Η ΕΛΛΑΔΑ ΥΠΟ ΤΡΙΠΛΗ ΚΑΤΟΧΗ! ΤΟ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΑΤΕ;

Π ώς βρεθήκαμε υπό κατοχή; Βέβαια η τωρινή κυβέρνηση δεν φέρει καμία ευθύνη για την κατάσταση που δημιουργήθηκε. Η σημερινή κατρακύλα είναι αποτέλεσμα των λαθεμένων επιλογών και αποφάσεων των κυβερνήσεων Μητσοτάκη, Σημίτη και Καραμανλή. Ο Γ. Παπανδρέου όλα αυτά τα χρόνια δεν βρέθηκε ποτέ σε οικονομικό υπουργείο, ήταν όμως επίλεκτο στέλεχος της κυβέρνησης Σημίτη. Και για δεύτερη φορά αναλαμβάνει να σηκώσει τον σταυρό των σφαλμάτων ορισμένων άλλων πολιτικών. Παρέλαβε από τον Σημίτη ένα διαλυμένο ΠΑΣΟΚ και κατάφερε να το επαναφέρει στην εξουσία, με διαφορά μάλιστα 10 μονάδων από τη ΝΔ. Το σπάταλο κράτος και η κραιπάλη της απρογραμμάτιστης τάχα αξιοποίησης της οικονομικής βοήθειας που παρείχε στην Ελλάδα η ΕΕ και το προϊόν της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, που εξανεμίστηκε χωρίς διαφανείς διαδικασίες, ήταν επόμενο να οδηγήσουν την Ελλάδα σε οικονομικό μαρασμό (του μεγαλύτερου τμήματος της χώρας) και στον αδικαιολόγητο πλουτισμό εκείνων που με τις αρπαχτές κατάφεραν από πένητες να μετατραπούν σε επενδυτικούς γίγαντες.
Ο Γ. Παπανδρέου παρέλαβε μια κατεστραμμένη οικονομικά χώρα και προσπαθεί για δεύτερη φορά να συναρμολογήσει τα συντρίμμια του διαλυμένου σκάφους. Θα τα καταφέρει; Μήπως το παιχνίδι που του έπαιξε ο Κ. Καραμανλής και του παρέδωσε ουσιαστικά την εξουσία ενός κράτους που βρισκόταν στα πρόθυρα της κατοχής ήταν στημένο; Ο Γ. Παπανδρέου γνώριζε τι επρόκειτο να παραλάβει και έπρεπε να υποψιαστεί ότι παραλαμβάνει μια χώρα που βρίσκεται στον προθάλαμο της διάλυσης. Γιατί προσπάθησε να γίνουν εκλογές και να απαλλαγεί ο Κ. Καραμανλής από τις ευθύνες του;
Και τώρα έχουμε περιορισμό των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Οι αρμοδιότητες της τωρινής μας κυβέρνησης είναι πλέον σκιώδεις. Αυτό σημαίνει «καθεστώς αυστηρής κοινοτικής επιτήρησης». Σημαίνει περιορισμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων μιας χώρας που τύποις εμφανίζεται ανεξάρτητη και ελεύθερη. Δεν είναι ότι η κυβέρνηση δέχεται τις πιέσεις της ΕΕ, της ΟΝΕ (ΕΚΤ) και των κερδοσκόπων, είναι ότι θα υπάρχει εδώ μόνιμος κοινοτικός παρατηρητής, ο οποίος θα εγκρίνει τις κυβερνητικές αποφάσεις ή θα τις απορρίπτει. Και θα έχει το δικαίωμα σε περίπτωση διαφωνίας με την κυβέρνηση να εφαρμόζεται η δική του άποψη και απόφαση. Ουσιαστικά οι διάφορες αποφάσεις θα εμφανίζονται τάχα ως αποφάσεις της κυβέρνησης, ενώ στην πραγματικότητα θα πρόκειται για αποφάσεις του κοινοτικού επιτηρητή, ο οποίος θα ασκεί καθήκοντα οιονεί στρατιωτικού διοικητή στην κατεχόμενη Ελλάδα! Τώρα η κυβέρνηση δεν θα μπορεί ούτε καν τον κρατικό προϋπολογισμό να συντάξει. Κι αυτοί οι περιορισμοί στον δημοσιονομικό τομέα και γενικά στην οικονομική δραστηριότητα της χώρας θα έχουν αντίκτυπο και στην επίλυση των σε εξέλιξη εθνικών μας θεμάτων. Μια χώρα με χαώδη δημοσιονομική κατάσταση και υπό αυστηρή κοινοτική επιτήρηση δεν μπορεί να ασκήσει υπερήφανη εξωτερική πολιτική και δεν μπορεί να κυνηγήσει και να πετύχει επωφελείς λύσεις για τα εθνικά της θέματα. Επομένως δεν μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι από το καθεστώς κοινοτικής επιτήρησης που επεβλήθη στη χώρα μας από τις 15 Φεβρουαρίου, κατ’ εφαρμογή των προβλεπόμενων από τη Συνθήκη της Λισσαβώνας.
Εκεί όπου υπάρχει μεγάλο πρόβλημα και γεννώνται πολλές απορίες είναι η σιωπή των κομμάτων της αντιπολίτευσης για το καθεστώς κατοχής που επεβλήθη στην Ελλάδα. Γιατί αυτή η σιωπή; Από μέρους, κυρίως, της ΝΔ ως αξιωματικής αντιπολίτευσης; Εάν τα κόμματα της αντιπολίτευσης καταδίκαζαν όλα την κοινοτική κατοχή, τότε θα ξυπνούσε και ο ανυποψίαστος Έλληνας για το τι σημαίνει στην ουσία καθεστώς αυστηρής κοινοτικής επιτήρησης. Αυτή «η σιωπή των αμνών» του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι που προκαλεί απορίες. Γιατί δεν βγαίνει ο κ. Σαμαράς να μας πει το δικό του πρόγραμμα εξόδου από τη δημοσιονομική κρίση και να καταγγείλει τα σκληρά νεοφιλελεύθερα μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση, καθώς και την κατοχή που αποφάσισε εντελώς αδικαιολόγητα να μας επιβάλει η ΟΝΕ; Δεν είναι η Ελλάδα υπεύθυνη για το ευρωχάος που δημιουργείται! Άλλοι είναι οι λόγοι και δεν θα πρέπει η Ελλάδα να τιμωρηθεί ως ο υπ’ αριθμόν 1 κίνδυνος για την πτώση του ευρώ και τη διάσπαση της κοινοτικής συνοχής. Γιατί λοιπόν αυτή η τόσο σκληρή μεταχείριση; Απλώς η χώρα μας χρησιμεύει ως πειραματόζωο, όπως πολύ σωστά την έχουν χαρακτηρίσει πολλοί έλληνες και ξένοι παράγοντες. Η ΕΕ δεν έχει τις οικονομικές προϋποθέσεις να καταστεί παγκόσμια οικονομική δύναμη για τον απλούστατο λόγο ότι στερείται βιομηχανικών πρώτων υλών και ενέργειας και είναι εξαρτημένη από τις εισαγωγές τέτοιων προϊόντων για να διατηρήσει αδιάκοπη ροή της βιομηχανικής της παραγωγής. Και με το δεδομένο αυτό είναι απορίας άξιο γιατί η Ελλάδα συγκέντρωσε το μένος των ιθυνόντων της ΕΕ και της ΟΝΕ. Υπάρχουν κράτη της ΟΝΕ που τα δημοσιονομικά τους προβλήματα είναι εντονότερα από τα δικά μας. Και υπάρχουν πολλές φωνές διακεκριμένων οικονομολόγων (όπως η χθεσινή δήλωση του παγκοσμίου φήμης οικονομολόγου Γκρούγκμαν) που εκφράζουν απορία για την τόσο σκληρή μεταχείριση της Ελλάδας. Και οι φωνές αυτές συνηγορούν στον χαρακτηρισμό της Ελλάδας ως πειραματόζωου. Τι άραγε επιδιώκει η ΕΕ με την τριπλή κατοχή της Ελλάδος; Ύποπτες οι επιδιώξεις! Ίσως να θέλουν να καλύψουν τις οικονομικές αδυναμίες της Ευρωζώνης και γενικότερα της Ευρώπης, οι οποίες επιδεινώθηκαν εσχάτως με την οικονομική ενδυνάμωση των μεγάλων χωρών της Ασίας (Κίνας, Ρωσίας, Ινδίας). Και να βρουν το θύμα που προκάλεσε ή προκαλεί την οικονομική αποδυνάμωση της Ευρώπης. Και ως τέτοιο θύμα επέλεξαν την Ελλάδα. Ή ενδεχομένως η λήψη σκληρών μέτρων εις βάρος του ελληνικού λαού να αποτελεί πρόβα του οικονομικού κατεστημένου για την επιβολή οικονομικής δικτατορίας σε όλες τις μικρές και αδύναμες, πολιτικά και οικονομικά, ευρωπαϊκές χώρες. Και να σφυγμομετρήσουν έτσι τις αντιδράσεις των καταπιεσμένων λαών της Ευρώπης! Μέσα στις δύο αυτές εκδοχές μπορεί να βρει κανείς τους στόχους της ΕΕ. Και η πιθανότερη εκδοχή φρονούμε ότι είναι η δεύτερη.
Έχουμε γράψει και στο παρελθόν από τη στήλη μας αυτή ότι ο κόσμος βαδίζει στην επιβολή μιας παγκόσμιας δικτατορίας, καθώς η Δημοκρατία δεν μπορεί να συγκρατήσει την αγανάκτηση των λαών, κυρίως των μικρών χωρών, για τη σκληρότητα των νεοφιλελεύθερων οικονομικών μοντέλων της ασύδοτης αγοράς. Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, είτε στον πολιτικό είτε στον οικονομικό τομέα, βρίσκουν καταφύγιο στην κατάλυση της Δημοκρατίας. Γιατί μέσα σε ελεύθερο δημοκρατικό πολίτευμα με υγιείς θεσμούς, που λειτουργούν άψογα, δεν μπορεί να ανθήσει η βία σε βάρος των πολιτών σε οποιοδήποτε πεδίο και αν αυτή εκδηλώνεται. Οι ιθύνοντες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ΟΝΕ κάνουν λάθος όταν νομίζουν ότι με την οικονομική τρομοκρατία θα μπορέσουν να συγκρατήσουν τα κύματα οργής που θα ξεσηκωθούν μέσα στην ελληνική κοινωνία όταν ολοκληρωθούν τα οικονομικά μέτρα που θα πιέσουν οι δυνάμεις κατοχής να εφαρμοστούν στην Ελλάδα. Και τότε πώς θα αντιδράσουν η εκλεγμένη κυβέρνηση, η Βουλή και οι ηγεσίες των κομμάτων της αντιπολίτευσης; Εντός των ημερών περιμένουμε την άφιξη των πρωταγωνιστών που θα παρακολουθούν την άλωση του Ελληνισμού.
Το σχέδιο αποδυνάμωσης της Ελλάδας έχει τεθεί σε εφαρμογή εδώ και πολλά χρόνια. Κάποτε διαδόθηκε στο δάσος ότι ο άνθρωπος βρήκε ένα εργαλείο για να σκοτώνει τα δέντρα. Η πληροφορία αυτή έφερε αναστάτωση μεταξύ των δέντρων, που αποφάσισαν να συγκεντρωθούν σε συνέλευση για να βρουν μέτρα εξουδετέρωσης του νέου εχθρού. Ένας γερο-πλάτανος είπε: «Τίποτα δεν μπορεί να μας κάνει ο άνθρωπος με το νέο εργαλείο που βρήκε αν δεν υπάρξει μεταξύ μας ο προδότης». Ο άνθρωπος είχε βρει το τσεκούρι. Αλλά το τσεκούρι δεν δουλεύει χωρίς το ξύλινο χερούλι. Έτσι και στην περίπτωση της Ελλάδας βρέθηκαν, δυστυχώς, μεταξύ μας εκείνοι που βοήθησαν στο να φτάσει η Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού. Άραγε οι Εξεταστικές Επιτροπές της Βουλής, αυτές που ήδη λειτουργούν κι αυτή που πρόκειται να ασχοληθεί με την κατάσταση της οικονομίας, θα βρουν ποιοι είναι εκείνοι που συνετέλεσαν στη δημιουργία της σημερινής κατάστασης; Το σχέδιο αφελληνισμού προχωρεί. Ξεκίνησε με την αθρόα υποδοχή μεταναστών στη χώρα μας και τώρα με την τριπλή κατοχή. Πού θα τελειώσει άραγε;