AΠΑΙΤΕΙΤΑΙ Η ΧΑΡΑΞΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Είναι βέβαιο –και επανειλημμένα το δήλωσαν από τα μπλόκα τους οι αγρότες– ότι πρωτίστως ενδιαφέρονται για την υλοποίηση μέτρων μονιμότερου χαρακτήρα, που να δίνουν λύση στα διαρθρωτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο τομέας και προοπτική στην ενασχόλησή τους.

Η συζήτηση δεν πρέπει, λοιπόν, να εξαντλείται γύρω από ζητήματα οικονομικής φύσης, όσο και αν σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχει πραγματική ανάγκη για τέτοιου είδους στήριξη λόγω της κακής συγκυρίας, αλλά να αφορά τη χάραξη μιας αγροτικής πολιτικής που θα αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τα προβλήματα που υπάρχουν και, παράλληλα, θα απαντά στις νέες προκλήσεις που ανοίγονται μπροστά μας.

Στο πλαίσιο αυτό τα εννέα σημαντικά βήματα που πρέπει σύντομα να βρεθούν στο επίκεντρο της πολιτικής για τον τομέα είναι τα εξής:

1. Αναβάθμιση και στήριξη του ρόλου, της σημασίας και της προσπάθειας των νέων αγροτών και των κατά κύριο επάγγελμα αγροτών. Αυτό θα επιτευχθεί με την πλήρη αξιοποίηση της σχετικής δράσης του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2007-2013, ύψους 275 εκατ. ευρώ, με τη συνέχιση και διεύρυνση της συμμετοχής τους στη διαμόρφωση των νομοθετικών παρεμβάσεων και αποφάσεων που τους αφορούν, όπως έγινε στο παρελθόν, και με την περαιτέρω σύσφιξη της συνεργασίας και επικοινωνίας τους με την Πολιτεία, έτσι ώστε να την αισθάνονται συνεχώς δίπλα τους.

2. Συνέχιση της πολιτικής στήριξης και ανάδειξης της «άλλης γεωργίας», δηλαδή των τοπικών και παραδοσιακών, μη επιδοτούμενων στην πλειοψηφία τους, καλλιεργειών που έχουν συγκριτικά πλεονεκτήματα σε επίπεδο ποιότητας και παράλληλα εγγυώνται τη διατήρηση του κοινωνικού και παραγωγικού ιστού σε πολλές νησιωτικές, ορεινές και παραμεθόριες περιοχές της χώρας μας, αλλά και σε πολλές πεδινές.

3. Η ανάπτυξη των ενεργειακών καλλιεργειών, που ξεκίνησε με τον Νόμο 3423/2005 και έδωσε μεγάλη δυναμική στην καλλιέργεια ηλίανθου και ελαιοκράμβης, με πρόβλεψη να καλλιεργηθούν το 2010 περίπου 700.000 στρεμ. για παραγωγή βιοντίζελ, αποτελεί εναλλακτική λύση με πολύ καλές προοπτικές. Επίσης, η μετατροπή των εργοστασίων της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης σε εργοστάσια βιοαιθανόλης θα συμβάλει στην τόνωση της ανταγωνιστικότητας προϊόντων που αντιμετωπίζουν κρίση, όπως ο αραβόσιτος και η παραγωγή βιομάζας από ενεργειακά φυτά μπορούν να οδηγήσει σε σημαντική αναδιάρθρωση των καλλιεργειών.

4. Η ορθή εφαρμογή των Κανονισμών της ΕΕ για τα παραδοσιακά μας προϊόντα (βαμβάκι, σιτηρά, ρύζι, λάδι, καπνός, σταφύλι) και η αναβάθμιση της ποιότητάς τους με την ένταξή τους σε προγράμματα ποιοτικής γεωργίας μπορούν να βοηθήσουν αποτελεσματικά στην τόνωση της ανταγωνιστικότητάς τους.

5. Η πιστή εφαρμογή των διατάξεων του Νόμου 3698/2008, που είναι ο μοναδικός συγκροτημένος νόμος αποκλειστικά για την ανάπτυξη της ελληνικής κτηνοτροφίας, καθώς επίσης και των δεκάδων αποφάσεων που ελήφθησαν τα προηγούμενα χρόνια, αποτελεί μια σίγουρη κατεύθυνση για τη στήριξη και τη διασφάλιση της βιωσιμότητας της ελληνικής κτηνοτροφίας.

6. Οι βιολογικές καλλιέργειες, που από το 0,4% το 2004 εκτινάχθηκαν στη χώρα μας περίπου στο 4%, η περαιτέρω ανάπτυξη της ολοκληρωμένης διαχείρισης, που επίσης στηρίχθηκε αποτελεσματικά τα προηγούμενα χρόνια, και μία σειρά από εγκρίσεις για αναγνώριση πολλών ελληνικών αγροτικών προϊόντων από την ΕΕ ως προϊόντων ΠΟΠ και ΠΓΕ αποδεικνύουν ότι η ποιοτική γεωργία αποτελεί το καλύτερο συγκριτικό και ανταγωνιστικό πλεονέκτημα του αγροτικού τομέα της χώρας μας.

7. Η ολοκλήρωση της στρατηγικής για την ανάπτυξη της αλιείας, που βασίστηκε στην ανάλυση των ιδιαιτεροτήτων της κάθε περιοχής και του κάθε αλιευτικού εργαλείου καθώς επίσης και σε διαβούλευση που πραγματοποιήθηκε με τους αλιείς όλης της Ελλάδας, αποτελεί μονόδρομο για τη στήριξη του κλάδου. Επίσης, η ολοκλήρωση της διαμόρφωσης του πλαισίου για την ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών στη χώρα μας.

8. Το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης «Αλέξανδρος Μπαλτατζής», ύψους 6 δισ. ευρώ, το οποίο εγκρίθηκε από τα πρώτα στην ΕΕ και επίσης αποτελεί το πρώτο Πρόγραμμα της Δ΄ Προγραμματικής Περιόδου, του οποίου οι απορροφήσεις ξεκίνησαν το 2008, δίνει τη δυνατότητα για την ουσιαστική αναβάθμιση των υποδομών του αγροτικού τομέα, ιδιαίτερα της αξιοποίησης των υδάτινων πόρων, του εκσυγχρονισμού των εγκαταστάσεων που έχουν σχέση με την τυποποίηση και τη συσκευασία των αγροτικών προϊόντων, καθώς επίσης και την ανάπτυξη και αναβάθμιση της ποιότητας και ανταγωνιστικότητας της ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας.

9. Συνεχής επαγρύπνηση και αναβάθμιση του ρόλου της χώρας μας στη λήψη των αποφάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, που αφορά τη διαμόρφωση Κανονισμών για τον αγροτικό τομέα για την περίοδο έως το 2013, κυρίως, όμως, για τις στρατηγικές της ΕΕ για τη μετά το 2013 περίοδο.