Άι στην ευχή, κυρία Μέρκελ!
Πολύ «αγανακτισμένοι» είναι οι Γερμανοί με την Ελλάδα.
Τους κοροϊδεύουμε λέει…
Τους δίναμε τόσα χρόνια ψευδή στοιχεία για τα δημοσιονομικά μας μεγέθη.
Και γιʼ αυτό δεν πρόκειται να μας βοηθήσουν τώρα που μας την «πέφτουν» οι διεθνείς αγορές.
Γιατί, λέει, δεν πρόκειται ο γερμανός φορολογούμενος να πληρώσει τις «αμαρτίες» του ελληνικού πολιτικού συστήματος.
Μʼ άλλα λόγια: Deutchland uber alles!
Η Γερμανία πάνω απʼ όλα.
Όχι η Ευρώπη!
Όχι η Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση!
Η Γερμανία…
Πολύ καλά.
Τους ευχαριστούμε για την ειλικρίνειά τους (μέχρις ωμότητας).
Αλλά επειδή εκείνοι υπήρξαν «ευθείς» απέναντί μας, τους χρωστάμε κι εμείς αντίστοιχη «ευθύτητα»…
Λοιπόν, είμαστε κι εμείς, οι Έλληνες, αγανακτισμένοι με τους Γερμανούς:
• Πρώτον, διότι ποτέ δεν επέστρεψαν το αναγκαστικό δάνειο της Κατοχής. Το οποίο ήταν ασφαλώς «αναγκαστικό», αλλά ουδέποτε υπήρξε «δάνειο». Υπήρξε αρπαγή ελληνικού πλούτου από κατοχικό στρατό.
Που υποτίθεται ότι θα το επέστρεφαν μετά τον Πόλεμο και δεν το είδαμε ποτέ. Παρότι η Γερμανία τότε έχασε τον Πόλεμο…
Κι ύστερα, στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, έγινε η «ρύθμιση» να συζητηθεί η επιστροφή του όταν θα γινόταν η ένωση των δύο Γερμανιών.
Κι ύστερα ενώθηκαν οι δύο Γερμανίες (το 1989-90) και ουδέποτε δέχθηκαν συζήτηση για την επιστροφή του.
• Κι ύστερα δεν έχουμε και τις καλύτερες αναμνήσεις από τον λαό σας. Είπαμε περασμένα-ξεχασμένα και τώρα είμαστε «εταίροι». Αλλά όχι να το παίζετε και «ριγμένοι». Μπήκατε – βγήκατε στην Ελλάδα κι αφήσατε πίσω μια χώρα ρημαδιό, εκατοντάδες κατεστραμμένα χωριά, πάνω από εκατό χιλιάδες νεκρούς, πολλαπλάσιους τραυματίες. Και μια συγγνώμη ποτέ δεν ζητήσατε.
• Είμαστε κι εμείς πολύ αγανακτισμένοι με τους δικούς μας πολιτικούς που διαχειρίστηκαν τα δημόσια οικονομικά της Ελλάδας. Μας έβαλαν στο ευρώ με εξαιρετικά υψηλή ισοτιμία. Από τότε κατέρρευσε η ελληνική ανταγωνιστικότητα. Από 3,5% έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών (έτσι μετριέται η ανταγωνιστικότητα), το έλλειμμα αυτό έφτασε το 2008 (πριν από την κρίση) στο 14,1%. Πολύ ακριβά πληρώσαμε το ευρώ, κυρία Μέρκελ μας…
Έκλεισαν τα εργοστάσιά μας για να αγοράζουμε προϊόντα σας. Και δεν είμαστε ανταγωνιστικοί στον τουρισμό μας, διότι το ευρώ είναι πολύ «ακριβό» για να ανταγωνιστούμε τους γείτονές μας. Όντως, πολύ ακριβά το πληρώσαμε, κυρία Μέρκελ μας…
• Είμαστε κι εμείς αγανακτισμένοι με τους δικούς μας απατεώνες που «μαγείρευαν» τα νούμερα της Ελλάδας (όταν εσείς κάνατε πως δεν βλέπατε). Θα θέλαμε πολύ να τους κρεμάσουμε. Αλλά δεν μπορούμε. Ξέρετε γιατί;
Γιατί τους έχουν δυναμώσει πολιτικά οι «μίζες» που τους τάιζε η δική σας εταιρεία, η Ζήμενς.
Που έχει διαπρέψει στο ευγενές σπορ της διαφθοράς «ιθαγενών» παντού στον κόσμο…
Αλλά, εδώ στην Ελλάδα, «μεγαλούργησε». Διέφθειρε τους πάντες!
Κι εμείς θέλουμε πολύ να τους κρεμάσουμε ψηλά, να καθαρίσουμε και το όνομα της χώρας μας – αλλά δεν μπορούμε.
Ξέρετε γιατί;
Γιατί η Ζήμενς, η δική σας εταιρεία, δεν μας δίνει τα ονοματάκια τους και τα στοιχεία τους.
Κι όταν τα ζητάμε αρμοδίως, δεν μας τα δίνετε εσείς – η Δικαιοσύνη και η κυβέρνηση της Γερμανίας!
Έρχονται οι επιχειρηματίες σας στη χώρα μας, διαφθείρουν το σύμπαν, ύστερα ζητάμε να μας δώσετε στοιχεία να χώσουμε φυλακή τα δικά μας τα «λαμόγια», δεν μας τα δίνετε, φυλάτε τους διαφθείροντες (στη Γερμανία), καλύπτετε τους διεφθαρμένους (στην Ελλάδα) κι ύστερα δηλώνετε και πολύ… «αγανακτισμένοι» με την Ελλάδα.
Ε, άι στην ευχή, κυρία Μέρκελ μας!
• Μήπως πρέπει να απαγορεύσουμε στη Ζήμενς να κάνει μπίζνες στην Ελλάδα μέχρι να μας δώσει όλα τα στοιχεία γιʼ αυτούς που διέφθειρε εδώ;
• Μήπως πρέπει να αρχίσουμε στα σοβαρά να διεκδικούμε το «αναγκαστικό κατοχικό δάνειο» (που ακόμα χρωστάτε);
Πιστεύετε ασφαλώς ότι η μικρή Ελλάδα, και δίκιο να έχει, δεν μπορεί να σας θίξει. Δίκιο έχετε εδώ που τα λέμε…
Αλλά δεν είναι μόνο η Ελλάδα αγανακτισμένη μαζί σας. Είναι και πολλοί άλλοι στην Ευρωζώνη.
Εσείς οι Γερμανοί έχετε μεγάλο «ταλέντο» να τσαντίζετε τους πάντες.
Και τότε η οργή όλων ξεσπάει εναντίον σας και την πληρώνετε εσείς πρώτοι.
• Τους διεφθαρμένους τους δικούς μας θα τους «περιποιηθούμε» όταν έλθει η ώρα τους ακόμα και χωρίς τη βοήθειά σας.
Αλλά με σας φίλοι δεν θα γίνουμε εύκολα…
Ξέρετε, είμαστε κι εμείς αγανακτισμένοι μαζί σας.
Κι είναι κι άλλοι αγανακτισμένοι μαζί σας, όπως εμείς.
Τα μικρά κράτη, όταν πτωχεύσουν, κάποια στιγμή ανακάμπτουν.
Αλλά τα μεγάλα κράτη, όταν απομονωθούν και προκαλέσουν την αγανάκτηση όλων των γύρω τους, ανακάμπτουν πολύ πιο δύσκολα.
Όσο πιο πολύ φόβο σπείρεις στους γύρω σου, τόσο ευκολότερα τους συσπειρώνεις εναντίον σου, τόσο σκληρότερα σε εκδικούνται όταν τους δοθεί ευκαιρία.
Εσείς οι Γερμανοί το ξέρετε καλά αυτό.
Το πληρώσατε ακριβά.
Αλλά μυαλό δεν βάζετε…
Άι στην ευχή, κυρία Μέρκελ μας!
Ν. Ζ.