στης Σοφοκλέους τα παιχνίδια

δ Τελικά εκείνο που καταλαβαίνει αυτές τις ημέρες και ο πλέον αδαής είναι το γεγονός πως το «παιχνίδι» στο ΧΑ, όπως εξάλλου και σε άλλες αγορές, αλλά δεν είναι της παρούσης, είναι εκ προοιμίου «χαμένο» για όποιον δεν έχει επαρκή πληροφόρηση, επαρκέστερη ρευστότητα και μεγάλες δόσεις ανοχής στο πόσο «κόκκινο» μπορεί να δει στο χαρτοφυλάκιό του διατηρώντας την ψυχραιμία του.
δ Είναι προφανές εδώ και πάρα πολύ καιρό πως η ελληνική οικονομία, με πρώτη την αγορά μας, έχει βρεθεί στο επίκεντρο λυσσαλέων κερδοσκοπικών επιθέσεων από μεγάλα funds του εξωτερικού, που μπορούν να αλλάζουν ακόμα και τους κανόνες του… παιχνιδιού κατά το δοκούν. Όποιος τυχόν είχε κάποιους ενδοιασμούς γι’ αυτό, μάλλον «πείστηκε» την Τρίτη, μετά τη νέα «ταφόπλακα» που έβαλε στις τέσσερις μεγαλύτερες ελληνικές τράπεζες ένας κατά τα άλλα «έγκριτος» οίκος αξιολόγησης, η Fitch Ratings. Η Fitch υποβάθμισε τις Εθνική, Alpha, Eurobank και Πειραιώς και μεμιάς κατακρημνίστηκε ο τραπεζικός κλάδος και μαζί του η αγορά σύσσωμη.
Ενδεχομένως να μπορούσε κανείς να δεχθεί ως «λογική» ή «προβλέψιμη» αυτήν την εξέλιξη εάν τη συνέδεε με τα δεδομένα προβλήματα που αντιμετωπίζει γενικότερα η ελληνική οικονομία και τα πλείστα όσα σενάρια περί χρεοκοπίας της χώρας ή διάσωσής της από την Ευρωπαϊκή Ένωση ή ακόμα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Η διαφορά έγκειται στο ότι οι περί ων ο λόγος ελληνικές τράπεζες υποβαθμίστηκαν στην ΙΔΙΑ κλίμακα αξιολόγησης με τις τράπεζες της Ισλανδίας, που ΗΔΗ και προ πολλού χρεοκόπησε ως χώρα και ως οικονομία (ενώ η Ελλάδα ΟΧΙ), όπως επίσης και στο ότι δεν υπάρχει το τελευταίο διάστημα ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ χωρίς τη δημοσιοποίηση αντικρουόμενων εκθέσεων, συστάσεων, εκτιμήσεων μεγάλων επενδυτικών οίκων του εξωτερικού για τις τράπεζές μας. Οι οποίες κατά περίπτωση είναι «ιδανικές για επένδυση», «προτιμητέες ως επιλογές έναντι των λοιπών ευρωπαϊκών» ή «προβληματικές ως προς τη ρευστότητά τους», όπως μας λέει τώρα η Fitch.
Το συμπέρασμα λοιπόν στο οποίο μπορεί να καταλήξει κάθε καλοπροαίρετος επενδυτής ή απλός αναγνώστης είναι πως είτε οι αναλυτές και οι ειδικοί των ξένων οίκων δεν ξέρουν τι τους γίνεται είτε ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ ΤΟΥΣ παραπλανούν ακόμα και τους πελάτες τους και πάντως σίγουρα το επενδυτικό κοινό σχετικά με τις πραγματικές προοπτικές εισηγμένων σε μια ανεπτυγμένη ευρωπαϊκή αγορά μετοχών! Μέση λύση δεν υπάρχει.
δ Υπάρχει ίσως και μια… τρίτη εκδοχή: πως κατά περίπτωση οι φίλοι μας οι ξένοι αναλυτές και ειδικοί «θάβουν» ή «παινεύουν» ένα χαρτί -ή, όπως στην περίπτωσή μας, έναν ολόκληρο κλάδο- αναλόγως των προσωπικών ή των εταιρικών τους συμφερόντων! Και για να μην έχετε αυταπάτες, κάτι τέτοια έκαναν στην πλειονότητά τους τα golden boys των αμερικανικών χρηματοπιστωτικών οίκων και έφτασαν στον πάτο, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε πως μόλις μία εβδομάδα πριν κηρύξει πτώχευση -τη μεγαλύτερη της ιστορίας- η αμερικανική Lehman Brothers, τον Σεπτέμβρη του 2008, ΚΑΙ ΟΙ 3 ΟΙΚΟΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ, Fitch, Moody’s, S&P, την είχαν αξιολογήσει με την ανώτατη κλίμακα πιστοληπτικής ικανότητας. Κελεπούρι την έλεγαν, σαπάκι ήταν…
Έτσι, για να ξέρουμε ποιοι μας «βαθμολογούν» και πόσο… αξιόπιστοι είναι!
δ Ύστερα από όλα αυτά θυμηδία μόνο προκαλεί όποιος έχει άποψη για «καλά χαρτιά» και για ευκαιρίες. Το τι θα πράξει έκαστος εξ ημών είναι καθαρά θέμα επιλογών του ως προς το τι μπορεί να αντέξει! Όποιος αντέξει όμως έχει πιθανότητες να δει τους κόπους του να ανταμείβονται.
δ Γιατί μην ξεχνάτε πως «εάν δεν είχε ψωμί στο ΧΑ» δεν θα ασχολούνταν μαζί μας…