Τρόμος στην αγορά
Και κάθε ώρα, κάθε μέρα στερεύει… Κι αυτό δεν φαίνεται να ανησυχεί την κυβέρνηση. Ίσως να το θεωρούν δευτερεύον θέμα…
Όλοι έχουν στρέψει τους φακούς στον δανεισμό. Στο πού και πώς θα βρεθούν φθηνά λεφτά για να καλυφθούν οι υποχρεώσεις. Να μη βαρέσει κανόνι η Ελλάδα. Και ο αγώνας δρόμου του Γιώργου Παπανδρέου αποδίδει. Λόγια, χαμόγελα, θερμές χειραψίες και αγκαλιές, που μπορεί να μεταφρασθούν σε εγγυήσεις. Απομένει να δούμε τους κερδοσκόπους να κατεβάζουν τα ληστρικά spread.
Όμως η εξασφάλιση δανεικών είναι η μια πλευρά του λόφου. Αποτελεί το ένα σκέλος του «διά ταύτα» στο αδυσώπητο πρόβλημα. Το ίδιο καυτό και αγωνιώδες είναι η κατάρρευση της αγοράς. Δεν έχει προηγούμενο αυτό που συμβαίνει σε όλους τους τομείς. Σε κάθε πόλη, μικρή ή μεγάλη.
Το «αύριο» είναι μαύρο. Πού πάμε; Ένα ερωτηματικό που έχει κόψει τον ύπνο. Ψάχνεις να βρεις την απάντηση. Η πτώση του τζίρου πρωτοφανής. Δυναμίτης στα θεμέλια της ζωής που μετά από χρόνια καταφέραμε να στήσουμε. Και στα όνειρα που απειλούνται και αυτά.
Καλαμπούρι οι προβλέψεις της κυβέρνησης για 0,5% ύφεση. Μακάρι να ήταν έτσι. Για 3-4% την υπολογίζουν. Με τους πιο μετριοπαθείς να την περιορίζουν στο 2% το λιγότερο!
Γύρω στα ΔΕΚΑΕΠΤΑ ΔΙΣ. ΕΥΡΩ αφαιρούν από την αγορά τα μέτρα (9,8 δισ. «παίρνει» το Πρόγραμμα Σταθερότητας, 1,8 δισ. η δεύτερη φουρνιά και 4,8 δισ. η τρίτη). Και το τσουνάμι είναι μπροστά μας. Όχι μόνο γιατί κανένας δεν πιστεύει, ακόμα και κυβερνητικοί παράγοντες, ότι οι στόχοι του προγράμματος θα πιαστούν. Αλλά, γιατί, αντίθετα, τα μέτρα που έχουν ανακοινωθεί θα είναι ο τάφος της αγοράς! Αντί να μειώσουν, θα αυξήσουν το έλλειμμα. Αφού για να εισπράξεις, θα πρέπει να υπάρχουν έσοδα. Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος… Το έχουν άραγε αυτό σκεφθεί εκεί στο Μέγαρο Μαξίμου;
Μιλούν για ανάπτυξη. Το λένε σοβαρά; Ακόμα κι αν αύριο ξεμπλοκαριστεί το ΕΣΠΑ, θέλει έναν χρόνο για να εγκριθούν προγράμματα και να αρχίσει η εκταμίευση. Ακούμε για επενδύσεις. Δημόσιες με… 200 εκατ. ευρώ; Οι ιδιωτικές; Έχουν σκεφθεί έπειτα από πόσα χρόνια ίσως αρχίσουν να σκάβουν τα θεμέλια; Κι ως τότε ποιος ζει και πόσοι θα έχουν πεθάνει.
Ακούμε και τρομάζουμε με απόψεις που βγαίνουν από χείλη υψηλόβαθμων κυβερνητικών στελεχών
Ό,τι από τη στάχτη θα βγει το… καινούργιο! Θα πεθάνετε και θα ‘ρθει το νέο! Με άλλες συνθήκες!
Δεν είναι δυστυχώς πρώτη φορά που ακούγονται τέτοιες προθέσεις… Νομίζουν ότι έχουν να κάνουν όχι με κοινωνίες, αλλά με κομπιούτερ, που πατάς ένα κουμπί και σου βγάζει αυτό που θέλεις. Κι αυτό είναι που αυξάνει τις ανησυχίες…
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ο δανεισμός. Μεγαλύτερο για τον λαό είναι να κρατηθεί ζωντανός. Προϋπόθεση όμως είναι να μείνει ανοικτή η αγορά. Για να υπάρχει ζωή, δουλειά, παραγωγή. Το φάρμακο είναι η ρευστότητα, που θα φέρει τζίρο.
Κι αυτό δεν βλέπουμε να σας απασχολεί, κύριε πρωθυπουργέ… Μια βόλτα αν κάνετε σε κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, αλλά και στις γειτονιές, θα τρομάξετε, βλέποντας κλειστά μαγαζιά. Που σημαίνει ότι πολλοί εργαζόμενοι έχουν ήδη χάσει τη δουλειά τους… Και το Δημόσιο έσοδα… Η ύφεση όχι απλώς έχει ξεκινήσει, αλλά παίρνει διαστάσεις. Και οδηγεί σε κοινωνική έκρηξη, που θα σαρώσει τα πάντα… Και το πολιτικό σύστημα… Ουδείς πρόκειται να διασωθεί… Γιατί όλοι είναι συνυπεύθυνοι. Κανένας δεν είναι αθώος του αίματος εδώ που μας φέρανε…