Επικαιρότητα
1Ο νομπελίστας της Ειρήνης Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα έχει καταπλήξει τη διεθνή κοινότητα με τις επιλογές των τελευταίων ημερών. Στην αρχή της θητείας του φάνηκε ότι υποχωρεί στην προσπάθεια για τη δημιουργία της προστατευτικής ασπίδας στην Τσεχία. Και όμως, ως τόπος εγκατάστασης της ασπίδας προκρίθηκε μια χώρα περισσότερο κοντά στη Ρωσία, η πνιγμένη στα χρέη προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο Ρουμανία. Η Μόσχα κατηγορεί τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ότι απειλούν την ακεραιότητα της Ρωσίας και για τον λόγο αυτόν επιβραδύνουν τη συμπαράστασή τους για την ανανέωση της συμφωνίας περιορισμού των πυρηνικών όπλων, τη γνωστή συμφωνία Start. Ο αρχηγός των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγός Νικολάι Μακάροφ, υπογράμμισε ότι «οι συνομιλίες για τη Start εμποδίζονται από την εμμονή των ΗΠΑ να εγκαταστήσουν την αντιπυραυλική ασπίδα σε γειτονικό κράτος προς τη Ρωσία». Και την περασμένη εβδομάδα ο ρώσος Πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ σε έγγραφό του προς τις ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις παρουσίασε ως βασική στρατιωτική απειλή για τη Ρωσία την προσπάθεια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ να παγκοσμιοποιήσουν τις δραστηριότητές τους κατά παράβαση των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου. Αυτή είναι η παρουσίαση του θέματος που η Ουάσινγκτον και οι επιτελείς του ΝΑΤΟ προσπαθούν να καταστήσουν τη Ρωσία μοναδικό ένοχο για τη ματαίωση της ανανέωσης της πυρηνικής συμφωνίας Start. Ό,τι συνέβαινε στο παρελθόν, όπου όλα τα «στραβά καρβέλια» τα έφτιαχνε η Ρωσία και οι ΗΠΑ ήσαν πάντα η αθώα περιστερά, εξακολουθεί και σήμερα να συμβαίνει, επί των ημερών του νομπελίστα της Ειρήνης Μπαράκ Ομπάμα.
Ίσως ο Ομπάμα να έχει καθαρές προθέσεις και να επιθυμεί πράγματι την παγίωση της ειρήνης στον πλανήτη μας, αλλά φαίνεται ότι αντιμετωπίζει πολλές δυσκολίες από τον κρατικό μηχανισμό και ορισμένους συνεργάτες του, που τον παρασύρουν σε πράξεις ψυχροπολεμικού χαρακτήρα. Πολλοί οραματιστές ηγέτες κρατών είδαν τα
οράματά τους να συντρίβονται από την ισχυρή επιρροή συνεργατών τους και από τις αντιρρήσεις και τις εσφαλμένες εισηγήσεις των ανώτατων στελεχών του κρατικού μηχανισμού. Θα μπορέσει άραγε ο Ομπάμα να φύγει από την επιρροή αυτών των ανθρώπων;
2Και οι σχέσεις των ΗΠΑ με το Ιράν για το θέμα της απόκτησης πυρηνικού οπλοστασίου από την πλούσια χώρα της Ασίας είναι και πάλι τεταμένες, όπως και επί των ημερών του Προέδρου Μπους. Και όλα δείχνουν ότι οι ΗΠΑ προσπαθούν να βρουν αφορμή να βομβαρδίσουν και να καταστρέψουν τα πυρηνικά εργοστάσια του
Ιράν. Το Ιράν είναι και πάλι μέσα στις τρεις «δυνάμεις του κακού», όπως τις είχε χαρακτηρίσει ο τέως Πρόεδρος των ΗΠΑ (Ιράκ, Αφγανιστάν και Ιράν) και τις οποίες ήθελε να καταστρέψει. Το Ιράκ πρόλαβε και το κατέστρεψε, το Αφγανιστάν και το Ιράν δεν πρόλαβε ή δεν μπόρεσε να τα καταστρέψει. Και το έργο αυτό το άφησε κληρονομιά στον Ομπάμα. Ήδη ο Ομπάμα, σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ, έχει εξαπολύσει επιθέσεις για την πλήρη κατάκτηση του Αφγανιστάν από τις δυνάμεις κατοχής και, καθώς φαίνεται, γρήγορα θα τα καταφέρει. Για να εδραιωθεί η θέση του διεφθαρμένου καθεστώτος Καρζάι. Καθόσον αφορά το Ιράν, εκεί ο Ομπάμα προσπαθεί να πείσει τους
Εβραίους να βομβαρδίσουν τα πυρηνικά εργοστάσιά του, με την αιτιολογία ότι το Ιράν επιβουλεύεται την ακεραιότητα του κράτους του Ισραήλ. Στο μεταξύ, και ο Πρόεδρος του Ιράν Μαχμούντ Αχμεντινετζάντ δήλωσε προ ημερών ότι «το Ιράν μπορεί, αν και εφόσον το επιθυμεί, να αποκτήσει δικά του πυρηνικά όπλα». Και επανέλαβε με στόμφο ότι η χώρα του αποτελεί πλέον πυρηνική δύναμη. Βέβαια, ο ιρανός Πρόεδρος αρνήθηκε ότι η χώρα του προσβλέπει στη δημιουργία πυρηνικού οπλοστασίου και δήλωσε ότι απλώς επιδιώκει την ειρηνική αξιοποίηση της πυρηνικής ενέργειας. Και βέβαια αυτό δεν γίνεται πιστευτό από τις δυνάμεις της Δύσης, οι οποίες έχουν βάλει στόχο να θέσουν υπό αυστηρή επιτήρηση το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Και για τον σκοπό αυτόν ο
Ομπάμα και οι δυτικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ αποφάσισαν αρχικά να ακολουθήσουν την ειρηνική οδό των διαπραγματεύσεων. Όμως τώρα φαίνεται ότι οι ΗΠΑ, για άγνωστους λόγους, εγκατέλειψαν την προσπάθεια ειρηνικής επίλυσης της διαφοράς και απαιτούν από τον ΟΗΕ κυρώσεις οικονομικές σε βάρος του Ιράν. Και αν οι κυρώσεις αυτές δεν αποδώσουν καρπούς, κάτι που είναι πολύ πιθανό, να καταστρέψουν διά βομβαρδισμού ή άλλως πώς τις πυρηνικές εγκαταστάσεις και τα τυχόν αποθέματα πυρηνικών όπλων του Ιράν.