίου που πρόκειται να δημιουργηθεί στην περιοχή. Χρόνια τώρα όμως οι κάτοικοι της Δουκένρκης ακούνε για τη δημιουργία εργοστασίου επεξεργασίας μεθανίου, χωρίς τελικά να γίνεται τίποτα. Οπότε αυτήν τη φορά δεν πείστηκαν. Μάλιστα η απεργία των εργαζομένων στο διυλιστήριο της Δουνκέρκης συμπαρέσυρε σε απεργία όλους τους εργαζομένους στην Total, οι οποίοι βλέπουν ότι ενώ η επιχείρηση στην οποία εργάζονται αποκομίζει τεράστια κέρδη, εν τούτοις επιμένει να απολύει υπαλλήλους και να περιορίζει την απασχόληση στη Γαλλία, χωρίς η κυβέρνηση του Νικολά Σαρκοζί να αντιδρά. Το πιο εξοργιστικό δε είναι ότι το διυλιστήριο της Δουνκέρκης σχεδιάζεται να μεταφερθεί στα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα, για να κερδίζει η επιχείρηση τα έξοδα μεταφοράς του ακατέργαστου πετρελαίου. Η στάση της Total αποτελεί κλασική περίπτωση συμπεριφοράς πολυεθνικής επιχείρησης στη σημερινή εποχή της παγκοσμιοποίησης και της ελεύθερης κίνησης κεφαλαίων, τεχνογνωσίας και εργαζομένων. Δηλαδή όπου μια επιχείρηση βρίσκει φτηνό εργατικό δυναμικό, είναι έτοιμη να μετακομίσει εκεί και να εγκαταλείψει άνεργους και χωρίς εισόδημα τους παλιούς της εργαζομένους. Έτσι όμως αποδυναμώνεται η εργατική τάξη, πράγμα που είναι η βασική επιδίωξη της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Γι’ αυτό και η τακτική αυτή αποτελεί γενικευμένη συμπεριφορά των μεγάλων επιχειρήσεων.
2Η άλλοτε «κελτική τίγρη», η Ιρλανδία, ξαναζεί μέρες των αρχών του 19ου αιώνα, τότε που τα καραβάνια των μεταναστών εγκατέλειπαν τη χώρα τους πεινασμένοι και τυλιγμένοι σε κουρέλια. Οι περισσότεροι κατευθύνονταν κατά κύριο λόγο στις ΗΠΑ, στον Καναδά και στις άλλες χώρες της αμερικανικής ηπείρου. Τώρα οι Ιρλανδοί συνωστίζονται και πάλι στην πρεσβεία των ΗΠΑ στο Δουβλίνο και στις πρεσβείες άλλων κρατών, αναζητώντας ευκαιρίες απασχόλησης εξαιτίας της οικονομικής κρίσης που έπληξε με ιδιαίτερη σκληρότητα τη χώρα τους. Η γρήγορη οικονομική ανάπτυξη της Ιρλανδίας στις αρχές της δεκαετίας του ’90, η οποία είχε προκαλέσει τον θαυμασμό των ευρωπαίων ηγετών, που μιλούσαν για το «ιρλανδικό θαύμα», ξεθώριασε μέσα σε μια δεκαετία. Έτσι, σήμερα, η Ιρλανδία έχει το υψηλότερο δημόσιο χρέος και το μεγαλύτερο έλλειμμα απ’ όλες τις χώρες της Ευρωζώνης. Τα μέτρα που πήρε για ανόρθωση είναι σκληρά και οδήγησαν την οικονομία της σε ύφεση, με αποτέλεσμα η ανεργία να φτάσει πάνω από το 20% του συνολικού εργατικού δυναμικού. Φαίνεται ότι οι κυβερνήσεις της προηγούμενης δεκαετίας έκτισαν την οικονομική ανάπτυξη της χώρας πάνω στην άμμο. Και με το πρώτο φύσημα του ανέμου όλο αυτό το σαθρό οικοδόμημα γκρεμίστηκε. Τώρα η κυβέρνηση της χώρας ευελπιστεί ότι θα μπορέσει να ξεπεράσει την κρίση και να βγει από την ύφεση με τη γενναία συνδρομή του ιρλανδικού στοιχείου που ευημερεί στις ΗΠΑ, αλλά και στη Βρετανία, και σε μικρή κλίμακα και σε άλλες ισχυρές οικονομικά χώρες. Ακόμα ελπίζει ότι τα εμβάσματα των μεταναστών θα βοηθήσουν να ξαναβρεί πάλι η χώρα την οικονομική της ευρωστία. Όμως η ύφεση, η ανεργία και τα δημοσιονομικά προβλήματα επιμένουν και δεν υποχωρούν. Όταν την οικονομική σου άνθηση τη στηρίζεις σε παράγοντες που δεν δημιουργούν την κατάλληλη υποδομή που θα αυξήσει τις αντοχές της οικονομίας σε περιόδους «ισχνών αγελάδων», τότε είναι βέβαιο ότι με το πρώτο φύσημα του αέρα θα σκορπίσει η οικονομία. Το ίδιο φαινόμενο δυστυχώς βιώνει και η Ελλάδα.