Οικειοθελώς δέσμιοι μιας ιδιοτελέστατης ευρωπαϊκής πατρωνίας;
«Οι εταίροι μας στην Ένωση θα μας σώσουν!», διαλαλούν σε όλους τους τόνους τα τσιράκια των διαπλεκόμενων με την εκάστοτε εξουσία ΚΕΦΑΛΑΙΟΚΡΑΤΩΝ που διασπάθισαν επί δεκαετίες ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΛΟΥΤΟ της χώρας μας. Δημόσιο πλούτο που προτίθενται να ξεκοκκαλίσουν εντελώς και εν μέσω της γενικευμένης –και ατέρμονης, όπως φαίνεται– οικονομικής κρίσης!
Ο συνεχώς χαρατσωνόμενος λαός μας (και πρωτίστως το τμήμα του εκείνο που ξεζουμίζεται ανάλγητα και εξακολουθητικά) καλείται να υποβληθεί σε νέες –και ατελέσφορες– θυσίες για… τη σωτηρία της πατρίδας! Το φαιδρό και εξοργιστικότατο είναι ότι εκείνοι που εκστομίζουν τον τελευταίο καιρό όλο και συχνότερα τη λέξη «πατρίδα», ταυτίζονται με όσους απέδειξαν στην πράξη από θέση ισχύος την… προσήλωσή τους στον πατριωτισμό… Θα προσθέσω ότι ο κύριος τού ενός και η κυρία τού άλλου κόμματος εξουσίας βρήκαν αρωγό στις… πατριωτικές τους δραστηριότητες τμήμα της Αριστεράς και συγκεκριμένα τους ιεροφάντες του ξεπερασμένου πλέον, με τη μορφή που είχε άλλοτε, διεθνισμού, οι οποίοι κατοικοεδρεύουν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ας έρθουμε, όμως, στο κυρίως πιάτο της άμεσης επικαιρότητας. «Ευρωπαϊκό προτεκτοράτο» τιτλοφορεί το εξαίρετο άρθρο της στην «Ελευθεροτυπία» της Πέμπτης η Κύρα Αδάμ που αναφέρεται προδήλως στην Ελλάδα, εννοώντας κάτι πολύ παραπάνω από επιτήρηση και κηδεμονία. Σε πρώτη δόση η αρθρογράφος τονίζει ότι «το ειδικό ενδιαφέρον της Γαλλίας και της Γερμανίας “για τη διάσωση της Ελλάδας” δεν βασίζεται σε “φιλελληνικό ενδιαφέρον”, αλλά στην αγωνιώδη προσπάθειά τους να μην επεκταθεί “η ελληνική νόσος” αδυναμίας δανεισμού με “λογικό επιτόκιο”».
Τα προαναφερθέντα ισχύουν και το περιεχόμενό τους ήταν ορατό και αναμενόμενο. Όμως –και εδώ έγκειται η τεράστια σημασία των επισημάνσεων της Κύρας Αδάμ– Γαλλία και Γερμανία δεν θα προέβαιναν, πέραν του ούτως ή άλλως υφιστάμενου άγχους για την προστασία του αγγλοσαξονικώς βαλλόμενου ευρώ, σε τέτοιες παραχωρήσεις απέναντι στη χώρα μας για… τις ψυχές του Ντε Γκολ και του Αντενάουερ. Στηρίχθηκαν κυνικά σε ΑΝΤΙΣΤΑΘΜΙΣΤΙΚΑ ΟΦΕΛΗ που θα απαιτήσουν, πουλώντας μας –τι άλλο;– οπλικά συστήματα.
Ιδού τα οπλικά συστήματα που παραθέτει εν είδει παραδείγματος η εξειδικευμένη στην εξωτερική και αμυντική πολιτική συνάδελφος: «40 αεροσκάφη Γιουροφάιτερ ή γαλλικά Ραφάλ, 15 γαλλικά Σούπερ Πούμα, 6 γαλλικές φρεγάτες ή και γερμανικά τανκς…». Και προσθέτει αμέσως μετά κατά λέξη, αφήνοντας με ανοιχτό το στόμα τους καλόπιστους συμπατριώτες μας: «Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι τη στιγμή που ο Γ. Παπανδρέου βρισκόταν χθες –σ.σ.: την Τετάρτη– στα Ηλύσια Πεδία, στην Αθήνα ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας Π. Μπεγλίτης διαβεβαίωνε το πρακτορείο Ρόιτερ ότι η Ελλάδα θα προχωρήσει στην αγορά 6 γαλλικών φρεγατών, παρά την οικονομική στενότητα… Την ίδια σχεδόν στιγμή ο κ. Παπανδρέου διαβεβαίωνε στο Παρίσι ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη “να πάρει και πρόσθετα μέτρα”…».
Δεν θα δίσταζα να παραθέσω ατόφιο το διαφωτιστικότατο άρθρο της Κύρας Αδάμ, αντί για δικό μου, υπογράφοντας «για την αντιγραφή Κ. Ν.», αν κάλυπτε όλη τη στήλη μου. Συνεχίζω, λοιπόν, αφού μνημονεύσω προηγουμένως την καθόλου αβάσιμη εικασία της κ. Αδάμ ότι στη Σύνοδο Κορυφής της Πέμπτης ενδέχεται να συμπληρωθεί η υφιστάμενη συνθήκη με την «οικονομική διακυβέρνηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης» –πράγμα που αγνοώ την ώρα που χαράσσονται αυτές οι αράδες– γνωρίζοντας μόνο τα μεσημεριανά πανηγυρικά δελτία ειδήσεων την ημέρα της Συνόδου Κορυφής.
Έγραψα «πανηγυρικά» δελτία ειδήσεων με μισή καρδιά. Διότι η ανακοίνωση συνδρομής της χώρας μας, κυρίως εκ μέρους της κ. Μέρκελ και όχι μόνο, συνοδευόταν από παραινέσεις για πλήρη τήρηση και επαύξηση των αντιλαϊκών μέτρων της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου. Άλλωστε η τριμελής ειδική επιτροπή που θα παρακολουθεί κάθε κυβερνητικό βήμα, ελέγχοντας εξονυχιστικά και επιβάλλοντας κυρώσεις, δεν εμπνέει καμία εμπιστοσύνη. Προσωπικά βγαίνω από τα ρούχα μου με την επαίσχυντη πρόσκληση του… περινούστατου Γιωργάκη στο κυριαρχούμενο από τις ΗΠΑ Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο κατέστρεψε την Αργεντινή και άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής, να μας… προσφέρει τη δηλητηριώδη τεχνογνωσία του…
Πέρα από την κακοδιοίκηση δεκαετιών, τις μίζες, τις αρπαχτές και την ασυδοσία κυβερνώντων και κυβερνωμένων, η τρισάθλια οικονομική κατάσταση της χώρας μας οφείλεται και στις θηριώδεις αμυντικές μας δαπάνες. Το 4,3% είναι αστρονομικό ποσοστό. Το ποσοστό αυτό το έκαναν γαργάρα οι σύμμαχοι και «φίλοι» μας στο ΝΑΤΟ, αφού μας φέσωναν ασυστόλως με δικά τους οπλικά συστήματα, ενώ και οι κυβερνήσεις μας το απέκρυπταν αιδημόνως, προκειμένου να αποφεύγουν τις γκρίνιες για τη μη ενίσχυση του κοινωνικού κράτους.
Και –ω του θαύματος!– ήρθε να το κάνει παγκοίνως γνωστό ο λόγω «Πράσινος» και έργω φαιός, φαιότατος επί σειράν ετών Ντανιέλ Κον Μπεντίτ αγορεύοντας τις προάλλες στην Ευρωβουλή. «Μεγάλο μέρος της αιμορραγίας στα δημοσιονομικά της Ελλάδας», είπε, «οφείλεται στις υψηλές αμυντικές δαπάνες, οι οποίες τρώνε το 4,3% του ΑΕΠ». Δεν ξέρω πώς αντέδρασε και αν αντέδρασε ο αρμόδιος επίτροπος. Το βέβαιο είναι ότι το άκουσε ή το πληροφορήθηκε, σε περίπτωση που δεν ήταν εκείνη τη στιγμή στην αίθουσα, ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ των ευρωβουλευτών της Ένωσης. Και αυτό είναι μέγα κέρδος για την Ελλάδα. Λέω μέγα κέρδος, διότι στη συνείδηση κάθε αλλοεθνούς ευρωβουλευτή, πλην Κυπρίων φυσικά, θα εδραιώθηκε η βεβαιότητα ότι οι τεχνοκράτες της Κομισιόν και διʼ αυτών η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αδικήσει εξακολουθητικά και κατάφωρα την Ελλάδα και τον πολύπαθο λαό της.
Οι επικείμενες εξελίξεις κάθε άλλο παρά θα είναι ρόδινες. Απομένει να διαπιστώσουμε κατά πόσον μεσοπρόθεσμα οι Έλληνες θα αποδειχθούν «οικειοθελώς δέσμιοι μιας ιδιοτελέστατης ευρωπαϊκής πατρωνίας», όπως αναρωτιέται ο τίτλος του παρόντος άρθρου.