Δεν βλέπουν το συμφέρον της χώρας αλλά το δικό τους

«Τα κεφάλια μέσα» ζητά το Μαξίμου από τους υπουργούς και να μην κάνουν δηλώσεις που επιτείνουν το κακό κλίμα στις αγορές και με την… ανάσα τους ανεβάζουν τα spread, το κόστος δηλαδή του δανεισμού.
Μοναδική εξαίρεση ο Θόδωρος Πάγκαλος, που προκάλεσε συζητήσεις με τις επιθέσεις που εξαπέλυσε εναντίον της κυβέρνησης της Γερμανίας, σε σημείο να αναρωτιούνται μερικοί πού αποσκοπούν οι δηλώσεις του που ρίχνουν λάδι στη φωτιά σε μια τέτοια κρίσιμη ώρα.
Ανάμεσα στους συνεργάτες του Παπανδρέου, αν και επικρατούν πιο νηφάλιες φωνές, αρκετοί πιστεύουν πως σκληρές φράσεις κατά της γερμανικής πολιτικής, έτσι όπως εφαρμόζεται από την κ. Μέρκελ, βοηθούν σαν ένα είδος πίεσης προς την ίδια.
Όμως εκείνο που τους ανησυχεί περισσότερο δεν είναι οι δηλώσεις των υπουργών αλλά προπάντων οι διάφορες φήμες που κάθε τόσο σαρώνουν την αγορά και προκαλούν νευρικό κλονισμό στο οικονομικό επιτελείο.
Όλα είναι θέμα ψυχολογίας, υποστηρίζουν στην κυβέρνηση, τα πάντα κρέμονται σε μια κλωστή, και ως εκ τούτου δεν μπορεί να βγαίνει ο οποιοσδήποτε και να λέει οτιδήποτε δημιουργώντας αναστάτωση στις αγορές και κλίμα για τους κερδοσκόπους που καραδοκούν.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Παπανδρέου λέει σε όλους τους τόνους στους άμεσους συνεργάτες του πως τα μάτια της διεθνούς κοινότητας -ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό- είναι στραμμένα πάνω μας και γι’ αυτό χρειάζεται προσοχή.
Η μόνη που συνέβαλε στο σιωπητήριο που ζητά ο πρωθυπουργός είναι η Άννα Διαμαντοπούλου. Μιλώντας στο Υπουργικό Συμβούλιο επεσήμανε την ανάγκη να μη δημιουργείται κλίμα αστάθειας και προπαντός να μη δίνεται η εντύπωση στην Ευρώπη και στους εταίρους μας ότι η χώρα καταρρέει οικονομικά.
Ο πρωθυπουργός πάντως έκανε στροφή τις τελευταίες ημέρες πριν από τη Σύνοδο Κορυφής όσον αφορά το ΔΝΤ, ενώ κορύφωση του πολέμου μεταξύ Ευρώπης – Γερμανίας και ΔΝΤ (με το όπλο πάνω στο τραπέζι…) ήταν αυτό που ξέφυγε στην ομιλία του την προηγούμενη εβδομάδα στη Χαλκιδική, στο συνέδριο της ΓΣΕΕ, όπου είπε ότι βρισκόμαστε λίγο πριν από την αδυναμία να δανειστούμε, ενώ ήθελε να πει βρισκόμασταν, δημιουργώντας έτσι ο ίδιος κόκκινα πρόσημα για τους ξένους οικονομικούς αναλυτές.
Η τακτική που ακολούθησε μέχρι τώρα, με το να ανάβει πότε το πράσινο και πότε το κόκκινο φως στο ΔΝΤ, ήταν, λένε πολλοί, ένα από τα διαπραγματευτικά του χαρτιά απέναντι κυρίως στην άκαμπτη γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, που κρατάει τα σκήπτρα στις διαπραγματεύσεις απαιτώντας σκληρά ανταλλάγματα.
Τη στροφή πολιτικής του Παπανδρέου ακολούθησε και ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, μέχρι να μπορέσουν να φέρουν τη γερμανίδα καγκελάριο σε μια συζήτηση με τους ευρωπαίους ομολόγους τους. Αυτό βέβαια είχε ως αποτέλεσμα πολλοί υπουργοί να αρχίσουν τις δηλώσεις υπέρ ή κατά του ΔΝΤ. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, που δήλωσε στην αρχή της εβδομάδας «ΔΝΤ, ευχαριστώ δεν θα πάρω», το έπραξε αφού πρώτα ήταν σίγουρος για τη νέα γραμμή που εξέπεμπε ο Παπανδρέου, αφετέρου, όπως λένε πολιτικοί του φίλοι, ήθελε να κλειδώσει την αντίθεσή του σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ώστε να καταγραφεί στην κοινή γνώμη ως «εναλλακτική λύση» για το επόμενο διάστημα, σε περίπτωση που αποτύχουν οι διαπραγματευτικές κινήσεις του Παπανδρέου.
Με άλλα λόγια, στην κυβέρνηση κινούνται με βάση όχι το τι πραγματικά συμφέρει τη χώρα αυτήν τη δύσκολη στιγμή, αλλά το τι είναι καλό πολιτικά για τους ίδιους.
Περιθώρια λάθους δεν υπάρχουν, υποστηρίζουν αρκετοί υπουργοί, αν όχι όλοι τους. Μάλιστα ο Ανδρέας Λοβέρδος θεωρεί πως η κυβέρνηση δεν έχει το δικαίωμα να αποτύχει, γιατί μετά χάθηκε η χώρα, όχι μόνο οι ίδιοι.
Η ανησυχία που επικρατεί στην κυβέρνηση αυτές τις ημέρες που κορυφώνονται οι πιέσεις εντός και εκτός της χώρας, με αποδέκτες μια εύθραυστη ομάδα ανθρώπων που καθορίζει τις τύχες της ανεβοκατεβάζοντας το κόστος του δανεισμού, είναι περισσότερο από διάχυτη.
Όλοι στην κυβέρνηση ομολογούν πως ο Παπανδρέου περπατά πάνω σε τεντωμένο σχοινί και, όπως λένε, ή θα σπάσει και θα γκρεμιστούν όλοι μαζί ή θα συνεχιστεί η αβεβαιότητα στην οικονομία, αλλά με… ευνοϊκότερους όρους.