Ψίθυροι από Μαξίμου – Ρηγίλλης…
Το γεγονός προκάλεσε στις αρχές της εβδομάδας αλυσιδωτές αντιδράσεις –βοήθησε λίγο και το εκρηκτικό κλίμα περί τα οικονομικά– γιʼ αυτό κι άρχισαν να καλλιεργούνται φήμες για ανασχηματισμό και μάλιστα έθεσαν οι αθεόφοβοι και όριο: Έως τις 25 Μαρτίου… Σαν την… Επανάσταση.
Τώρα που έγινε κυβέρνηση φαίνεται πόσο λείπει στο ΠΑΣΟΚ το… ερευνητικό έργο του Μιχάλη Καρχιμάκη. Δεν υπάρχουν βουλευτές να… ανακαλύψουν – αποκαλύψουν το τι είχε γίνει επί Νέας Δημοκρατίας. Το κυριότερο όμως είναι πως η Νέα Δημοκρατία δεν φαίνεται να διαθέτει κανέναν Καρχιμάκη στις τάξεις της. Το μόνον που μένει στον υφυπουργό είναι να… αποκαλύψει τι γίνεται με τους αγρότες… Θα τον αφήσει η Μπατζελή; Πολύ αμφιβάλλουμε…
Είπαμε, Πάνο Παναγιωτόπουλε, ότι ο προσδιορισμός «κόκκινος» σε κυνηγάει. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να τον επιβεβαιώνεις φορώντας εκείνο το κόκκινο της φωτιάς μπουφάν…
Κυκλωτικές κινήσεις –και είναι καλός σʼ αυτές όπως έχει αποδειχθεί ιστορικά– κάνει ο Θόδωρος Πάγκαλος γύρω από το Μαξίμου. Από τα κτίρια του υπουργείου Αιγαίου την έκανε για το υπουργείο Τύπου και κάτι μας λέει ότι σιγά σιγά θα αποκτήσει και γραφείο… μόνιμα στο Μαξίμου. Ξέρουμε τουλάχιστον έναν –προς το παρόν– που θα θελήσει σʼ αυτήν την εξέλιξη να πέσει από το παράθυρο (του Μαξίμου)…
Φίλοι δηλώνουν με τον Πάγκαλο όλοι όσους τα Μέσα Ενημέρωσης έβαλαν στο στόχαστρο ως… αντιπάλους του. Στο κλαμπ μπήκε τελευταία και ο Λοβέρδος δηλώνοντας «φίλος μου ο Πάγκαλος». Κυβερνητικόν σχήμα ανάδελφον…
Η κατάργηση υπουργείων, συγχωνεύει και γενικώς το νέο σχήμα που δημιουργήθηκε φαίνεται ότι δεν έχει και πολλούς υποστηρικτές στην κυβέρνηση. Ήδη άρχισαν και μαζεύονται μαύρα σύννεφα γύρω από δυο τομείς όπου οι ριζικές αλλαγές που έγιναν δημιούργησαν δυσλειτουργίες, τεράστιο νομικό αλαλούμ, αλλά και έλλειψη συντονισμού σε νευραλγικούς τομείς όπως η ναυτιλία, τα εκκρεμή θέματα της βόρειας Ελλάδας και η επικοινωνία. Και στα τρία θέματα έχουν σημειωθεί απίστευτες καθυστερήσεις. Έχουν δίκιο που φωνάζουν ορισμένοι στο ΠΑΣΟΚ και στην κυβέρνηση.
Επανήλθε στην προτέραν κατάστασιν ο Νίκος Αθανασάκης. Κοντά στον πρωθυπουργό –πιο κοντά δεν γίνεται– λιγομίλητος όπως πάντα, και χωρίς, πλέον, τα κιλά που είχε, έχασε τον προσδιορισμό «Αρκούδος»… Άλλες εποχές, άλλα κόλπα…
Κωφεύει στα μηνύματα φιλίας και συνεργασίας μεταξύ… τέως υπουργών και νυν που της στέλνουν η κ. Γκερέκου. Αστεία αστεία, με αυστηρό και αντικειμενικό προφίλ η υπουργός ούτε κάνει εκπτώσεις σʼ αυτά που βρήκε, ούτε θέλει να τα σκεπάσει και γενικώς γκάφες δεν έχει κάνει. Διεμήνυσε μάλιστα σε συγκεκριμένους ότι δεν θα κάνει ούτε εκπτώσεις στον καταλογισμό ευθυνών. Μαγκιά…
Ούτε μία ούτε δύο αλλά τρεις φορές έχει συναντηθεί ο Καραμανλής με τον Ρουσόπουλο. Το μόνον που δεν έχουν κάνει είναι να εμφανισθούν στους «Διόσκουρους» –στέκι του Θόδωρου– στο Νέο Ψυχικό μαζί. Κάποτε θα γίνει κι αυτό… Φίλοι του πρώην «νούμερο δύο» της κυβέρνησης Καραμανλή τού λένε ότι θα πρέπει… να βγάλει εφημερίδα…
Κάτι προσπάθειες που έγιναν για να επανακτήσουν οι παλαιοί… «λοχαγοί» της Νέας Δημοκρατίας την παλαιά τους αίγλη με συναντήσεις και διαβουλεύσεις μάλλον στέφθηκαν από αποτυχία. Προφανώς γιατί έχουν μείνει λίγοι μετά την… αποστρατεία κάμποσων.
Ο καθένας τους δικούς του έχει βάλει στην ΕΡΤ. Έτσι γινόταν πάντα δυστυχώς. Τη μεγαλύτερη ανακατωσούρα όμως δεν την κάνουν, όπως πολλοί φαντάζονται, οι Γαμπρίτσος και Παπαγεωργίου. Άλλος, λένε οι καλά γνωρίζοντες, λύνει και δένει και φυσικά βρίσκεται στο ΔΣ της ΕΡΤ. Όχι, όχι, δεν είναι ο… Κούλογλου…
To παράπονο των καραμανλικών κύκλων για τη μη… ολική στήριξη του τέως προέδρου συνόδευε και μια παρατήρηση-φαρμάκι: Δεν καταλαβαίνουν ότι απαξιώνονται ως πολιτικοί εκείνοι που αρνούνται να στηρίξουν σήμερα τον Καραμανλή. Κι αυτό γιατί απλούστατα ήταν οι ίδιοι που πίεζαν και εκλιπαρούσαν για μια θέση κυβερνητική όσο ήταν πρωθυπουργός. Για ποιους κτυπάει η καμπάνα;
Την τελευταία στιγμή πάντως σταμάτησε η υλοποίηση προσπάθειας πρώην υπουργού για την υπογραφή κοινού.. «ανακοινωθέντος» στήριξης του Καραμανλή. Ευτυχώς γιατί δεν φαινόταν και πολύ πρόθυμος ο… κοινοβουλευτικός πληθυσμός να το υπογράψει.
Δεν είναι και ό,τι καλύτερο σε κάθε παρατήρηση για τοποθετήσεις προσώπων να απαντούν ορισμένοι «υπεύθυνοι» της Νέας Δημοκρατίας ότι… είναι προσωρινά τα πράγματα, γιατί θα αλλάξουν μετά το συνέδριο. Πρώτον, οι τοποθετούμενοι δεν κάνουν τίποτα, αφού περιμένουν το συνέδριο, και δεύτερον δεν είναι και τόσο σίγουρο εάν μετά το συνέδριο θα αλλάξουν και πρόσωπα περί τον πρόεδρο Αντώνη Σαμαρά…
Α, ρε Προκόπη, εμείς γιʼ αλλού κινήσαμε κι αλλού η ζωή μάς πάει… Τι έμεινε σε ορισμένους; Η καλή διάθεση την οποία ούτε η Ιστορία δεν πρόκειται να τους αναγνωρίσει… Ήταν πάντως μια εμπειρία…
***
• Άγιος ο Σημίτης που φρόντισε και μας έβαλε στην ΟΝΕ, γράφει ο Γιάννης Πρετεντέρης από την τελευταία σελίδα των «Νέων» όπου μετακόμισε. Μόνο που για να μπούμε στην ΟΝΕ προϋπόθεση ήταν να έχει μπει η Ελλάδα στην ΕΟΚ, που μετονομάστηκε σε ΕΕ. Και τότε, το 1979, ο κ. Σημίτης και το ΠΑΣΟΚ ήταν αντίθετοι…
***
• Καθυστερημένο, αλλά τι να πρωτοπρολάβεις… Άλλωστε έχει ενδιαφέρον. Και δείχνει τι… φάρσες μπορεί να κάνει ο… διάβολος όταν δεν έχει άλλη δουλειά…
Τραπέζι στους φίλους του δημάρχους της Β΄ Αθήνας έκανε για τη γιορτή του ο τέως υπουργός Οικονομικών και βουλευτής της αχανούς περιοχής Γιάννης Παπαθανασίου σε ταβέρνα της Κηφισιάς, που βρίσκεται στην οδό Λυδίας. Και πώς λεγόταν; «Το καλωσόρισμα του Αντώνη». Όχι, δεν περίμενε μέσα τον Γιάννη ο Σαμαράς… Ούτε κάποιος του έκανε πλάκα… Εκτός κι αν ο τέως υπουργός, που στην εσωκομματική εκλογή στήριξε, ως γνωστόν, την Ντόρα, είδε πόρτα και μπήκε, νομίζοντας ότι ήταν της… Ρηγίλλης.
***
• Ο αείμνηστος Γεώργιος Μαύρος συνήθιζε να φωνάζει τακτικά τα στελέχη της νεολαίας του Κέντρου και να ενημερώνει για τις πολιτικές εξελίξεις. Οι συναντήσεις αυτές είχαν κατά κάποιο τρόπο και εκπαιδευτικό χαρακτήρα, αφού ο βετεράνος πολιτικός εξηγούσε στους νέους του κόμματός του το παρασκήνιο για τις κινήσεις διαφόρων πολιτικών, Ελλήνων και ξένων. Όπως ομολογούν οι τότε 20άρηδες (σημερινοί 50άρηδες), ήταν φοβερή εμπειρία η συζήτηση με τον Γεώργιο Μαύρο.
Σε μια, λοιπόν, από τις συναντήσεις αυτές, που έγινε στο σπίτι του στη Νέα Ερυθραία το 1981, λίγες μέρες μετά την «απόλυση» του Ασημάκη Φωτήλα από τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο Γεώργιος Μαύρος, με τον χαρακτηριστικό τρόπο της ομιλίας του, παρατηρούσε τα εξής:
«Δεν είναι δυνατόν ο Ασημάκης Φωτήλας να απευθύνεται στον Λόρδο Κάρινγκτον –υπουργό τότε της Μεγάλης Βρετανίας– και να έχει το χέρι στην τσέπη…».
Ο Γεώργιος Μαύρος θεωρούσε ως απαραίτητο στοιχείο ένδειξης σεβασμού προς τους συνομιλητές, όταν μιλάει κάποιος, να μην έχει το χέρι στην τσέπη.
Σήμερα έχουμε φθάσει οι έλληνες υπουργοί να παρουσιάζονται σε θεσμικά όργανα, ελληνικά ή διεθνή, σαν να πηγαίνουν με την «παλιοπαρέα τους» εκδρομή (βλέπε Μπιρμπίλη την ημέρα της ορκωμοσίας της κυβέρνησης, με το σακίδιο και τα σπορτέξ, Παπακωνσταντίνου στη Σύνοδο του ECOFIN με το σακίδιο στην πλάτη κ.ά.).
Αλλά τι τα θες, τι τα γυρεύεις! O tempora, o mores! Ω καιροί, ω ήθη!