Μίκης: Μας χλευάζουν οι Γερμανοί, αυτοί που σκότωσαν μισό εκατομμύριο Έλληνες, χωρίς να δώσουν πεντάρα…
Μια σειρά εκπομπών «Στα άκρα» της Βίκυς Φλέσσα είναι που έδωσαν την αφορμή για το σημερινό σημείωμα. Μια σειρά εκπομπών αφιερωμένων στον παμμέγιστο έλληνα μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη. Τον άνθρωπο που ταξίδεψε τ’ όνομα της Ελλάδος στα πέρατα της Γης. Τον ανυποχώρητο επαναστάτη που θυσίασε τα νιάτα του για τις ιδέες του, την ειρήνη, την ελευθερία και τη δημοκρατία. Τον άνθρωπο που αγαπήθηκε και μισήθηκε όσο πολύ λίγοι στη σύγχρονη Ελλάδα…
Δίχως αυτόν ο Ελύτης, ο Σεφέρης, ο Αναγνωστάκης και άλλοι πολλοί έλληνες ποιητές θα ήταν μόνο στις βιβλιοθήκες. Σταχυολόγησα και μοιράζομαι μαζί σας ό,τι απεκόμισα ως τηλεθεατής από αυτές τις υπέροχες εκπομπές, που δυστυχώς, λόγω του προχωρημένου της ώρας που μεταδίδονται, λίγοι άνθρωποι μπορούν να παρακολουθήσουν. Βλέπετε η ελληνική τηλεόραση έχει άλλες προτεραιότητες τις ώρες της μεγάλης τηλεθέασης. Και ποιος δεν γνωρίζει αλήθεια ότι η ωραία Ελένη αιτείται διαζυγίου!
Πάμε λοιπόν από την αρχή: «Κάθε Τετάρτη ήταν το μάθημα της εθνικής διαπαιδαγώγησης: Μαραθώνας, Θερμοπύλες, Αλαμάνα… Πολλές φορές ακολουθούσαν και παρελάσεις. Για την Ελλάδα. Είναι πολύ μεγάλο πράγμα η εθνική υπερηφάνεια, αρκεί να μη θέλεις να βρεθείς αντιμέτωπος με τους άλλους.
Η εξουσία που κτυπάει και από χαρά. Η διεφθαρμένη εξουσία. Το αίσθημα των φοβισμένων ανθρώπων που πιάνονται από την εξουσία και μετατρέπονται σε τύραννο. Κάποτε υπερισχύει ο Μπετόβεν και βγαίνει η αρμονία. Κάποτε ξυπνάει η ανασφάλεια και βγαίνει το Άουσβιτς. Καπιταλισμός είναι η χειρότερη μορφή εξουσίας.
Περνά στο στάδιο του ιμπεριαλισμού. Μιλάμε μόνο για ομόλογα. Χάσαμε την τελευταία μάχη. Το τελευταίο σήμα προδόθηκε. Οι Έλληνες βρέθηκαν μόνοι τους. Απελευθερώθηκαν μόνοι τους. Οι ξένοι μας άφησαν. Φυσικά βρήκαν συμμάχους.
Εφιάλτες. Οι περισσότεροι σήμερα στην Ελλάδα είναι ξένοι, κυρίως Αμερικάνοι».
Από τη μια ο πατριωτισμός που δημιουργεί εποποιίες και οι επαναστάτες που δημιουργούν μια δίκαιη κοινωνία, απέναντι στους καταδότες που δημιουργούν τραγωδίες. Κάποιοι ασελγούν στο όραμα δήθεν της παγκόσμιας ελευθερίας.
Και κάποιοι πλάθουν όνειρα για την πατρίδα, όπως τη θέλουν: Λεβεντομάνα και απροσκύνητη. Κοινωνία δίκαιη, με μόρφωση για όλους. Και λαϊκή απελευθέρωση. Όχι λαϊκή αποχαύνωση.
«Θα σκοτωνόμουνα σαν ένας ευτυχισμένος άνθρωπος», υποστηρίζει ο Μίκης Θεοδωράκης «και δεν θα έβλεπα όσα είδα. Τότε, στον Πόλεμο του ’40 και στον Εμφύλιο που ακολούθησε. Σήμερα η χώρα μας χλευάζεται από τους λαούς της Ευρώπης. Ποιους; Τους Γερμανούς που σκότωσαν πάνω από μισό εκατομμύρια έλληνες πατριώτες, χωρίς να δώσουν πεντάρα. Επτά χρόνια χούντα. Τέσσερα μέσα και τρία έξω.
Οι χώρες οι μεγάλες ζουν κατά 30% από την πώληση όπλων. Μας πουλούν όπλα και μας χλευάζουν. Αποδήμησαν τον Ελληνισμό».
Και η σχέση του με το Θείο: «Ο πόνος με ένωνε με τον Θεό. Πρώτη μου συναυλία ”Αι γενεαί πάσαι”. Πρώτη επαφή με την πραγματική μουσική. Έκανα τον ίσον και έκανα τους ψαλμούς. Η βυζαντινή μουσική με επηρέασε βαθύτατα, αφού από ηλικία 2-3 ετών άκουγα τη γιαγιά μου να ψέλνει βυζαντινούς ύμνους. Η επαφή με τη μουσική ήρθε στο σχολείο, στην Πάτρα. Όταν ρώτησα τον πατέρα μου για το βιβλίο της μουσικής και τα αποτυπώματα (νότες), μου απάντησε ότι είναι ψείρες. Από τότε ασχολούμαι με αυτές τις ψείρες. Η μουσική έβγαινε από μέσα μου. Παρέμεινα, όμως, ο ίδιος. Ανεπηρέαστος».
Μίκης Θεοδωράκης. Πραγματικά μεγάλος και αληθινός. Η ολοζώντανη ιστορία μας. Μακριά από μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Οι παρεμβάσεις του για τα εθνικά μας θέματα πάντα καταλυτικές. Η συνέχεια, η σύνθεση και ο εμπλουτισμός, μέσα από την αγωνιστική δράση, του ιστορικού μας πλούτου. Του πλούτο της ελληνικής ιστορίας που θέλουν, σήμερα, να σβήσουν… Οι κομμουνιστές τον θεωρούν το άσωτό τους παιδί, οι δε υπόλοιποι τον θεωρούν άξιο, μόνο όποτε τους βολεύει. Κανόνας για εκείνους που δεν κρύβονται. Γιατί ποιος άλλος παλαιός κομμουνιστής έχει το θάρρος να ομολογήσει πως αν επικρατούσε ο λαϊκός στρατός θα ήμασταν χειρότεροι και από την Αλβανία του Χότζα…
ΥΓ.: Σ’ αυτήν τη γωνιά της Γης κατοικούν άνθρωποι που είναι Έλληνες με όλη τη σημασία αυτής της λέξης και τίποτε -απολύτως τίποτε- δεν μπορεί να αμαυρώσει και πολύ περισσότερο να αλλοιώσει την ταυτότητά τους…». Η απάντηση του πολύ μεγάλου Μίκη Θεοδωράκη στην πολύ μικρή Θάλεια Δραγώνα… Και η γνώμη του για τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή: «Οι μεγάλοι απόντες της Αντίστασης. Πού ήταν στα χρόνια της κατοχής… Ποτέ και πουθενά δεν πολέμησαν».
Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο Α.Τ.Ε.Ι. της Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού.