Ο αμνήμων των διδαχών της Ιστορίας «Ιωάννης ο Εξοστρακιστής»
«Ιωάννης ο Εξοστρακιστής»… Η επωνυμία αυτή, με ιδιαίτερο πάθος και αποστροφή, συνοδεύει την αναφορά του ονόματος του υπουργού Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, τέως Γενικού Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, από τα παρεπιδημούντα στα καφέ της οδού Βαλαωρίτου σχολάζοντα άλλοτε ποτέ στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη, νυν αποσυνάγωγα της οδού Ιπποκράτους…
Στον κ. Ιωάννη Ραγκούση, τον θεωρούμενο ως το alter ego του πρωθυπουργού και προέδρου του ΠΑΣΟΚ, καταλογίζονται εκ μέρους των ίδιων αποστράτων του Κινήματος εισηγήσεις για «μεθοδικό εξοστρακισμό» δεδοκιμασμένων στελεχών του κόμματος (Γ. Παπαντωνίου, Αλ. Παπαδόπουλου, Άκη Τσοχατζόπουλου, Χρίστου Βερελή, Κώστα Λαλιώτη –εμμέσως του τελευταίου– και πλειάδας άλλων, μηδέ εξαιρουμένου του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη) από τα δρώμενα της Ιπποκράτους…
Επιπροσθέτως στον κ. Γ. Ραγκούση καταμαρτυρείται η επιδίωξη να διαμορφώσει νέες πολιτικές «υπο-Φαμίλιες» στους κόλπους του Κινήματος και υπενθυμίζεται η επιλογή και προώθηση στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος της πλειοψηφίας της συγγενούς του Άννας Ραγκούση, η οποία, κατά τις αποστροφές των… αποστράτων, ουδεμία άλλη πολιτική και κοινωνική δράση έχει να επιδείξει πέραν εκείνης της συζύγου γνωστού καλλιτέχνη του άσματος…
Και αυτά μεν, κατά τους διαλογισμούς και τις πικρίες των παρεπιδημούντων στα καφέ της οδού Βαλαωρίτου. Όμως στο πολιτικό γίγνεσθαι ο υπουργός Εσωτερικών είναι ο εισηγητής νομοσχεδίων, με τελευταίο δείγμα το σχέδιο νόμου για τις επιλογές των επικεφαλής της δημόσιας διοίκησης, με το οποίο αγνοούνται οι εσωτερικές διεργασίες στην πολύπαθη από τον κομματισμό δημόσια διοίκηση για την ανάδειξη των στελεχών της, εκτός και πέραν αυτής, με υποκρυπτόμενο στόχο την ταύτιση κόμματος – δημόσιας διοίκησης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αποτελεσματικότητα της τελευταίας!
Είναι κοινώς παραδεκτό ότι με τον «Νόμο Κουτσόγιωργα», των αρχών της δεκαετίας του 1980, με τον οποίο αποκεφαλίσθηκε η δημόσια διοίκηση από τους υπηρεσιακούς γενικούς διευθυντές που αντικαταστάθηκαν από τους εκλεκτούς του κόμματος, η αποτελεσματικότητά της έφτασε στο ναδίρ και η αναξιοκρατία θριάμβευσε!
Επίσης έχει ομολογηθεί από διακεκριμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, τα οποία διαχειρίσθηκαν την εξουσία επί μία και πλέον εικοσαετία στις διαδοχικές κυβερνήσεις του Κινήματος, ότι ο «Νόμος Κουτσόγιωργα» υπήρξε καταστροφικός για τη δημόσια διοίκηση. Και αναγνωρίσθηκε ότι οι εσωτερικές διεργασίες για την ανάδειξη των επικεφαλής της δημόσιας διοίκησης, κατά ποσοστό 800%, ήσαν αξιοκρατικές και κατ’ επέκτασιν συνέτειναν στην παραγωγικότητα της τελευταίας σε ικανοποιητικό βαθμό.
Οι διαδοχικές κρίσεις στην ανέλιξη των στελεχών της ελληνικής γραφειοκρατίας, χωρίς να παραγνωρίζονται στο σημείο αυτό οι κομματικές παρεμβάσεις, κατά τεκμήριο αναδείκνυαν στην κορυφή της τους ικανούς και γνώστες των ιδιομορφιών της δημόσιας διοίκησης και περιόριζαν σε ελάχιστο ποσοστό την επίπλευση των ανίκανων και τα σκεύη των κομματικών επιλογών!
Οι μελετητές της δημόσιας διοίκησης από την εποχή ακόμη του καθηγητή Κυριάκου Βαρβαρέσου έχουν επισημάνει ότι η δημόσια διοίκηση πάσχει από τις κομματικές παρεμβάσεις και ότι είναι αναγκαίο για τη διαμόρφωση μιας αποτελεσματικής και παραγωγικής ελληνικής γραφειοκρατίας η ίδρυση και λειτουργία, πέρα και έξω από τους κομματικούς προθαλάμους, μιας σχολής επιμόρφωσης των στελεχών της διοίκησης, στα πρότυπα των αντίστοιχων σχολών, κυρίως, της γαλλικής γραφειοκρατίας (η περίφημη σχολή ΕΝΑ) και μέσω των επιδόσεων στη σχολή αυτή να αναδεικνύονται τα στελέχη της δημόσιας διοίκησης.
Είναι γεγονός ότι, τελικώς, ιδρύθηκε και άρχισε να λειτουργεί η Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, αλλά σε κακέκτυπη μορφή των αντίστοιχων σχολών του εξωτερικού, και υπό τη μέγκενη των κομματικών προθαλάμων!
Η Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία, δυστυχώς για τον τόπο, ταχέως μετεξελίχθηκε σε κομματοκρατία και όχι μόνο στη δημόσια διοίκηση, αλλά στο σύνολο των λειτουργιών της, με αποκορύφωση την ανώτατη παιδεία, τα ΑΕΙ και τα πανεπιστήμια.
Εδώ κυριάρχησαν η κομματική συναλλαγή και η ανεπιστημοσύνη. Η «ιδεολογία» και η τακτική της «παρεούλας», ο νεποτισμός και ο κομματισμός άλωσαν την Ανώτατη Παιδεία, σε σημείο «καθηγητές» ΑΕΙ αντί επιστημονικού έργου να επιδεικνύουν επιφυλλιδογραφία σε δημοσιογραφικά συγκροτήματα και να καθίστανται θεραπαινίδες των επιδιώξεων των τελευταίων!
Το διαδίκτυο γέμει καταγγελιών για «καθηγητές» που στερούνται βασικού τίτλου σπουδών, «καθηγητές», που στερούνται διδακτορικού τίτλου και έχουν μηδενική επιστημονική παρουσία στον τομέα τους!
Η αρμόδια υπουργός, κ. Άννα Διαμαντοπούλου, όπως και ο κ. Ραγκούσης στον τομέα της δημόσιας διοίκησης, παράγωγα αυτού του φαινόμενου, παραμένουν σταθερώς προσηλωμένοι στην τακτική της «ήσσονος προσπάθειας», επιλήσμονες ότι δημόσια διοίκηση και ΑΕΙ δεν είναι χώροι κομματικής εκτόνωσης, αλλά ανάδειξης των ικανών, των επιστημόνων…
Εν κατακλείδι, ο κ. Ραγκούσης πέραν των άλλων εισηγείται, παρατύπως, και πέραν των παραμέτρων λειτουργίας και αυτού του πρωθυπουργικού μοντέλου εξουσίας, που ενυπάρχει στη χώρα μας, με το σχέδιο νόμου για τη δημόσια διοίκηση, επαύξηση των αρμοδιοτήτων του πρωθυπουργού στον οικονομικό τομέα και κατά παραγνώριση των οριζομένων από τους κανόνες λειτουργίας του δημόσιου λογιστικού.
Επιδιώκει να εγκατασταθεί στη χώρα ένα «πρωθυπουργικό περιβάλλον» εκτός και άνω του κοινοβουλευτικού ελέγχου με τη μορφή πολυπληθών συμβούλων!
Αμνήμων των διδαχών ποία τύχη επιφύλαξε η Ιστορία στους εκάστοτε «Ηρακλείς του Στέμματος»…