Να μην πέσει ο λαός στην παγίδα

Η προπαγανδιστική εκστρατεία που εξελίσσεται για τις «πιέσεις που δέχεται η Ελλάδα», τους «κερδοσκόπους» και άλλα παρόμοια έχει στόχο να μπερδευτεί ο λαός για τον χαρακτήρα και τις αιτίες της κρίσης, καθώς και για το τι σημαίνουν για τη ζωή του τα αντιλαϊκά μέτρα που εξαγγέλθηκαν και τα νέα που έρχονται.
Οι κερδοσκόποι, που εμφανίζονται σαν να ήρθαν από το πουθενά, έχουν όνομα. Είναι οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, ευρωπαϊκά και άλλα μονοπώλια, που ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το μεγαλύτερο μερίδιο στα κέρδη. Και αυτό σε συνθήκες που τα κράτη μέλη της ΕΕ και άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ενδιαφέρονται το καθένα για την εξασφάλιση των δικών του επιχειρηματιών, σε συνθήκες κρίσης ακόμα πιο έντονα. Δεν μπορεί λοιπόν η κυβέρνηση να εμφανίζεται «ανύποπτη». Είναι το ίδιο το σύστημα που υπηρετεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που σήμερα κερδοσκοπεί για τα δικά του συμφέροντα.
Το παιχνίδι της κυβέρνησης, να γέρνει περισσότερο πότε προς τον έναν άξονα, πότε προς τον άλλο, περισσότερο προς τις ΗΠΑ ή προς την ευρωένωση, είναι ένα παιχνίδι επικίνδυνο για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς. Βάζοντας σε πρώτο πλάνο τα ελλείμματα και τα χρέη, η κυβέρνηση προσπαθεί να κρύψει ότι οι συμφωνίες, οι οποίες φαίνεται ότι έχουν δρομολογηθεί, θα έχουν και οικονομικές και πολιτικές και στρατιωτικές συνέπειες. Ότι το πακέτο των άγριων μέτρων που γκρεμίζει το Ασφαλιστικό, τις εργασιακές σχέσεις, που επιβάλλει άγρια φορολογία και δραστική περικοπή στο λαϊκό εισόδημα είναι αλληλένδετο με τις εξελίξεις στο Αιγαίο, με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, με την κατάσταση στα Βαλκάνια, με την πορεία του Κυπριακού.
Ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα που βάζει η κυβέρνηση, αν είναι καλύτερο να επιλέξει η Ελλάδα την ευρωένωση ή το ΔΝΤ. Αυτό μπορεί να είναι δίλημμα της ελληνικής πλουτοκρατίας αλλά όχι του ελληνικού λαού. Τα μέτρα εναντίον των εργαζομένων θα είναι ακριβώς τα ίδια είτε τα επιβάλει η ΕΕ είτε το ΔΝΤ. Ο χαρακτήρας των μέτρων είναι ξεκάθαρος και αποτυπωμένος, ήδη πολύ πριν από την κρίση, αφενός στις ευρωπαϊκές συνθήκες, αφετέρου στις διάφορες εκθέσεις του ΔΝΤ, που επανειλημμένα έχουν δει το φως της δημοσιότητας.
Οι κορώνες που υψώνονται από το κεφάλαιο και τους πολιτικούς του εκπροσώπους περί πατριωτικού καθήκοντος του λαού να συναινέσει στα μέτρα έχουν στόχο να τον πείσουν να αποδεχθεί αγόγγυστα τη σφαγή του. Πατριωτικό καθήκον και ανάγκη των εργαζομένων είναι, με αιχμή τα κοινωνικά τους δικαιώματα, την ανεργία, τις εργασιακές σχέσεις, το Ασφαλιστικό, το συνταξιοδοτικό, να αντιπαρατεθούν με το σύνολο της πολιτικής του μαύρου μετώπου κυβέρνησης – ΝΔ – ΛΑΟΣ – ΕΕ – μεγαλοεπιχειρηματιών. Ο πατριωτισμός του κεφαλαίου ταυτίζεται με τα κέρδη του, ο πατριωτισμός του λαού με τη ζωή και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης, της φτωχής αγροτιάς, των αυτοαπασχολουμένων, των γυναικών και της νεολαίας.
Εφ’ όλης της ύλης λοιπόν λαϊκή αντεπίθεση. Με κάθε τρόπο, με όλες τις μορφές, σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, σε κάθε γειτονιά η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα να διατρανώνουν την απόφασή τους να μη νομιμοποιήσουν αυτά τα μέτρα.