ΞΥΠΝΗΣΕ ΤΟ Δ΄ ΡΑΙΧ ΚΑΙ… ΠΝΙΓΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

Ακόμη και οι Γάλλοι, ιστορικοί εταίροι της Γερμανίας στην περιπέτεια της ευρωπαϊκής ενοποίησης, εκφράζουν πλέον έντονη δυσφορία για την ξαφνική αντιευρωπαϊκή στροφή της Άνγκελα Μέρκελ, που υπαναχωρεί από τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η ΕΕ στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής, για στήριξη της Ελλάδας. Σε ιδιωτικές συζητήσεις στους ευρωπαϊκούς κύκλους, μάλιστα, δεν λείπουν οι πικρόχολες αναφορές στο Δ΄ Γερμανικό Ράιχ, που απειλεί τη συνοχή της Ευρώπης, καθώς το Βερολίνο παραβιάζει τον άγραφο νόμο της ενοποίησης και προτάσσει με ωμό τρόπο το εθνικό συμφέρον έναντι του ευρωπαϊκού.
Η στάση της καγκελαρίου Μέρκελ φαίνεται κατ’ αρχήν να υπαγορεύεται από τον πολιτικό πανικό στον κυβερνητικό συνασπισμό, που διαπιστώνει ότι στις εκλογές στο μεγαλύτερο ομόσπονδο κρατίδιο, την παραδοσιακά δεξιά Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, διατρέχει τον κίνδυνο μιας πρωτοφανούς αποδοκιμασίας. Ταυτόχρονα, όμως, αρκετοί στην Ευρώπη ήδη ανησυχούν για την οικονομική πολιτική της Γερμανίας, που φαίνεται μακροπρόθεσμα να οδηγεί στην εξουθένωση των εταίρων της στην Ευρωζώνη, στη θεαματική υποβάθμιση εισοδημάτων σε όσες χώρες μένουν πίσω στην κούρσα της ανταγωνιστικότητας και στην εξαγορά τους σε εξευτελιστική τιμή από τις γερμανικές πολυεθνικές, που θα δημιουργήσουν σχεδόν δωρεάν νέες παραγωγικές βάσεις, όπως ακριβώς έκαναν στο πρόσφατο παρελθόν στην Ανατολική Ευρώπη.
Τι κρύβει το ξέσπασμα
της Λαγκάρντ
Η γαλλίδα υπουργός Οικονομικών έσπασε ένα ιστορικό μεταπολεμικό ταμπού, τονίζοντας στους «Financial Times» την περασμένη Δευτέρα ότι η πολιτική της Γερμανίας δημιουργεί ανισορροπίες, καθώς συμπιέζονται συνεχώς το εισόδημα των γερμανών εργαζομένων και η εσωτερική ζήτηση, για να γίνονται όλο και ανταγωνιστικότερες οι εξαγωγές, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ασφυκτικές συνθήκες στους εταίρους της Γερμανίας (ήδη το γερμανικό πλεόνασμα στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών είναι υπερδιπλάσιο ακόμη και από της Γαλλίας, που υποτίθεται ότι προσπαθεί να ακολουθήσει κατά πόδας τη γερμανική… Πόρσε της ανταγωνιστικότητας).
Η Γαλλία βλέπει –και αυτό ήδη αντανακλάται στις αναλύσεις που δημοσιεύονται στον Τύπο και τα ΜΜΕ της χώρας– ότι την τύχη που έχει σήμερα η Ελλάδα, να βρίσκεται ουσιαστικά στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και να απειλείται από τη Γερμανία με αποβολή από την Ευρωζώνη, μπορεί αύριο να την έχουν όλες οι χώρες του Νότου, που δεν θα μπορούν να ακολουθούν τη Γερμανία στη δημιουργία εμπορικών πλεονασμάτων και δεν θα έχουν πόρους να καλύψουν την εξυπηρέτηση του εξωτερικού χρέους. Και στις χώρες αυτές, οι Γάλλοι βλέπουν ότι αργά ή γρήγορα θα περιλαμβάνεται και η ίδια η Γαλλία, όπως ανέφερε ρεπορτάζ της κρατικής τηλεόρασης!
Η γερμανική συνταγή, μετά την εξουθένωση των περιφερειακών οικονομιών, φαίνεται απλοϊκά… βάρβαρη: Εφαρμόστε αυστηρή λιτότητα, χωρίς εξωτερική βοήθεια, που πάντα άλλωστε συνοδεύει ακόμη και τα σκληρότερα προγράμματα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, για να ισοφαρίζονται οι πιέσεις ύφεσης που δημιουργούν πάντα τα προγράμματα λιτότητας.
«Η Ελλάδα εφαρμόζει πρόγραμμα του ΔΝΤ, χωρίς τα λεφτά του ΔΝΤ», έλεγε την Πέμπτη στο Ευρωκοινοβούλιο ο διάσημος γάλλος οικονομολόγος Ζαν Πισανί-Φερί, επικρίνοντας τα προγράμματα λιτότητας… ξεροσφύρι που εισηγείται η Γερμανία, αποτρέποντας τη δημιουργία εξισορροπητικών μηχανισμών στήριξης των ασθενέστερων χωρών της Ευρωζώνης. Αυτό, όμως, οδηγεί με μαθηματική βεβαιότητα σε βάρβαρη υποτίμηση εισοδημάτων και σκληρή ύφεση, που έχει και ένα θετικό στοιχείο για τους Γερμανούς: Θα τους επιτρέψει αργότερα να αγοράσουν σε εξευτελιστική τιμή ό,τι καλύτερο υπάρχει στις οικονομικές δομές των ασθενέστερων χωρών, όπως ακριβώς αγόρασαν… τζάμπα τις βιομηχανίες της Αν. Ευρώπης στην κρίση της δεκαετίας του ’90.
Η πολιτική της Γερμανίας δημιουργεί, σε μια ευτυχή εξέλιξη για την Ελλάδα, ακόμη και ανέλπιστες αντισυσπειρώσεις, που ξεφεύγουν από το πολιτικό επίπεδο: Μεγάλη μερίδα των γερμανών τραπεζιτών, την οποία εκπροσωπεί ο Γιόζεφ Άκερμαν, τονίζουν ότι θα είναι καταστροφική για τις ευρωπαϊκές τράπεζες η άρνηση στήριξης της Ελλάδας, ενώ και οι κεντρικοί τραπεζίτες της ΕΚΤ είναι έξαλλοι με τις… πιρουέτες της Μέρκελ, καθώς διαπιστώνουν τον κίνδυνο συνδιαχείρισης της Ευρωζώνης με το αμερικανοκίνητο ΔΝΤ.
«Είναι απόλυτα λογικό να υποθέσει κάποιος ότι η ΕΚΤ βρίσκεται σε κατάσταση συναγερμού από τη στροφή 180 μοιρών του Βερολίνου, που υποστηρίζει πλέον ότι η Ελλάδα μπορεί να στραφεί στο ΔΝΤ», έγραψαν οι «Financial Times», τονίζοντας ότι «η εμπλοκή του ΔΝΤ θα ήταν ένα σκληρό χτύπημα για την ΕΚΤ, η οποία έχει κατ’ επανάληψη προειδοποιήσει να μην επιλεγεί μια τέτοια λύση… Εμπλοκή του ΔΝΤ σημαίνει ότι η ΕΚΤ δεν θα ελέγχει πλέον τον τρόπο διαχείρισης της κρίσης, ενώ θα μειωθεί το επίπεδο ελέγχου της Ένωσης προς τα θέματα της Ελλάδας».
Το θρίλερ της 25ης Μαρτίου
Με αυτά τα δεδομένα, στην κυβέρνηση εκτιμούν ότι διαμορφώνονται πλέον ισχυρές συμμαχίες για να ασκηθεί πίεση στη Μέρκελ και χαράσσουν εν όψει της 25ης Μαρτίου στρατηγική, με ελπίδα για το καλύτερο (στήριξη από την Ευρώπη) και εναλλακτικά σχέδια για το χειρότερο σενάριο, στα οποία περιλαμβάνεται η προσφυγή στο ΔΝΤ:
• Σύμφωνα με πληροφορίες, βρίσκεται σε εξέλιξη σοβαρή παρασκηνιακή διαβούλευση με το Παρίσι, με στόχο να παρέμβει την ύστατη ώρα ο Νικολά Σαρκοζί και να καμφθούν οι γερμανικές αντιρρήσεις. Το επιχείρημα της Αθήνας είναι σαφές: Η Ελλάδα συμφώνησε να εφαρμόσει το σκληρότερο πρόγραμμα λιτότητας της ευρωπαϊκής ιστορίας και είναι ώρα να τιμήσει η Ευρώπη τη δέσμευσή της για στήριξη, που άλλωστε αναλήφθηκε σε επίπεδο ηγετών και δεν μπορεί να παρακαμφθεί ελαφρά τη καρδία, χωρίς να κλονιστεί η συνοχή και το διεθνές κύρος της Ευρώπης.
• Ορισμένες εκτιμήσεις αναφέρουν ότι η Γαλλία μπορεί να τραβήξει και ένα θεσμικό χαρτί που θα φέρει σε πολύ δύσκολη θέση τη Γερμανία, η οποία εμφανίζεται ως υπερασπιστής των Συνθηκών: Το άρθρο 122 παρ. 2 της Συνθήκης της Λισσαβώνας ορίζει ότι με πρόταση της Κομισιόν (που ήδη υπάρχει εν προκειμένω…) το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο μπορεί να προσφέρει βοήθεια σε ένα κράτος μέλος που δοκιμάζεται από φυσική καταστροφή ή «εξαιρετικές καταστάσεις εκτός του ελέγχου του», όπως θα μπορούσε να ερμηνευθεί ότι είναι και η κερδοσκοπική επίθεση στην Ελλάδα, την ύπαρξη της οποίας, έπειτα από ισχυρές πιέσεις της Αθήνας, δέχθηκαν όλες οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
• Παράλληλα, όμως, διατηρούνται ανοικτά και τα κανάλια επικοινωνίας με το ΔΝΤ, που σύμφωνα με πληροφορίες έχει διαμηνύσει στην κυβέρνηση ότι τα δημοσιονομικά μέτρα που έχει αποφασίσει είναι επαρκή και θα αποδώσουν καρπούς, αν συνοδευθούν από κάποιας μορφής εξωτερική βοήθεια, που θα ρίξει το κόστος δανεισμού. Επιπλέον, οι ειδικοί του Ταμείου τονίζουν στην κυβέρνηση ότι θα χρειασθούν κάποια πρόσθετα μέτρα για τα εργασιακά και το Ασφαλιστικό, τα οποία όμως σε κάθε περίπτωση είναι δρομολογημένα, αφού έχουν ζητηθεί και από την Κομισιόν.
• Η κυβέρνηση, λοιπόν, έχει το χρονικό περιθώριο να διαπραγματευθεί μια χρηματοδότηση της τάξεως των 20 δισ. ευρώ από το Ταμείο, μέχρι τις 20 Απριλίου, οπότε λήγουν ομόλογα ύψους 8,2 δισ. ευρώ παλαιότερων εκδόσεων. Και μόνη η ανακοίνωση της συμφωνίας, εκτιμούν στο οικονομικό επιτελείο, θα ήταν αρκετή για να πέσουν κάτω από τις 250 μονάδες βάσης τα spread, κατά τρόπον ώστε να μη χρειασθεί τελικά στην πράξη η εκταμίευση των χρηματοδοτήσεων, ή τουλάχιστον του συνόλου των δανείων. Όπως εκτιμούν αναλυτές της ING, το κόστος χρηματοδότησης της Ελλάδας από το ΔΝΤ θα είναι περίπου 1,50%, δηλαδή θα γίνει με επιτόκιο-φόβητρο για τις αγορές, που θα γνωρίζουν πλέον ότι θα χάσουν την ευκαιρία αγοράς ομολόγων με καλές αποδόσεις, αν επιμείνουν να πιέζουν σε αδικαιολόγητα ποσοστά τις αποδόσεις των ελληνικών τίτλων.
• Εναλλακτικά, η κυβέρνηση κάνει τον σχεδιασμό της για μια προσπάθεια να περάσει το «δίμηνο του διαβόλου» (Απρίλιος – Μάιος), χωρίς κάποιας μορφής στήριξη από την Ευρώπη ή το ΔΝΤ. Σε αυτήν την περίπτωση, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, η Αθήνα είναι διατεθειμένη να σπάσει άλλο ένα «ταμπού» που επιβάλλει ο δανεισμός της να γίνεται από ευρωπαϊκές πηγές. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι το Αμπού Ντάμπι, αλλά και άλλες χώρες της ζώνης του δολαρίου με μεγάλα συναλλαγματικά αποθέματα, θα μπορούσαν να συζητήσουν τη συμμετοχή τους σε ειδικές εκδόσεις του ελληνικού Δημοσίου, με επιτόκια πολύ χαμηλότερα από τα σημερινά επιτόκια δανεισμού της Ελλάδας, καθώς επιδιώκουν αυτήν την περίοδο να διαφοροποιήσουν τις τοποθετήσεις τους μακριά από το αμερικανικό δολάριο.