Τους ανησύχησε ο Βγενόπουλος
Ήταν, από την επόμενη στιγμή που έκλεισαν οι κάμερες, θέμα συζήτησης. Και το άλλο πρωί στα καφενεία, αλλά και στα πηγαδάκια, τα σχόλια ήταν του τύπου: «Καλά, λαϊκός άνθρωπος είναι, αυτά που λέμε εμείς λέει. Εμάς στηρίζει, γιατί να μην τον ψηφίσουμε;».
Πιο χαρακτηριστική της απήχησης που είχαν τα όσα υποστήριξε το αφεντικό της MIG ήταν η άποψη ενός συνεργάτη κορυφαίας προσωπικότητας:
– Αν δεν έβλεπα τηλεόραση και άκουγα από ραδιόφωνο αυτά που είπε ο Βγενόπουλος, θα νόμιζα ότι ακούω έναν κεντροαριστερό!
Και πράγματι, ο κ. Βγενόπουλος «χάιδεψε αυτιά»! Τάχθηκε κατά των ιδιωτικοποιήσεων, κατά της ευημερίας των αριθμών αντί της ευημερίας των κοινωνίας, υπέρ της Ευρώπης των λαών και όχι της Ευρώπης του οικονομικού κατεστημένου, κατά των τεμπέληδων του Δημοσίου, άλλοι να δουλεύουν σαν τα σκυλιά από το πρωί ως το βράδυ κι άλλοι να κάθονται, υπέρ του κρατικού καπιταλισμού (περισσότερο κράτος) και εναντίον του νεοφιλελευθερισμού, υπέρ της αναβάθμισης των πολιτικών προσώπων με κάθαρση και με έλεγχο του πόθεν έσχες, με το τι είχες όταν μπήκες στην πολιτική και τι έχεις σήμερα, πρότεινε να μπει ένας εθελοντικός φόρος στους εύπορους, που θα είναι σαν προκαταβολή για τους φόρους που πρέπει να πληρώσουν τα επόμενα χρόνια, αποδαιμονοποίησε το ΔΝΤ. Όλα αυτά ήταν τα πιο σημαντικά σημεία που χωρίς αντίλογο (τον απέφυγε ο Χατζηνικολάου) ειπώθηκαν και δημιούργησαν το θετικό κλίμα, συμπαρασύροντας όχι μόνο το λαϊκό στοιχείο, αλλά και μεγάλο μέρος νέων. Όπως και οι αποστάσεις που κράτησε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και την Ευρωζώνη, θέτοντας ακόμη και τον προβληματισμό αν η ένταξή μας στην ΕΕ μας ωφέλησε, επισημαίνοντας ότι δεν έχουμε ακόμη δει τα πλεονεκτήματα, όπως ότι δεν έχει εγγυηθεί τα σύνορά μας, που αν το είχε κάνει θα μας είχε απαλλάξει από τις τεράστιες δαπάνες για τους εξοπλισμούς. Δεν στάθηκε, είπε, δίπλα μας ούτε στο θέμα της Μακεδονίας μας ούτε στις προκλήσεις της Τουρκίας κατά της κυριαρχίας μας στο Αιγαίο. Αν και αποκάλεσε σαχλούς τους πολιτικούς που τα βάζουν με τους επιχειρηματίες, εξηγώντας γιατί κατέθεσε αγωγές εναντίον πολιτικών αρχηγών (συμπεριλαμβανομένου και του Παπανδρέου, όταν ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης), ήταν θερμός υποστηρικτής του Γιώργου, λέγοντας ότι πρέπει να στηρίξουμε τον άνθρωπο που ανέλαβε να κάνει τον πρωθυπουργό. Και έκλεισε με τη δήλωση ότι «δεν σκοπεύω να γίνω πολιτικός». Το θέμα βέβαια είναι αν το πιστεύει και ο κόσμος, ιδιαίτερα ύστερα απ’ αυτήν την εμφάνιση. Κι αν πράγματι ισχύει και γι’ αύριο το «τελεία και παύλα». Πάντως στους πολιτικούς καφενέδες αρχίζουν να τον μετράνε… αλλά και σε άλλα στέκια να τον συνυπολογίζουν στις πολιτικές εξελίξεις που αναπόφευκτα θα υπάρξουν…
Για το ότι προκάλεσε αναταραχή το βράδυ της Δευτέρας στα κέντρα της πολιτικής εξουσίας και στο εκδοτικό κατεστημένο δεν είναι άνευ σημασίας το γεγονός ότι εκτός από την «Αυριανή» ούτε ένα μονόστηλο δεν υπήρχε σ’ όλες τις άλλες εφημερίδες, όπως και λέξη δεν ακούστηκε από κανένα από τα μεγαλοκάναλα…