Τόσα ξέρουν…
• Μια παρατήρηση, άνευ οιουδήποτε προλόγου: Αν αντί για τον κ. Χρυσοχοΐδη, υπουργό του ΠΑΣΟΚ, ήταν Νεοδημοκράτης που έκανε τέτοια «πατάτα», όπως αυτή της περασμένης Δευτέρας, θα τον είχαν «κρεμάσει» την επόμενη στα μανταλάκια, θα τον είχαν κάνει «ρόμπα ξεκούμπωτη», θα τον είχαν υποχρεώσει σε παραίτηση από την κυβέρνηση και άδοξη αποχώρηση από την πολιτική. Με δυο λόγια, θα τον είχαν «λιώσει»…
Αλλά ο κ. Χρυσοχοΐδης είναι μεγαλοστέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Επομένως ό,τι απίστευτη ανοησία κι αν πει, περνάει απαρατήρητη.
Μέχρι και τον Μπαράκ Ομπάμα τον αποκάλεσε… μουσουλμάνο!
Όχι, δεν θα ήταν «προσβλητικό» να ήταν ο αμερικανός Πρόεδρος μουσουλμάνος. Αλλά είναι προσβλητικό να μη γνωρίζει έλληνας υπουργός ότι ο αμερικανός Πρόεδρος ΔΕΝ είναι μουσουλμάνος…
Μπορεί να ήταν ο πατέρας του – τον οποίο δεν γνώρισε ποτέ.
Αλλά ο ίδιος είναι προτεστάντης!
Και ορκίστηκε στο Ευαγγέλιο ο άνθρωπος. Κι αν ήταν μουσουλμάνος, θα απαιτείτο συνταγματική πράξη στις ΗΠΑ (όπως το 1961 χρειάστηκε συνταγματική πράξη για να ορκίσουν Πρόεδρο τον Κέννεντυ, που ήταν καθολικός! Μέχρι τότε ούτε καθολικοί επιτρεπόταν να ορκιστούν Πρόεδροι…).
Αυτά θα έπρεπε να τα γνωρίζει ο κ. Χρυσοχοΐδης. Κι αν δεν τα γνώριζε, ας μην άνοιγε το στόμα του να πετάει «κοτρώνες».
Αλλά το πρόβλημά μας δεν είναι βέβαια η απίστευτη γκάφα Χρυσοχοΐδη. Είναι το γεγονός ότι την επομένη μέρα (και τις μέρες που ακολούθησαν) ο Τύπος την έκανε «γαργάρα»! Ενώ αν ήταν Νεοδημοκράτης στη θέση του…
Συμπέρασμα πρώτο: Δεν υπάρχει Τύπος στην Ελλάδα. Όχι απλώς δεν υπάρχει «αντικειμενική δημοσιογραφία». Δεν υπάρχει Τύπος…
Ούτε για να ενημερώνει το κοινό, ούτε για να κρίνει την εξουσία.
Είναι οι Νεοδημοκράτες επάνω; Τους ξεσκίζουν, για όσα φταίνε και για όσα δεν φταίνε.
Είναι οι ΠΑΣΟΚοι πάνω; Τους καλύπτουν ό,τι κι αν κάνουν, ό,τι κι αν πουν, με ένα μοναδικό μείγμα δουλικότητας και υποκρισίας.
Δυστυχώς επτωχεύσαμεν!
Γιατί δημοκρατία που δεν έχει Τύπο είναι χρεοκοπημένη πολιτικά.
l Αλλά έχουμε και τον ίδιο τον πρωθυπουργό, που κάθε τόσο μιλάει για «απώλεια εθνικής κυριαρχίας»!
Την πρώτη φορά είπαμε, άλλο ήθελε να πει ο άνθρωπος, του ξέφυγε. Και τα ελληνικά δεν είναι το φόρτε του.
Το επανέλαβε όμως…
Και δεν βρέθηκε κανείς να του εξηγήσει ότι άλλο πράγμα να χάνουμε «βαθμούς ελευθερίας» στη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών μας λόγω υπερχρέωσης και υψηλών ελλειμμάτων κι άλλο πράγμα –εντελώς διαφορετικό– η «απώλεια εθνικής κυριαρχίας»…
Απώλεια ελέγχου στη δημοσιονομική διαχείριση είναι να σου επιβάλουν να μειώσεις τα ελλείμματα, ώστε να σε δανείσουν για να καλύψεις τις τρέχουσες υποχρεώσεις σου. Είναι μέτρο προσωρινό.
Απώλεια εθνικής κυριαρχίας είναι απώλεια εθνικού χώρου. Κι είναι μόνιμο και μη αντιστρέψιμο.
Η Ελλάδα πολλές φορές βρέθηκε με τέτοια προβλήματα:
– Κέρδισε την Ελευθερία της καταχρεωμένη. Πολεμώντας μέσα στα χρέη. Αλλά κέρδισε την Ελευθερία της…
Της επέβαλαν καθεστώς αρεστό στις «προστάτιδες δυνάμεις», αλλά δεν αμφισβήτησαν την κυριαρχία της. Για την ακρίβεια αποδέχθηκαν περισσότερη κυριαρχία και μεγαλύτερο εθνικό χώρο απʼ ό,τι είχαν δεχθεί αρχικά για το νεόκοπο μετεπαναστατικό κρατίδιο.
Κι ύστερα της δάνειζαν και της ξαναδάνειζαν και επέμβαιναν συνεχώς στα εσωτερικά της. Αλλά ο κυριαρχικός χώρος της Ελλάδας επεκτεινόταν, με τα Επτάνησα αρχικά, με τη Θεσσαλία και τμήμα της Ηπείρου στη συνέχεια…
Κι ύστερα η Ελλάδα «δυστυχώς επτώχευσε» το 1893…
Κι ύστερα έχασε έναν πόλεμο (το 1897), αλλά δεν έχασε έλεγχο εθνικού χώρου!
Κι ύστερα της επιβλήθηκε «Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος» για δεκαετίες…
Κι ύστερα… διπλασιάστηκε (1912-13)!
Κι ύστερα διχάστηκε (1915-17)…
Κι ύστερα επεκτάθηκε κι άλλο (1919-21)!
Κι ύστερα έπαθε αληθινή καταστροφή (1922)…
Αλλά μετά την καταστροφή βρέθηκε με περισσότερα εδάφη απʼ ό,τι λίγα χρόνια πριν!
Κι ύστερα την ενέπλεξαν ξανά σε πόλεμο, κι ύστερα από τέσσερα χρόνια Κατοχή έμπλεξε σε Εμφύλιο Πόλεμο, αλλά στο μεταξύ αύξησε τον κυριαρχικό χώρο της (προσάρτηση των Δωδεκανήσων).
Κι ύστερα συνέχισε να δανείζεται και να βρίσκεται υπό τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο, κι ύστερα κατάφερε να ξεχρεώσει (ο Διεθνής Έλεγχος τυπικά καταργήθηκε τη δεκαετία του ʼ60).
Κι ύστερα ήλθε ο… εγγονός του Γεωργίου Παπανδρέου να μας πει ότι «χάσαμε μέρος της εθνικής κυριαρχίας μας» επειδή το έλλειμμα ξέφυγε στο 12,7% και το χρέος στο 120%!
Της Ιαπωνίας το χρέος βρίσκεται στο 180%! Δεν είπε κανείς ότι έχασε εθνική κυριαρχία.
Των ΗΠΑ το έλλειμμα ξεπέρασε το 13% πέρυσι. Δεν διανοήθηκε να πει κανείς ότι απώλεσε εθνική κυριαρχία…
Ξέρετε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα όπου θα έλεγε τέτοια κουβέντα ο πρωθυπουργός της και θα έστεκε έστω και μια μέρα;
Μπορείτε να φανταστείτε να έλεγε τέτοια κουβέντα πολιτικός της «Δεξιάς» και να μην ξεσηκώνονταν εναντίον του και οι πέτρες;
Τελικά δεν φταίνε ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Χρυσοχοΐδης.
Τόσα ξέρουν, τόσα λένε…
Φταίει το σύστημα που τους προωθεί, τους ανέχεται και τους στηρίζει.
Ίσως γιʼ αυτό ακριβώς: Γιατί τόσα ξέρουν τόσα λένε…
Τους επιλέγουν, τους επιβάλλουν και τους προστατεύουν!
Γιʼ αυτό ακριβώς – αυτό είναι το μεγάλο τους «προσόν»:
Τόσα ξέρουν τόσα λένε…
Ν. Ζ.