Αναθεωρήστε το Αναπτυξιακό Σχέδιο Πειραιά

Δεν ξέρω αν είναι σύμπτωση το γεγονός ότι οι εξαγγελίες αυτές γίνονται κάθε φορά παραμονές εκλογών, τοπικών ή εθνικών, ένα όμως είναι βέβαιο, ότι σχεδόν τίποτα απ’ όλα αυτά δεν γίνεται, ενώ η πόλη συνεχώς βυθίζεται στην απαξίωση.
Αλήθεια, δεν έχει προβληματίσει κανέναν το γιατί ο Πειραιάς είναι η μόνη μεγαλούπολη πανελλαδικά που συρρικνώνεται πληθυσμιακά, μια και όλο και περισσότεροι Πειραιώτες διαλέγουν άλλη πόλη του λεκανοπεδίου για να κατοικήσουν, αφού η δική τους συνεχώς απαξιώνεται;
Οι αιτίες πολλές, όλες όμως έχουν έναν κοινό παρανομαστή: Λείπει το όραμα και η αγάπη για την πόλη, με αποτέλεσμα η επιλογή των ενεργειών και των έργων να στερείται ορθολογικής ιεράρχησης.
Εξαγγέλλεται η ανακατασκευή του Παλαιού Ρολογιού στο λιμάνι, χωρίς να έχουν αξιολογηθεί το κόστος κατασκευής, το κόστος αλλαγής του ρυμοτομικού σχεδίου, η χρήση του νέου κτιρίου, η σχέση κόστους οφέλους, καθώς και η προστιθεμένη αξία στην πόλη. Τελικά μήπως οι «σωτήρες» του Πειραιά εξαντλούν την υποχρέωσή τους κάνοντας… αντίσταση στον Σκυλίτση;
Εξαγγέλλεται η κατασκευή Μέσου Μαζικής Μεταφοράς εντός της λιμενικής ζώνης, κινούμενου επί μονής σιδηροδρομικής τροχιάς, χωρίς να έχει αξιολογηθεί η σχέση κόστους οφέλους. Αγνοούν ή εθελοτυφλούν ή δεν έχουν δώσει καμία σημασία στο ότι για τη βιωσιμότητα του έργου θα πρέπει να επιβληθεί εισιτήριο μεγαλύτερο των 10 ευρώ; Αυτό τουλάχιστον προέκυπτε από τη σχετική μελέτη που είχε παρουσιαστεί από τη διοίκηση του ΟΛΠ στον δήμο προ δεκαετίας, και μάλιστα με αριθμό χρηστών πολύ μεγαλύτερο των πραγματικών.
Εξαγγέλλεται η επέκταση του Τραμ από το Νέο Φάληρο έως το λιμάνι του Πειραιά για τη «βελτίωση των κυκλοφοριακών συνθηκών της πόλης», παραγνωρίζοντας αυτό που όλοι πλέον ξέρουμε: Για να γίνει δημοφιλές ένα ΜΜΜ (Μέσον Μαζικής Μεταφοράς) πρέπει να εκπληροί δύο βασικές προϋποθέσεις:
α) να έχει ταχύτητα και
β) να έχει χρονική αξιοπιστία στην ανταπόκριση του.
Αυτές τις προϋποθέσεις τις έχουν τα ΜΜΜ
επί σταθερής τροχιάς, όταν σχεδιάζονται να κινούνται σε ανεξάρτητους διαδρόμους. Αναρωτιέμαι, οι εξαγγέλλοντες το έργο δεν γνωρίζουν ότι η συγκεκριμένη μελέτη του Τραμ προβλέπει ότι το 54% της συνολικής σχεδιαζόμενης διαδρομής κινείται στον χώρο όπου κινούνται και όλα τα υπόλοιπα μεταφορικά μέσα (από δίκυκλα έως νταλίκες, από ΙΧ και ταξί έως λεωφορεία και τρόλεϊ). Αυτό συνεπάγεται την κυκλοφοριακή καταστροφή της πόλης και τη δημιουργία πληθώρας προβλημάτων, περιβαλλοντολογικών και λειτουργικών. Με τα δεδομένα αυτά, απαξιώνεται ακόμα περισσότερο το Τραμ και το μόνο «κέρδος» είναι ότι στα 30 εκατομμύρια ευρώ που είναι σήμερα το ετήσιο έλλειμμά του, προστίθενται τουλάχιστον άλλα τόσα. Με άλλα λόγια, δημιουργείται μια Νέα μεγάλη Μαύρη Τρύπα, που για να κλείσει θα απαιτηθούν νέες θυσίες.
Εάν θέλετε να βοηθήσετε τον Πειραιά, που νομίζω ότι δεν έχετε λόγους να μη θέλετε:
= Δώστε τα χρήματα αυτά για να δημιουργηθούν τρεις σταθμοί του Μετρό, πέραν της σταθμού του Δημοτικού. Ένας στην Ευαγγελίστρια (που περιέργως εκόπη) και δύο στην Πειραϊκή, την πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή του Πειραιά, στην οποία βρίσκονται και τα δύο νοσοκομεία Τζάνειο και Μεταξά.
= Δημιουργήστε υπόγειο χώρο στάθμευσης στον σταθμό Μετρό του Δημοτικού, για να εξυπηρετούνται οι σταθεροί επιβάτες, οι θεατές του Δημοτικού Θεάτρου όταν αυτό λειτουργήσει, γενικότερα οι Πειραιώτες και όχι μόνο.
= Προσθέστε έναν μεγάλο χώρο πρασίνου στον ήδη υπάρχοντα χώρο της πλατείας Κοραή.
Θα μπορούσαν να λεχθούν πολλά ακόμα, για δράσεις και έργα που έχει ανάγκη ο Πειραιάς προκειμένου να σταματήσει η απαξίωσή του και που δεν περιλαμβάνονται στο εξαγγελθέν Αναπτυξιακό Πρόγραμμα. Οι συγκεκριμένες παρατηρήσεις και υποδείξεις γίνονται με αφορμή την οικονομική κρίση που μας πλήττει όλους μας.
Είναι ευκαιρία λοιπόν να αλλάξουμε νοοτροπία και συνήθειες που έχουν καλλιεργηθεί εδώ και μερικές δεκαετίες, και συγκεκριμένα από το 1981 και μετά, όταν στη χώρα εισέρρευσαν πολλά χρήματα που και «δικά μας» δεν ήταν και πολύ κακά τα διαχειριστήκαμε. Αποτέλεσμα αυτών ήταν μια ολόκληρη γενιά να διαφθαρεί. Είναι λοιπόν καιρός να αλλάξουμε, να σκεπτόμαστε και να ενεργούμε διαφορετικά και να αρχίσουμε να σεβόμαστε τα χρήματα που έχουμε, και κυρίως εκείνα που καλούμαστε να διαχειριστούμε για να μην καταστρέψουμε και την επόμενη γενιά.
Μη θέλετε να αποδείξετε ότι και σήμερα, μεσούσης της οικονομικής κρίσης, ακόμα δεν έχετε μάθει ότι δεν μπορούμε να κατασπαταλούμε χρήματα, ασχέτως εάν είναι χρήματα από τον εθνικό προϋπολογισμό ή οικονομικές ενισχύσεις από την ΕΕ, σε έργα που το μόνο που προσφέρουν στον λαό είναι ελλείμματα και κέρδη μόνο σε ελάχιστους.