Φαύλος κύκλος;

Η αλήθεια είναι πως η κυβέρνηση Παπανδρέου πήρε τα μέτρα –που κακά τα ψέματα πλήττουν τα μικρομεσαία νοικοκυριά– για το «χατίρι» των αγορών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης η αλήθεια είναι πως αν τα μέτρα δεν είχαν δρομολογηθεί, η χώρα αντιμετώπιζε σοβαρό κίνδυνο να μην μπορεί να δανειστεί από τις αγορές. Όμως και τώρα, μετά τα μέτρα, η χώρα δανείζεται με πανάκριβο επιτόκιο κι αν δεν υπάρξει έμπρακτη συνδρομή από τους Ευρωπαίους εταίρους, μας απομένει ο δρόμος του ΔΝΤ. Ασφαλώς η προσπάθεια του Γιώργου Παπανδρέου, με Μέρκελ, Σαρκοζί και Ομπάμα –εκτός από εντυπωσιακή– θα αποβεί και χρήσιμη, καθότι τουλάχιστον κίνησε σε διεθνές επίπεδο τη μάχη κατά των «κερδοσκόπων».
•Αναμφισβήτητα ο Γιώργος Παπανδρέου ξεφεύγει από τον κύκλο των «επαρχιωτών» πολιτικών ηγετών, διαθέτει διεθνές κύρος, γνωριμίες και άνεση κίνησης στις διεθνείς σχέσεις. Ωστόσο το παιχνίδι παίζεται πρωτίστως εντός της χώρας. Τα μέτρα της κυβέρνησης σηματοδοτούν περιοριστική πολιτική κι οδηγούν σε ύφεση. Η βουτιά της οικοδομικής δραστηριότητας κατά 22,3% τον Δεκέμβριο είναι απόδειξη της ύφεσης που πλήττει τη χώρα. Έτσι κινδυνεύουμε να μπούμε σʼ έναν φαύλο κύκλο ύφεσης, ακρίβειας, μείωσης εσόδων του Δημοσίου – και μετά ταύτα νέα επώδυνα μέτρα που θα φέρουν και νέα ύφεση.
•Ως εκ τούτου, η κυβέρνηση Παπανδρέου πρέπει να στραφεί αποφασιστικά στην επίλυση των διαρθρωτικών προβλημάτων της οικονομίας. Πάταξη φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής, πάταξη της σπατάλης στα νοσοκομεία και στο φάρμακο, καθώς και στον χώρο των ΟΤΑ – κι εκτός τούτων περιορισμός της διαφθοράς σε εφορίες, τελωνεία, πολεοδομίες. Φυσικά απαιτείται και ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, καθώς και περιορισμός της γραφειοκρατίας που λειτουργεί αντιαναπτυξιακά. Πάντως σήμερα η χώρα κινείται στο έδαφος του «στασιμοπληθωρισμού» και αυτό απαιτεί γοργά βήματα από τους κυβερνώντες στον δρόμο της «αρετής». Κι ας το καταλάβουν καλά οι κυβερνώντες, ο λαϊκός παράγοντας δεν αντέχει και άλλα μέτρα!