Δύο φορές ψέματα…

δΠραγματικά ανατριχιαστική η έκθεση που έχει δημοσιοποιήσει η Eurostat για τα ελληνικά στατιστικά θαύματα της περιόδου από την απογραφή Αλογοσκούφη και μετά. Στα ελληνικά δεν έχει μεταφρασθεί το κείμενο, που περιλαμβάνει όλες τις «καυτές» λεπτομέρειες των αλχημειών Αλογοσκούφη και Παπαθανασίου, αλλά είναι βέβαιο ότι θα μεταφρασθεί και θα συζητηθεί στη Βουλή διεξοδικά, όταν -και αν…- στηθεί η Εξεταστική Επιτροπή για την οικονομία.
δΌποιος έχει την υπομονή να διαβάσει ολόκληρο το κείμενο και να εντρυφήσει στις πλούσιες λεπτομέρειες, τεχνικού και πολιτικού χαρακτήρα, που παραθέτουν οι «κουτόφραγκοι» της Eurostat, θα εντυπωσιασθεί από την εφευρετικότητα και τις παραπλανητικές επινοήσεις των ελληνικών αρχών.
δΤο πιο εντυπωσιακό κεφάλαιο, όμως, είναι αυτό που αφορά τη σύντομη θητεία Παπαθανασίου: Μέσα σε 10 μήνες, ο υπουργός Οικονομίας, που δεν πρόλαβε να κλείσει ούτε έναν προϋπολογισμό, πρόλαβε να στείλει δύο φορές στη Eurostat (τον Απρίλιο και τον Οκτώβριο), όχι απλώς «μαγειρεμένα» στοιχεία, όπως συνηθιζόταν, αλλά εκθέσεις «σκόπιμης παραπληροφόρησης», με πλήθος ανακριβών στοιχείων, για τις οποίες οι κοινοτικοί τού καταλογίζουν ευθέως πρόθεση παραπλάνησης της Eurostat.
δΗ ιστορία επαναλαμβάνεται: Για τη μυστηριώδη θυγατρική της Εθνικής στα Νησιά Κέιμαν είχαν ρωτήσει βουλευτές του ΠΑΣΟΚ επί διακυβέρνησης ΝΔ, με αφορμή ένα αποκαλυπτικό δημοσίευμα του «Π», και η απάντηση που είχαν πάρει μόνο διαφωτιστική δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Το ίδιο συνέβη και πριν από λίγες ημέρες, όταν ρωτήθηκε για την CPT Investments ο Γ. Παπακωνσταντίνου και αρκέσθηκε να διαβιβάσει μια απάντηση από τη διοίκηση της τράπεζας, που επαναλαμβάνει μονότονα όσα έλεγε και η διοίκηση Αράπογλου.
δΔηλαδή ότι η θυγατρική ιδρύθηκε στον γνωστό υπεράκτιο παράδεισο για να γίνονται από εκεί επενδύσεις σε ομόλογα, επειδή στα Κέιμαν υπάρχουν, λέει, οι κατάλληλες υποδομές (στην Αθήνα, άραγε, δεν υπάρχουν;). Η εταιρεία είχε κέρδη 71 εκατ. ευρώ το 2009, τα οποία βεβαίως φορολογήθηκαν κανονικά στην Ελλάδα, αφού με τα Κέιμαν και τους άλλους φοροπαραδείσους δεν έχουν συναφθεί συμφωνίες αποφυγής διπλής φορολογίας.
δΤο απλό ερώτημα που μένει αναπάντητο και από τη διοίκηση Αράπογλου, αλλά και από τη σημερινή, είναι γιατί χρειάζεται μια τράπεζα έμμεσα ελεγχόμενη από το Δημόσιο μια θυγατρική σε φορολογικό παράδεισο, αν απλώς την έχει συστήσει για να επενδύει σε ομόλογα. Αυτό το παράδοξο δεν έκανε την παραμικρή εντύπωση σε προηγούμενους υπουργούς Οικονομικών και φαίνεται ότι το ίδιο ισχύει και για τον σημερινό. Αν και ο Παπακωνσταντίνου θα όφειλε να δείχνει περισσότερη ευαισθησία σε τέτοιες μεθοδεύσεις των τραπεζιτών, την ώρα που κυνηγάει πενταροδεκάρες φορολογικών εσόδων από χαμηλόμισθους και συνταξιούχους…