Τι κρύβεται πίσω από το μπαράζ Εξεταστικών Επιτροπών

ΘΟΛΟΙ και άδηλοι παραμένουν οι στόχοι που υπηρετεί η… μαζική παραγωγή Εξεταστικών Επιτροπών από πλευράς κυβερνήσεως, τακτική η οποία πέραν του ότι προκαλεί εντάσεις ακόμη και στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, ναρκοθετεί και το κλίμα συναίνεσης που κρίνεται απαραίτητο στην προσπάθεια αντιμετώπισης των συνεπειών της οικονομικής κρίσης. Ενώ το Κοινοβούλιο εξετάζει ήδη τις υποθέσεις του Βατοπεδίου και της Ζήμενς, ενώ στον προθάλαμο βρίσκονται αυτές για τα ομόλογα, το Χρηματιστήριο και τις υποκλοπές, η κυβέρνηση εμφανίζεται να προσθέτει στον κατάλογο μία ακόμη, αυτήν της οικονομίας. Κάτι που σημαίνει ότι για τους επόμενους -άγνωστο πόσους- μήνες η πολιτική ζωή και κατ’ επέκταση η κοινωνία θα ταλανίζεται μέσα σε έναν κυκεώνα καταγγελιών, κατηγοριών, αποκαλύψεων και φημών.
Ο Γ. Παπανδρέου επικαλείται σε κάθε ευκαιρία, ειδικώς στο ζήτημα της οικονομίας, την ανάγκη αφενός να αποδοθούν οι ευθύνες σε όσους οδήγησαν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού, αφετέρου μέσα από αυτήν τη διαδικασία «κάθαρσης» η Ελλάδα να επανακτήσει το κύρος της διεθνώς. Ωστόσο, ελάχιστοι φαίνεται να πείθονται και αρκετοί περισσότεροι αναζητούν τις βαθύτερες επιδιώξεις της συγκεκριμένης στρατηγικής. Με δεδομένο ότι όλες σχεδόν οι Εξεταστικές έχουν… «στόχο» τη Ν. Δημοκρατία, πολιτικοί αναλυτές κάνουν λόγο για προσπάθεια αποδυνάμωσης του πολιτικού λόγου της αξιωματικής αντιπολίτευσης και της επιρροής που ασκεί στην ελληνική κοινωνία. Στη Ρηγίλλης κάνουν ένα βήμα πιο πέρα και μιλούν για «εκστρατεία συκοφάντησης» της παράταξης, αλλά και για προσπάθεια να τεθεί υπό «καθεστώς ομηρείας» ο νέος αρχηγός Αντ. Σαμαράς. Θεωρούν τις διακηρύξεις του πρωθυπουργού για «ενότητα» και «συστράτευση» «κούφια λόγια» χωρίς αντίκρισμα, μόνο και μόνο για τη δημιουργία εντυπώσεων.
Στην κυβέρνηση γνωρίζουν καλά ότι λόγω των σκληρών κι επώδυνων μέτρων που έλαβαν και θα λάβουν στη συνέχεια, θα κληθούν να καταβάλουν βαρύ πολιτικό κόστος, από το οποίο αναπόφευκτα θα ωφεληθεί η Νέα Δημοκρατία. Για τον λόγο αυτό και με την «απειλή» της Εξεταστικής για τα πεπραγμένα της τελευταίας πενταετίας, επιχειρούν να «τρομάξουν» τον κ. Σαμαρά εκβιάζοντας έτσι τη συναίνεσή του, αν όχι τη σιωπή του.
Σε δεύτερο επίπεδο, αν κι εφόσον δεν αποδώσει η προσπάθεια εκφοβισμού, στους σχεδιασμούς του Μεγάρου Μαξίμου είναι μέσα από τα στοιχεία που θα φέρει στο φως η έρευνα της Εξεταστικής να φορτωθεί εξ ολοκλήρου στη
Ν. Δημοκρατία η ευθύνη για τη δραματική κατάσταση της οικονομίας, λόγω της οποίας η σημερινή κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να λάβει τα συγκεκριμένα μέτρα. Όσο για την (κατά συρροή…) αθέτηση των προεκλογικών υποσχέσεων, ούτε φωνή ούτε ακρόαση!
Όπως προαναφέραμε, στη Ρηγίλλης δεν έχουν πλέον καμιά αμφιβολία για τις επιδιώξεις της κυβέρνησης, εξ ου και η σαφής διαφοροποίηση στην αντιπολιτευτική τακτική. Μιλώντας στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας ο κ. Σαμαράς κατήγγειλε τον κ. Παπανδρέου για «ποινικοποίηση» της πολιτικής ζωής, προειδοποιώντας τον παράλληλα ότι με την επιμονή του στο θέμα της Εξεταστικής Επιτροπής θα βλάψει έτι περαιτέρω την εικόνα της χώρας διεθνώς. Ενώ, αμέσως μετά τη συνάντηση που είχαν στις αρχές της εβδομάδας ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας επισήμανε στον πρωθυπουργό ότι κακώς «εξέλαβε τη συναίνεση ως αδυναμία». Στο πλαίσιο αυτό ο κ. Σαμαράς θα επιμείνει μέχρι τέλους η έρευνα να μην περιορισθεί στην αμέσως προηγούμενη πενταετία, αλλά να επεκταθεί αν όχι μέχρι το 1981, τουλάχιστον μέχρι το 2000. Αν το ΠΑΣΟΚ απορρίψει το αίτημα το πιθανότερο είναι η ΝΔ να αποχωρήσει από την Εξεταστική, να καταγγείλει τον κ. Παπανδρέου και να προχωρήσει μεμονωμένα στην αποκάλυψη ντοκουμέντων από τα πεπραγμένα των κυβερνήσεων Σημίτη. Σε κάθε περίπτωση δεν θα επιτρέψουν στο Μαξίμου μέσα από τη διαδικασία των Εξεταστικών να βλάψει την παράταξη. Στη Ρηγίλλης γνωρίζουν ότι όσο διάστημα διαρκεί η οικονομική κρίση είναι αναγκασμένοι να βαδίζουν σε τεντωμένο σχοινί: Υπευθυνότητα, αλλά όχι και συνυπευθυνότητα. Από τη μια να στηρίξουν την προσπάθεια της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση, διότι αντιλαμβάνονται ότι σε αντίθετη περίπτωση θα δημιουργηθεί στην κοινωνία η εντύπωση ότι αρνούνται να συμβάλουν στην έξοδο της χώρας από την κρίση, προκειμένου να αποκομίσουν (με την… αποχή) μικροκομματικά οφέλη. Κάτι τέτοιο θα ήταν πολιτικά επιζήμιο για τη Νέα Δημοκρατία. Από την άλλη, στη Ρηγίλλης δεν θέλουν με τίποτα να «φορτωθούν» το κόστος αντιλαϊκών μέτρων για τα οποία δεν ζητείται η γνώμη τους και κατά κανόνα τα πληροφορούνται από τα Μέσα Ενημέρωσης.
Προς τούτο ο κ. Σαμαράς είναι αποφασισμένος κάθε φορά να καθιστά σαφή τη θέση του κόμματός του, επικρίνοντας λανθασμένες και αναποτελεσματικές επιλογές της κυβέρνησης, αλλά και καταθέτοντας τις δικές του προτάσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι όλο και συχνότερα τις τελευταίες ημέρες υπογραμμίζει ότι «δεν συγκυβερνά» με τον κ. Παπανδρέου, ότι η κυβέρνηση ακολουθεί λάθος πολιτική, άρα είναι εκείνη η αποκλειστικά υπεύθυνη για τις συνέπειες.