Το παρασκήνιο…
Συναντήσαμε, ωστόσο, την κατηγορηματική άρνηση του τότε προέδρου της εταιρείας να μας διαφωτίσει περισσότερο, παραπέμποντάς μας στη σχετική αρθρογραφία του, προ διετίας αλλά και πρόσφατα, από τις στήλες της εφημερίδας μας. Και είναι αναγκαίο στο σημείο αυτό να σημειώσουμε ότι, φιλοξενώντας άρθρα και σχόλια που μας αποστέλλονται από σημαντικά πρόσωπα του πολιτικού και κοινωνικού βίου του τόπου, δεν υιοθετούμε κατ’ ανάγκην και το περιεχόμενό τους.
Από το ρεπορτάζ μας λοιπόν και από διασταυρωμένες πληροφορίες που συγκεντρώσαμε, προκύπτουν τα εξής:
• Πρώτο μέλημα της διοίκησης του ΟΠΑΠ αμέσως μετά τις εκλογές του 2004 ήταν η ακύρωση του διαγωνισμού που είχε προκηρύξει η επί ΠΑΣΟΚ διοίκηση του Κ. Κοσκινά, για την προμήθεια νέων τερματικών μηχανών για τα πρακτορεία. Στο σκεπτικό της ανακοίνωσης για τη ματαίωση του διαγωνισμού αυτού αναφερόταν η βούληση της νέας τότε διοίκησης να προχωρήσει στη συνολική τεχνολογική αναβάθμιση της εταιρείας, δηλαδή κεντρικό σύστημα, λογισμικό, τερματικές μηχανές.
• Είναι αλήθεια ότι πριν από την αποστολή της σχετικής διακήρυξης για δημοσίευση στην Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, το σχέδιό της τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση (προηγήθηκαν και αυτού του ΠΑΣΟΚ!) Και ότι αρκετά, τα περισσότερα, από τα σχόλια ενσωματώθηκαν στο σχέδιο έτσι ώστε η διακήρυξη να μην έχει «φωτογραφικές» διατάξεις. Αψεγάδιαστη τη χαρακτηρίζουν άνθρωποι του χώρου, με την παρατήρηση ότι ο ΟΠΑΠ είχε θέσει (και ορθώς) πολύ υψηλά ποιοτικά στάνταρ, στα οποία και θα μπορούσαν να ανταποκριθούν μόνο οι κορυφαίες στον χώρο των τυχερών παιχνιδιών εταιρείες παγκοσμίως. Και δεν πρέπει να διαφεύγει την προσοχή μας ότι η νεοεκλεγείσα τότε κυβέρνηση επεδίωκε την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, μετά την πολυετή παντοκρατορία των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ.
• Το έργο της αξιολόγησης των προσφορών ανατέθηκε σε επταμελή επιτροπή (πέντε καθηγητές ΑΕΙ και δύο υπηρεσιακοί παράγοντες), με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα, τέτοιο που θα επέτρεπε στον ανάδοχο την εκτέλεση του έργου μέσα σε ένα έτος από την κατακύρωση του διαγωνισμού.
• Σ’ αυτόν τον διαγωνισμό, πέρα από την ημεδαπή Intralot, συμμετείχαν και οι δύο ανά τον κόσμο κορυφαίες αμερικανικές εταιρείες, η Scientific Games και η G-Tech, συνεργαζόμενες με εγχώριους επιχειρηματίες, οι οποίες, ξεπερνώντας τις επιφυλάξεις που είχαν για το αδιάβλητο ή μη των διαγωνισμών στην Ελλάδα, λέγεται ότι έλαβαν και πολιτικές διαβεβαιώσεις για να προχωρήσουν.
• Ακολούθησαν όλες οι συνήθεις (και αναμενόμενες σε τόσο μεγάλους διαγωνισμούς) ενστάσεις, όλες εναντίον αλλήλων και όχι σε βάρος του ΟΠΑΠ, που απορρίφθηκαν. Και αξίζει να σημειωθεί ότι εξεταζόμενος ως μάρτυρας ο κατά σειρά… δεύτερος πρόεδρος της επιτροπής αξιολόγησης (ο αρχικά διορισθείς είχε παραιτηθεί προ πολλών μηνών) είχε καταθέσει πως και οι τρεις συμμετέχουσες εταιρείες πληρούν τις προϋποθέσεις εκτέλεσης του έργου.
• Οι εργασίες, ωστόσο, της επιτροπής προχωρούσαν αργότερα και από τον… κάβουρα και τούτο παρά τις συνεχείς έγγραφες και προφορικές προτροπές και συστάσεις της τότε διοίκησης, γιατί τα χρονικά περιθώρια στένευαν επικίνδυνα.
• Επακολούθησε χορός παραιτήσεων, ακόμη και την ύστατη ώρα, και ενώ είχε διαβεβαιωθεί εγγράφως η τότε διοίκηση ότι η βαθμολογία βρισκόταν επί θύραις.
• Αποτέλεσμα η εκ των πραγμάτων ματαίωση του διαγωνισμού με την τότε διοίκηση να… τραβάει τα μαλλιά της. Μοιραία, ευρισκόμενη σε κατάσταση «έκτακτης ανάγκης», σύμφωνα και με τις σχετικές γνωμοδοτήσεις της Νομικής Υπηρεσίας, υποχρεώθηκε σε διαπραγμάτευση με τον υφιστάμενο ανάδοχο, δηλαδή την Intralot, γιατί αν δεν συνεχιζόταν η σύμβαση θα κατέρρεαν το κεντρικό σύστημα, το λογισμικό και οι τερματικές μηχανές, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
• Εξ ου λοιπόν και ο… καβγάς που έχει εσχάτως αναζωπυρωθεί από τους εγχώριους κύκλους, εν όψει τόσο του γεγονότος ότι η «περίφημη» όπως εξελίχθηκε σύμβαση λήγει τον προσεχή Ιούλιο, ενώ διεκδικούνται από περισσότερα «σχήματα» νέες δουλειές, ειδικότερα για το έργο της ανακατασκευής και της ενιαίας εταιρικής εικόνας των περίπου 5.000 πρακτορείων του ΟΠΑΠ.
Και ενώ αυτό είναι σε αδρές γραμμές το χρονικό της υπόθεσης, σίγουρα υποκρύπτεται και έντονο πολιτικό και επιχειρηματικό παρασκήνιο. Η αλήθεια είναι ότι πολλά ρεπορτάζ έχουν γραφτεί σχετικώς, εκτενέστερα δε από τη συνάδελφο Αριστέα Μπουγάτσου, όπως οφείλουμε από λόγους δεοντολογίας να υπενθυμίσουμε. Πέρασαν ωστόσο πάνω από δύο χρόνια από τότε και, αίφνης, το θέμα ξαναφουντώνει.
Για το ναυάγιο ωστόσο του προηγηθέντος διαγωνισμού έγκυροι κύκλοι (μίλησε με πολλούς το «Π», εντός και εκτός της τότε κυβέρνησης) θεωρούν ότι υπάρχουν πολιτικές ευθύνες. Ευθύνες που, κατά την εύκολη λύση, μετακυλίστηκαν στην τότε διοίκηση που ούτως ή άλλως είχε την ευθύνη διενέργειας του διαγωνισμού.
Οι ίδιες πηγές υποστηρίζουν ότι δεν είναι δυνατόν να μην παρακολουθούσε τις εξελίξεις όχι μόνο η τότε πολιτική ηγεσία αλλά και το ίδιο το Μέγαρο Μαξίμου. Εντύπωση ωστόσο προκαλεί το γεγονός ότι, από την πρώτη στιγμή, «πήρε το θέμα απάνω του» ο τότε πρόεδρος του ΟΠΑΠ, για τον οποίο οι καλώς γνωρίζοντας τον άνδρα μόνο το καλύτερο έχουν να πουν για το ήθος και την εντιμότητά του. (Ήταν ευρύτερα γνωστός και από τη θητεία του ως αθλητικού δικαστή του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, τότε που οι… καμπάνες έπεφταν αδιακρίτως, σε σημείο που Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός είχαν φθάσει να ζητούν την εξαίρεσή του από την εκδίκαση υποθέσεών τους. Οι αθλητικογράφοι μάλιστα της εποχής μάς υπενθυμίζουν την κόντρα που είχε με την ΕΠΟ και την ΕΠΑΕ, καθώς και το γεγονός ότι παραιτήθηκε λίγους μόνο μήνες από την επανεκλογή του στην ίδια θέση.)
Το ερώτημα που εύλογα τίθεται είναι: Καλός μεν, λίγος δε;
Μα, αφού τα έβαλε με μεγάλους και δυνατούς, ακόμη και στη θητεία του στον ΟΠΑΠ, δεν μπορεί να είναι… λιποβαρής.
Αυτή η εφημερίδα δεν χαρίζεται σε κανέναν. Εκτιμά ωστόσο όποιους έχουν το θάρρος να υποστηρίζουν σθεναρά τις απόψεις τους. Σωστές ή λαθεμένες, δεν μπορούμε να ξέρουμε.
Λέγεται (δηλαδή η αγορά «βοά» περί αυτού) ότι επιδιώχθηκε να αναδειχθεί νικητής στον διαγωνισμό άνευ… αντιπάλου! Δηλαδή με αποκλεισμό των δύο άλλων, που είχαν και πλέον συμφέρουσες για τον ΟΠΑΠ προσφορές. Αν αυτό το σενάριο έχει δόση αλήθειας, δηλαδή ότι όχι μόνο ο τότε πρόεδρος αλλά σύσσωμη η τότε διοίκηση αρνήθηκαν να συμπράξουν, τότε αλλού είναι το «έγκλημα»!
Ίσως και να αξίζουν… εύσημα οι τότε διοικούντες και αυτό ανεξάρτητα από τον μονόδρομο που άνοιξε για τον υφιστάμενο ανάδοχο. Το ζήτημα είναι «με ευθύνες ποίου ή ποίων;»
Ίσως γι’ αυτό και ο πρώην πρόεδρος του ΟΠΑΠ, κατά το σκέλος που αφορά την τότε διοίκηση και τον ίδιο προσωπικά, αναφέρεται σε… «λάθος σκάνδαλο»!