Μια άλλη άποψη

Κύριε Διευθυντά,
Γράψατε ότι το υπουργείο Εξωτερικών απαξιοί την 25η Μαρτίου, κόβοντας την επιδότηση για τη δεξίωση εκείνης της μέρας.
Όταν υπηρετούσα στο εξωτερικό και ερχόντουσαν τα λεφτά δήθεν για τη δεξίωση, τα περισσότερα έμπαιναν στην τσέπη του πρέσβη στην πρεσβεία, του γενικού πρόξενου στα γενικά προξενεία, του πρόξενου στα προξενεία και πάει λέγοντας. Η περίφημη «δεξίωση» γινόταν και σε κανένα ελληνικό καφενείο-ταβέρνα με κεφτεδάκια και ντολμαδάκια και κανένα κράσο φθηνό ή στις κατοικίες των επικεφαλής με λίγα άτομα γιατί στην κατοικία δεν μπαίνει όποιος κι όποιος ομογενής. Άρα η «συγκέντρωση – δεξίωση» δεν είχε κανέναν εθνικό χαρακτήρα ούτε γίνεται καμία ομιλία στους παρευρισκόμενους.
Καλώς λοιπόν τους μείωσαν το ποσό αυτό, καθόλου δεν έπρεπε να τους στέλνουν, ούτε παλαιότερα, όχι μόνο τώρα που σφίξαν τα λουριά.
Θα μπορούσε ο επικεφαλής της Αρχής μας να μιλήσει στους ομογενείς στην κοινότητα, στην Εκκλησία ή σε όποιον άλλον χώρο, σε ελληνικά σχολεία όπου υπάρχουν κ.λπ. να θυμίσει την επέτειο, τους ήρωές της κ.λπ. ανέξοδα.
Γιατί δεν συμφωνείτε να υποδείξετε έτσι να γίνει η υπενθύμιση της επετείου και όχι με κεφτεδάκια που πληρώνονται από το ελληνικό κράτος;
Ένας κυριακάτικος αναγνώστης
Σημ. «Π»: Εμείς δεν μιλάμε, αγαπητέ αναγνώστη, για δεξιώσεις. Είμαστε αντίθετοι. Δεν μπορεί όμως στην κάθε πρεσβεία μας να μη γιορταστεί η εθνική μας επέτειος με ανοικτές πόρτες και μια ομιλία. Κι αυτό είναι το μέγα λάθος του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών κ. Δρούτσα, που έπρεπε στην εγκύκλιο που έστειλε να ξεκαθαρίζει ότι η 25η Μαρτίου θα γιορταστεί, χωρίς όμως δεξιώσεις και… κεφτεδάκια. Χωρίς να απαγορεύει τις περιπτώσεις όπου οι σύλλογοι ομογενών οργανώνουν δεξίωση με δικά τους έξοδα.