Επικαιρότητα
1 Η προσπάθεια μεγάλη και ο θερισμός πολύς για τις δυνάμεις κατοχής του Αφγανιστάν. Ενισχυμένες σε ανθρώπινο δυναμικό και άρτια εξοπλισμένες από τις ΗΠΑ, θερίζουν και τους ανυπότακτους Ταλιμπάν αλλά και τον άμαχο πληθυσμό του Αφγανιστάν. Τελευταίο «κατόρθωμα» των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων και των συνεργαζόμενων με αυτές κυβερνητικών δυνάμεων είναι η κατάληψη της πόλης Μαργιάχ, η οποία αποτελούσε προπύργιο των ανταρτών Ταλιμπάν και διοικητικό τους κέντρο στη μεγάλη επαρχία Χελμάντ. Από τις 25 Φεβρουαρίου που κατελήφθη η πόλη από τις δυνάμεις κατοχής (ΗΠΑ – ΝΑΤΟ) ανέλαβε τα καθήκοντά του ο αφγανός κυβερνήτης και αναπτύχθηκαν στους δρόμους της πόλης Μαργιάχ κυβερνητικές αστυνομικές δυνάμεις. Όμως στα περίχωρα της πόλης αυτής συνεχίζεται η αντίσταση των Ταλιμπάν και εκεί έχουν αναπτυχθεί δυνάμεις
αμερικανών πεζοναυτών για να κάμψουν την αντίστασή τους και να αποκαταστήσουν την οδική επικοινωνία της πόλης με την πρωτεύουσα Καμπούλ. Το μελανό σημείο της στρατιωτικής δραστηριότητας των δυνάμεων κατοχής είναι ότι πυροβολούν αδιακρίτως όπου παρατηρείται συγκέντρωση πολιτών, είτε αυτοί είναι αντιστασιακοί είτε άμαχος πληθυσμός. Στο δεκαήμερο της προσπάθειας για την εκδίωξη των Ταλιμπάν από την πόλη Μαργιάχ, τουλάχιστον 45 άτομα, και ειδικά γυναικόπαιδα, έχασαν τη ζωή τους από τα πυρά των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων. Και το
εκεί αρχηγείο του ΝΑΤΟ δικαιολόγησε τον σκοτωμό των αμάχων ως παράπλευρες απώλειες των στρατιωτικών
επιχειρήσεων. Η μείωση των παράπλευρων απωλειών μεταξύ του άμαχου πληθυσμού είναι το μεγάλο στοίχημα που θα πρέπει να προσπαθήσουν να κερδίσουν οι δυνάμεις κατοχής, καθώς πλήττει το κύρος και την αξιοπιστία του ΝΑΤΟ. Παράλληλα οι δυνάμεις που δρουν στο γειτονικό Πακιστάν έχουν προβεί σε συλλήψεις ηγετικών στελεχών των Ταλιμπάν. Πολιτικοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι το ΝΑΤΟ προσπαθεί με επιτυχείς στρατιωτικές επιχειρήσεις και συλλήψεις ηγετικών στελεχών να εξαναγκάσει τους φανατικούς ισλαμιστές αντάρτες σε συνθηκολόγηση, για να επιτευχθεί μια πολιτική λύση στο πρόβλημα του Αφγανιστάν, την οποία επιθυμεί η πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ, και ειδικά ο Πρόεδρος Ομπάμα, για να απαλλαγεί επιτέλους ο πλανήτης από μια εστία πολέμου.
2Στις ΗΠΑ καταδικάστηκε σε τετραετή φυλάκιση ο τέως υπουργός
Εσωτερικής Ασφάλειας του Μπους και πρώην διευθυντής της Αστυνομίας της Νέας Υόρκης Μπέρναρντ Κέρικ. Ο καταδικασθείς ηγείτο της Αστυνομίας της Νέας Υόρκης κατά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου, όταν, όπως είναι γνωστό, βομβαρδίστηκαν οι δίδυμοι πύργοι. Και αργότερα ανέλαβε το
υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας. Οι κατηγορίες εναντίον του Κέρικ ήταν φοροδιαφυγή και δωροδοκία. Κατηγορίες οι οποίες με βάση τον σχετικό αμερικανικό νόμο προέβλεπαν ποινή κάθειρξης μέχρι 60 χρόνια. Στη σχετική δίκη για τη φοροδιαφυγή, ο συνεργάτης και υπουργός του Μπους παραδέχτηκε ότι είχε δηλώσει λιγότερα εισοδήματα, και η παραδοχή αυτή της ενοχής κατά τον νόμο αποτελεί βασικό ελαφρυντικό στην επιμέτρηση της ποινής. Έτσι, το δικαστήριο τελικά τον καταδίκασε μόνο σε πρόστιμο 188.000 δολαρίων, φυσικά έπειτα από τη στήριξη της τότε κυβέρνησης Μπους, ενώ δεν είχε ακόμα αποκαλυφθεί το αδίκημα της δωροδοκίας που είχε διαπράξει ως υπουργός Εσωτερικής Ασφάλειας. Κι αυτό ήταν ότι έλαβε 255.000 δολάρια για ανακαινίσεις στο σπίτι του από κατασκευαστική εταιρεία στην οποία υποσχέθηκε βοήθεια για χορήγηση διαφόρων δημοσίων έργων. Και την κατηγορία αυτήν την παραδέχθηκε τώρα και το δικαστήριο του επέβαλε τετραετή φυλάκιση. Και απέρριψε το αίτημά του για επιβολή μόνον χρηματικής ποινής, ενώ ο Εισαγγελέας της έδρας δήλωσε ότι «η καταδίκη του αποδεικνύει ότι ουδείς είναι υπεράνω του νόμου στις ΗΠΑ». Βέβαια αυτή η εισαγγελική δήλωση αποτελεί μια υπερβολή και ο Κέρικ απεδείχθη ότι δεν ήταν τυχερός κατά την εκδίκαση της υπόθεσης της δωροδοκίας του γιατί οι Ρεπουμπλικανοί είχαν πλέον φύγει από την εξουσία. Αναφέρουμε το παράδειγμα αυτό της καταδίκης του τέως υπουργού γιατί και στη χώρα μας και σε άλλες χώρες παρατηρούνται καραμπινάτες δωροδοκίες πολιτικών, που κουκουλώνονται, γεγονός που αποδεικνύει ότι κάποιοι είναι υπεράνω των νόμων. Κι αυτοί οι κάποιοι είναι συνήθως ανώτατα στελέχη του εκάστοτε κόμματος που βρίσκεται στην εξουσία. Και είναι τυχεροί αν κατά την εκδίκαση το κόμμα τους βρίσκεται ακόμα στην εξουσία.
Εκτός εάν προλάβει το κόμμα τους και τους βγάλει «αθώες περιστερές»,
όπως γίνεται συνήθως.