ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ Η ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ AEGEAN – OLYMPIC AIR!
Η ανταπόκριση Βγενόπουλου και MIG ήταν άμεση και με μια πατριωτικού τύπου ανακοίνωση μπήκε αμέσως σε διαπραγματεύσεις με το ελληνικό Δημόσιο για την ολοκλήρωση της εξαγοράς. Λίγες μέρες μετά η AEGEAN, που είχε συμμετάσχει σε 3 διαδικασίες αποκρατικοποίησης λαμβάνοντας όλα τα εμπορικά και οικονομικά στοιχεία της ΟΑ χωρίς ποτέ να καταθέσει δεσμευτική πρόταση εξαγοράς στην κυβέρνηση, εκδήλωσε το ενδιαφέρον της για την εξαγορά προσφέροντας δεσμευτική προσφορά, αυτήν τη φορά με σχεδόν διπλάσιο τίμημα από αυτό που ζητούσε η κυβέρνηση και προσέφερε η MIG. Η πρόταση της MIG προτιμήθηκε από την κυβέρνηση, με βασικό επιχείρημα ότι εάν η ΟΑ εξαγοραζόταν από την AEGEAN, θα δημιουργείτο ένα ιδιότυπο ιδιωτικό μονοπώλιο που θα καταργούσε στην ουσία του τον ανταγωνισμό, δημιουργώντας έναν αερομεταφορέα με απόλυτα δεσπόζουσα θέση στην αγορά, με αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση των τιμών των εισιτηρίων στο εσωτερικό δίκτυο, αφού λόγω θέσης θα γινόταν απαγορευτική η είσοδος με αξιώσεις και η παραμονή όποιας άλλης εταιρείας στην εσωτερική αγορά (υπενθυμίζουμε ότι η AEGEAN είχε κάνει 3 καταγγελίες εναντίον της δημόσιας ΟΑ στην ΕΕ για παράνομες κρατικές επιδοτήσεις, βάσει των οποίων η ΕΕ είχε επιβάλει πρόστιμα εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ).
Ο κ. Βγενόπουλος προχώρησε τελικά στην εξαγορά ενοικιάζοντας το εμπορικό σήμα της εταιρείας για 25 χρόνια και παίρνοντας τα δικαιώματα (διακρατικές συμφωνίες και χρονοθυρίδες αεροδρομίων). Δημιούργησε 3 νέες εταιρείες (αερομεταφοράς, επίγειας εξυπηρέτησης, αεροπορικής συντήρησης) και στις 30 Σεπτεμβρίου ξεκίνησε να πετά με το όνομα OLYMPIC AIR, μια σαφώς μικρότερη εταιρεία με πολλά προβλήματα και ελλείψεις υποδομών, αφού η πολιτική των διευθυντικών στελεχών στα
οποία ανέθεσε τη δημιουργία των νέων εταιρειών (οι 3 επικεφαλής προέρχονταν από την AEGEAN, έχοντας όμως απομακρυνθεί από ουσιαστικά διοικητικά καθήκοντα στην εν λόγω εταιρεία για αρκετά χρόνια, έχοντας κριθεί ως… ελλιπείς) ήταν η διάλυση όλων των υποδομών της δημόσιας ΟΑ (και η μη χρησιμοποίηση των ανθρώπων της), που τις θεωρούσαν αποτυχημένες και ανεπαρκείς, και η δημιουργία νέων υποδομών με νέο επί το πλείστον στελεχικό δυναμικό, που εκ του αποτελέσματος (οικονομικού, εμπορικού και επιχειρησιακού) της σύντομης λειτουργίας της εταιρείας αποδείχθηκε ανεπαρκές.
Λίγο πριν από την έναρξη λειτουργίας της OLYMPIC AIR, σε συνέντευξη Τύπου του κ. Βγενόπουλου για την ΟΑ, εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση στην AEGEAN, τον κ. Βασιλάκη και την κ. Μπακογιάννη για την επέκταση της διακρατικής συμφωνίας της Κωνσταντινούπολης, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι «το πάρτι τελείωσε» και ότι «εμείς είμαστε θιασώτες του ανταγωνισμού…» προσκαλώντας τον κ. Βασιλάκη στο γήπεδο του υγιούς ελεύθερου ανταγωνισμού, για να λάβει τη δημόσια απάντηση του κ. Βασιλάκη ότι «το πάρτι μόλις άρχισε». Όλη η πολιτική και επιχειρηματική ηγεσία του τόπου παραβρέθηκε στη φιέστα στα υπόστεγα της Ολυμπιακής στα Σπάτα, όπου, σε συνέχεια της χλιδάτης υπογραφής της σύμβασης εξαγοράς τον Μάιο στο Ζάππειο Μέγαρο, περιεγράφη το όραμα των ανθρώπων της MIG για την ΟΑ, που ήθελαν να την κάνουν μεγάλη και τρανή όπως ήταν επί εποχής Ωνάση, δεσμευόμενοι για μια ακόμα φορά ότι η επένδυσή τους στη ΟΑ είχε μακρά προοπτική, δηλαδή θα τη διατηρούσαν για μεγάλο χρονικό διάστημα στην ιδιοκτησία της MIG. Τελικά, ενώ όλοι περίμεναν ο πόλεμος να κρατήσει καιρό, η τελική του διάρκεια ήταν μόλις 5 μήνες. Οι τιμές κατρακύλησαν ως απόρροια του σκληρού ανταγωνισμού προς μεγάλη χαρά του επιβατικού κοινού και προς μεγάλη λύπη των δύο ανταγωνιστών. Και ο αγώνας ήταν και για τους δύο αδιέξοδος. Και με ζημίες. Έτσι οδηγήθηκαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Η συμφωνία είναι κοντά, αν δεν έχει ήδη κλείσει. Εξυπηρετεί τις επιδιώξεις και των δύο εταιρειών.
Η κυβέρνηση δεν έχει ακόμα τοποθετηθεί, αν και βλέπει με αρκετό σκεπτικισμό τη συγχώνευση αυτή και τη δημιουργία ιδιωτικού μονοπωλίου. Η εμπειρία από αντίστοιχες περιπτώσεις έχει δείξει ότι οι τιμές των εισιτηρίων αυξάνονται από 35% έως 70% μέσα σε ένα εξάμηνο από τη συγχώνευση. Συγχρόνως γνώστες της αγοράς εκτιμούν ότι θα χαθούν περίπου 2.000 θέσεις εργασίας από τις συγχωνευόμενες εταιρείες. Το οξύμωρο είναι ότι οι δύο εταιρείες διοχετεύουν στα ΜΜΕ ότι όλα είναι νόμιμα και θεμιτά και ότι η οικονομική κρίση επιβάλλει τέτοιου είδους κινήσεις. Ομολογούν δηλαδή τη μύχια πρόθεσή τους που είναι ο έλεγχος της πίτας του εσωτερικού δικτύου και των τιμών των εισιτηρίων, που θα πάρουν την άγουσα, πληρώνοντας έτσι τα σπασμένα οι επιβάτες/καταναλωτές. Αν θυμηθεί κανείς τι έγινε πριν από τρία χρόνια με τους κουμπάρους και το καρτέλ του γάλακτος των 5 εταιρειών, μπορεί εύκολα να κατανοήσει τι θα γίνει με έναν και μόνο έναν να ελέγχει την αγορά του εσωτερικού.