Η ΛΑΓΝΕΙΑ ΤΩΝ ΨΗΦΙΣΜΑΤΩΝ
Και σήμερα και αύριο και στο προβλεπτό μέλλον. Αν δε κάποιος προσμετρήσει και τη βάναυση παραβίαση των ψηφισμάτων 541 και 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας από τον ίδιο τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ κατά την πρόσφατη επίσκεψη του στην Κύπρο, εύκολα γίνεται κατανοητό πως ένα ψήφισμα έχει την αξία που του προσδίδει αυτός που το κερδίζει, με την επιμονή στη λήψη πρακτικών μέτρων υλοποίησης των προνοιών του.
Η Κύπρος δυστυχώς κερδίζει ψηφίσματα, τα οποία συνήθως αραχνιάζουν σε κάποια συρτάρια.
Οι πανηγυρισμοί και οι τυμπανοκρουσίες από τα κυβερνητικά έντυπα δεν έχουν καμία σημασία, αν δεν αλλάξουμε πάραυτα στρατηγική, αν δεν ζητήσουμε την υλοποίηση των προνοιών του προχθεσινού πολύ καλού ψηφίσματος, την πρακτική εφαρμογή του, με την επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία. Και επιβολή κυρώσεων σημαίνει την αναστολή των ενταξιακών συνομιλιών της Τουρκίας με το πάγωμα όλων των κεφαλαίων μέχρι την υλοποίηση των προνοιών της έκθεσης.
Εάν δεν εφαρμοστεί πολιτική πρόκλησης κόστους στην Τουρκία, θα συνεχίσει να αλωνίζει η προπαγάνδα της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, προκαλώντας σύγχυση σχετικά με την ύπαρξη ή όχι προόδου στις συνομιλίες για το Κυπριακό. Και να υποστηρίζει η ίδια και να πιστεύουν όσοι τους βολεύει ότι όντως βρισκόμαστε κοντά σε λύση.
Στη βάση αυτή, της εγγύτητας δηλαδή προς τη λύση λόγω της προόδου που επετεύχθη στο Κυπριακό, τα δύο κύρια επιχειρήματα της Τουρκικής Μόνιμης Αντιπροσωπείας για το προχθεσινό ψήφισμα, που αφορά στην έκθεση προόδου για την αξιολόγηση της Τουρκίας ως προς την ενταξιακή της πορεία, ήσαν ότι τόσο το θέμα των εποίκων όσο και εκείνο της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου θα πρέπει να μείνουν εκτός της έκθεσης. Τελικά, ύστερα από συντονισμένες ενέργειες του συνόλου των ευρωβουλευτών, το τουρκικό εγχείρημα απέτυχε.
Ο ισχυρισμός ότι είμαστε κοντά σε λύση είναι ο ίδιος με εκείνον του περασμένου Δεκεμβρίου, που είχε ως αποτέλεσμα να περάσει αλώβητη η Τουρκία από την ΕΕ. Χαρακτηριστικά, οι Τούρκοι, που κινούνται δραστήρια μέσα στο Κοινοβούλιο, επικαλούνται συνεχώς την επίσκεψη του ΓΓ του ΟΗΕ ως απόδειξη προόδου και ως εγγύτητα προς τη λύση. Με βάση αυτήν… την επιχειρηματολογία έγιναν παρεμβάσεις ακόμη και την υστάτη στιγμή για να αλλοιωθεί ο πλήρης καταλογισμός ευθυνών της Τουρκίας στις προσπάθειες λύσης του Κυπριακού. Και μερικώς το πέτυχαν, αφού στην έκθεση (παράγραφος 35), ενώ αρχικά οι ευθύνες για τις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού βάραιναν μόνο την Τουρκία, με τροπολογία, η οποία έγινε δεκτή στο πλαίσιο συμβιβασμών, γίνεται αναφορά σε συγκεκριμένες ενέργειες, οι οποίες θα πρέπει να αναληφθούν από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη. Έτσι αφήνεται να νοηθεί ότι δεν είναι μόνο η Τουρκία αυτή που έχει ευθύνη ως προς τη λύση του Κυπριακού, αλλά και η κυπριακή κυβέρνηση και η Ελλάδα, καθώς και ο ΟΗΕ.
Στη βάση αυτού του συμβιβασμού διεσώθη η αναφορά στην Αμμόχωστο, την οποία πάλευε μέχρι την υστάτη στιγμή το φιλοτουρκικό μπλοκ να θέσει εκτός έκθεσης τη δωδεκάτη. Παρά τον όποιο συμβιβασμό, κανείς δεν μπορεί να μη σταθεί στα θετικά του ψηφίσματος και στις αναφορές για άμεση αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο ως ενέργεια διευκόλυνσης των προσπαθειών επίλυσης του Κυπριακού. Αυτό που θίγουμε είναι την επιμονή της τουρκικής πλευράς να πολεμά μέχρι την υστάτη, καθώς και τα λανθασμένα ή συγκεχυμένα μηνύματα που στέλνονται από τις συνομιλίες. Θίγουμε επίσης και την ουσία του προβλήματος.
Εάν τα ψηφίσματα δεν συνοδευτούν από συγκεκριμένη στρατηγική, με πολιτικές επιλογές υλοποίησής τους, θα μείνουμε όμηροι της ψηφισματολαγνίας που προκαλεί το θετικό περιεχόμενό τους και θα χάσουμε την ουσία, που είναι η πρακτική εφαρμογή τους. Και οι Τούρκοι θα συνεχίσουν να γράφουν και τα ψηφίσματα και τις εκθέσεις και εμάς στα παλιά τους τα παπούτσια.