Από πότε η Αριστερά οδύρεται για τα ρετιρέ;
Πολύς ο θόρυβος που γίνεται την τελευταία εβδομάδα για τη φορολόγηση των αποζημιώσεων των απολυομένων. Και όλοι φωνάζουν για το τεράστιο θράσος των «στρατηγούντων» που πουλάνε «φιλολαϊκή σκέψη» την ώρα που «συνθλίβουν τους ήδη συνθλιμμένους», τουτέστιν τους απολυμένους.
Αλλά για να ιδούμε ποίοι είναι αυτοί που «συνθλίβονται» με την αποφασισθείσα φορολόγηση των αποζημιώσεων των απολυομένων και που προκαλεί δάκρυα και ολοφυρμούς κυρίως στην ηγεσία των αριστερών λεγομένων κομμάτων η ανάλγητη αυτή συμπεριφορά της κυβέρνησης των «μαθητευόμενων μάγων».
Και ξεκινάμε από τον ιδιωτικό τομέα: Κανείς. Ενδεικτικά αναφέρω νοσηλεύτρια με 26 χρόνια απασχόληση στα βαριά και ανθυγιεινά και αποδοχές 1.752 ευρώ τον μήνα, στην περίπτωση που απολυθεί, θα πάρει μαζί με την προσαύξηση 44.958 ευρώ.
Για τους ελεύθερους επαγγελματίες, βιοτέχνες, εμπόρους και αγρότες επίσης δεν υπάρχει θέμα γιατί ποιος θα απολύσει κάποιον εκ των κατηγοριών αυτών των αυτοαπασχολουμένων;
Και ερχόμαστε στο Δημόσιο, τράπεζες και ΔΕΚΟ: Κανείς δεν έχει απολυθεί μέχρι σήμερα. Ξέρει κανείς κάποιον που απελύθη από τους «ευγενείς» αυτούς, λεγόμενους, φορείς, των οποίων η «ευγένεια» και η οικονομική ευρωστία των ταμείων τους οφείλεται σε ξένα κόλλυβα, τουτέστιν κοινωνικούς πόρους; Καλά κάνει το κράτος και τους φορολογεί. Γιατί τα χρήματα που παίρνουν δεν είναι δικά τους σε ποσοστό πάνω από το 50%. Όμως, θα μου πείτε, γιατί νομοθετήθηκε ένα τέτοιο μέτρο όταν δεν υπάρχει, σύμφωνα με όσα είπαμε, αντικείμενο και μάλιστα χαρακτηρίζεται από τον αρχιτέκτονά του και «έντονα φιλολαϊκό»; Το μέτρο πάρθηκε γιατί έπρεπε να παρθεί για κάποιους άλλους. Όπως:
– Κάποιους συμβασιούχους με ειδικές συμβάσεις, παχυλές αμοιβές και ρήτρες ηγεμονικές στην περίπτωση που ο εργοδότης των αποφασίσει να «στερηθεί», πριν από τη λήξη της σύμβασής των, των πολύτιμων υπηρεσιών τους π.χ. Gold πιράνχας, σύμβουλοι εταιρειών και επιχειρήσεων, διοικητές οργανισμών ή τραπεζών, προπονητές ή και χρυσοπόδαροι ποδοσφαιριστές και λοιποί άλλοι σοφοί, που όταν τους απολύσουν πριν από την ώρα τους, παίρνουν και κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.
– Κάποιους εκ των πετυχημένων δημοσιογράφων, αν ο καναλάρχης αποφασίσει να τους απολύσει πριν από τη λήξη της ιδιότυπης σύμβασής των και τους αποζημιώσει, ως είναι υποχρεωμένος, αρκετά παχυλά, αν και σύντομα θα πιάσουν δουλειά σ’ άλλο κανάλι ή εφημερίδα.
– Τέλος, θα πρέπει η διάταξη να στοχεύει σ’ αυτούς που με στυγνό εκβιασμό πέτυχαν την έξοδό τους από την Ολυμπιακή και τον ΟΛΠ με αντάλλαγμα αποζημιώσεις εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, που πλήρωσε ο ελληνικός λαός.
Και ερωτώ: Για ποια από τις παραπάνω κατηγορίες απολυομένων οδύρεται η Αριστερά; Ξέχασαν τους αγώνες και το αίμα που έδωσαν για να καταργήσουν τις διακρίσεις, τα προνόμια και τις αδικίες από τον πλανήτη;