Διατάσσει το Φανάρι, «χορεύει» η Αθήνα
Ο Ιερώνυμος και τα υπόλοιπα μέλη της Ιεράς Συνόδου υπέκυψαν στις εντολές του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ανέβαλαν, όπως πρόσταζε το Φανάρι, την προγραμματισμένη γι’ αυτήν την εβδομάδα σύγκληση της Ιεραρχίας, τις εκλογές στις νεοσύστατες Μητροπόλεις Κηφισίας και Ιλίου και παραπέμπουν τον καθηρημένο Μητροπολίτη πρώην Αττικής Παντελεήμονα Μπεζενίτη σε εκκλησιαστικό δικαστήριο δευτέρου βαθμού. Ψιλοπράγματα ήταν για τους Συνοδικούς και τον Αρχιεπίσκοπο ότι η Εκκλησία της Ελλάδος είναι υποχρεωμένη να τηρεί και τους νόμους του ελληνικού κράτους, όπως άλλωστε και το Οικουμενικό Πατριαρχείο αντίστοιχα τηρεί ευλαβικά τους νόμους της Τουρκίας.
«Στην Εκκλησία της Ελλάδος κανένας δεν θέλει να σπάσει αυγά, όλοι θέλουν να απολαμβάνουν την ησυχία τους» λέει χαρακτηριστικά Μητροπολίτης της ηπειρωτικής χώρας. «Στο όνομα της διατήρησης του κλίματος εμπιστοσύνης με το Οικουμενικό Πατριαρχείο», συνεχίζει, «έχουμε φτάσει σε σημείο να απεμπολούμε βασικά κυριαρχικά δικαιώματα της Εκκλησίας της Ελλάδος, να αμφισβητούμε ακόμη και το αυτοδιοίκητο».
Μπορεί η Ιερά Σύνοδος να αποφάσισε… άτακτη υποχώρηση μπροστά στα αιτήματα του Πατριαρχείου, όμως αυτή η απόφαση δεν φαίνεται να αντιπροσωπεύει το σύνολο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Πολλοί αρχιερείς δεν κρύβουν την ενόχλησή τους γι’ αυτήν την εξέλιξη, επισημαίνοντας ότι ο Αρχιεπίσκοπος είχε λάβει (όπως τους είχε πει τουλάχιστον μέσα στη Σύνοδο) προσωπικές διαβεβαιώσεις από τον Βαρθολομαίο (κατά την τελευταία επίσκεψή του στην Αθήνα) ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με το «έκκλητο» του πρώην Αττικής. Ο Πατριάρχης έκρινε, έλεγαν συνεργάτες του Αρχιεπισκόπου, επαρκείς τις θέσεις της Συνόδου για το θέμα, επομένως δεν ετίθετο κανένα ζήτημα περί ισχύος των ιερών κανόνων κ.λπ.
Τι άλλαξε
Όμως οι ατέρμονες παρασκηνιακές συζητήσεις των «πατριαρχικών» Μητροπολιτών της Εκκλησίας της Ελλάδος και οι παρεισφρήσεις τρίτων «παραγόντων» λέγεται ότι τίναξαν τη συμφωνία του Βαρθολομαίου και του Ιερωνύμου στον αέρα. Έτσι, από τη μία στιγμή στην άλλη, το Πατριαρχείο με τη γνωστή φαναριώτικη διπλωματία άλλαξε ρότα και απαίτησε από τον Αρχιεπίσκοπο να ανατρέψει όλα τα συμφωνημένα, να μη συγκαλέσει την Ιεραρχία και να μην προχωρήσει σε εκλογές αν δεν διευθετηθεί το θέμα της υπόθεσης του πρώην Αττικής. Τον οποίο το Πατριαρχείο «απαιτεί» εμμέσως να ξαναδικάσει σε δεύτερο βαθμό η Εκκλησία της Ελλάδος για να έχει μετά ο Μπεζενίτης το δικαίωμα να ασκήσει το «έκκλητο» και να τον… εξαγνίσουν επαναφέροντάς τον στις τάξεις των αρχιερέων. Αλήθεια, προς τι τέτοιος ζήλος από τον Οικουμενικό Θρόνο για την επαναφορά του πρώην Αττικής; Οι κακές γλώσσες λένε πως το Φανάρι δεν προασπίζεται μόνο τους ιερούς κανόνες, αλλά πρόκειται για ένα είδος εξόφλησης «χρεών» (πνευματικών βεβαίως…). Κάτι λοιπόν οι πιέσεις του Φαναρίου, κάτι της φιλοπατριαρχικής ομάδας που τον περιβάλλει (Ιωαννίνων, Φιλίππων, Μεσσηνίας, Περιστερίου, Μυτιλήνης κ.ά.) ο Αρχιεπίσκοπος υποχώρησε και αποφάσισε να ενδώσει στα αιτήματα του Φαναρίου, αμφισβητώντας όμως, όπως αναφέρουν εκκλησιαστικές πηγές, τα κεκτημένα της Εκκλησίας της Ελλάδος. Αυτά που αγωνίστηκε να προασπίσει πριν από έξι χρόνια ο Μακαριστός Χριστόδουλος και τώρα «βρήκε μπροστά του» ο Ιερώνυμος. Δεν είναι τυχαίο ότι σημαντική μερίδα ιεραρχών αναπολεί τα λόγια του Χριστόδουλου (που, ας σημειωθεί, πριν εκλεγεί Αρχιεπίσκοπος έτρεφε βαθύτατο σεβασμό στο Πατριαρχείο). Μέχρι όμως τη στιγμή που και ο Μακαριστός αντιλήφθηκε τις παράλογες ενίοτε απαιτήσεις του Οικουμενικού Θρόνου. Και τότε πολλοί (η πλειονότητα όσων βρίσκονται σήμερα στο πλευρό του Ιερωνύμου) τον κατηγορούσαν για «αντιπατριαρχικό μένος». Σήμερα, βεβαίως, σχεδόν άπαντες του δίνουν δίκαιο για όλους τους χειρισμούς του. Αντίθετα, ο Ιερώνυμος για να έχει την ησυχία του αποφάσισε εν τέλει να ακολουθήσει για ακόμη μία φορά τις επιθυμίες του Φαναρίου, αν και στην αρχή έδειξε ότι θα σήκωνε… μπαϊράκι. Καίτοι τα «παπαγαλάκια» του διοχέτευαν ότι διεμήνυσε στον Βαρθολομαίο ότι «ως εδώ ήταν η φιλία μας. Προχωρώ γιατί σέβομαι τον θεσμό του Πατριαρχείου, αλλά μη με υπολογίζετε πια». Μένει να αποδειχθεί αν είναι έτσι…
Έχουμε, λοιπόν, να περιμένουμε την εκδίκαση της υπόθεσης του Μπεζενίτη σε δεύτερο βαθμό και μετά την έκκλητο προσφυγή του καθηρημένου ιεράρχη στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Οι εκλογές στις Μητροπόλεις Κηφισίας και Ιλίου αναβάλλονται επ’ αόριστον (;) ή τουλάχιστον μέχρι να ξεκαθαρίσει η υπόθεση του πρώην Αττικής. Η υπόθεση βεβαίως έχει προκαλέσει αναταραχή στο εσωτερικό της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, όπου δημιουργούνται πια νέες ομαδοποιήσεις που είναι βέβαιο ότι σύντομα θα προκαλέσουν απανωτές… εκρήξεις.
Να σημειωθεί, τέλος, πως οι εξελίξεις έχουν προκαλέσει μεγάλο εκνευρισμό σε συγκεκριμένα μέλη της κυβέρνησης και δυσφορία για τις δύο πλευρές. Και αυτό γιατί βλέπουν πως αφού έκαναν το χατίρι στον Αρχιεπίσκοπο και χώρισαν τη Μητρόπολη Αττικής μετά κόπων και βασάνων, παρακολουθούν πια ως θεατές μια νέα κόντρα μεταξύ Αθήνας και Φαναρίου, όπου η μεν Εκκλησία της Ελλάδος κινείται χωρίς μελέτη, το δε Πατριαρχείο επιμένει να αμφισβητεί την υποχρέωση της «θυγατρός» Εκκλησίας να παραμένει συνεπής με το ελληνικό δίκαιο.