Η επιστροφή της Πολιτικής…
Η πολιτικό σκηνικό μετασχηματίζεται ήδη μπροστά στα μάτια μας…
l Το ΠΑΣΟΚ, το αρχετυπικό κόμμα του λαϊκισμού, πληρώνει τώρα ακριβώς αυτό: τον λαϊκισμό του! Στο ακέραιο…
Λαμβάνει μέτρα πολύ χειρότερα από εκείνα που είχε εξαγγείλει ο Κώστας Καραμανλής πέρυσι τον Σεπτέμβριο στη Θεσσαλονίκη. Και τα οποία τότε το ΠΑΣΟΚ τα χαρακτήριζε «ανάλγητα»…
l Η Νέα Δημοκρατία, το αρχετυπικό κόμμα της κεντροδεξιάς παράλυσης, που επί πεντέμισι χρόνια κυβέρνησε με μοναδική φροντίδα πώς… να μη σπάσει αυγά, το κόμμα που υποκατέστησε την πολιτική με τη «διαχείριση» της μιζέριας και την ιδεολογία με την «επικοινωνία» του πολιτικού μάρκετινγκ, σήμερα μετασχηματίζεται σε κόμμα ριζοσπαστικού λόγου και εναλλακτικής πολιτικής.
Δεν ξέρουμε αν θα του βγει…
Δεν ξέρουμε αν θα το αντέξει…
Αλλά αυτά που ακούσαμε τις τελευταίες εβδομάδες από τον Αντώνη Σαμαρά δεν τα είχαμε ακούσει απ’ όλον τον πολιτικό κόσμο, όλα τα τελευταία χρόνια:
l Ότι χρεοκόπησε το πολιτικό σύστημα της Μεταπολίτευσης.
l Ότι ξεπεράστηκε ένα οικονομικό μοντέλο που αναδιένειμε δανεικά από τις επόμενες γενιές στη σημερινή.
l Ότι ξεπεράστηκε ένα πολιτικό σύστημα που συγκέντρωνε την εξουσία στην υδροκέφαλη κυβερνητική κορυφή του, κατακερμάτιζε τις αρμοδιότητες παντού, έφτιαχνε «αυτοδιοικητικά συστήματα» χωρίς πόρους. Και ανέπτυσσε μια παραλυτική γραφειοκρατία ανάμεσα στις «ασώματες κεφαλές» της κυβερνητικής κορυφής και στα «ακέφαλα σώματα» της βάσης.
l Ότι ξεπεράστηκε ένα πολιτικό σύστημα που αναθεωρεί συνεχώς τις «κόκκινες γραμμές» των έσχατων υποχωρήσεων στα εθνικά θέματα, χωρίς ποτέ να χαράζει «γαλάζιες γραμμές», χωρίς να θέτει εθνικούς στόχους, χωρίς να αναζητά εθνικούς ρόλους στον σύγχρονο κόσμο…
l Ότι απαιτείται μια νέα Μεταπολίτευση. Ότι χρειάζεται αλλαγή υποδείγματος!
Τέτοιες αλήθειες τις λέγαμε πολλοί χαμηλόφωνα.
Μερικοί τις γράφαμε κιόλας με… ψευδώνυμα!
Αλλά τώρα τις διατυπώνει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και τις χειροκροτεί η μισή Βουλή (ασυναίσθητα και κάποιοι κυβερνητικοί βουλευτές).
Το πιο ενδιαφέρον, όμως, είναι ότι ο Σαμαράς αρχίζει να αλλάζει αυτό που είχαμε όλοι στο μυαλό μας για το πώς ασκείται αντιπολίτευση…
– Δεν κάνει «δομική αντιπολίτευση», όπως έκανε παγίως το ΠΑΣΟΚ από τη δεκαετία του ’70. Δεν προσπαθεί να αποδομήσει τα πάντα, να αφαιρέσει από την κυβέρνηση τη δυνατότητα να κυβερνά, να την παραλύσει, για να έλθει να κυβερνήσει στα ερείπια.
– Δεν υιοθετεί την αντιπολίτευση του «ώριμου φρούτου», όπως έκανε η Νέα Δημοκρατία – άλλοτε συνειδητά, άλλοτε ασυναίσθητα. Δεν περιμένει στη γωνία να εκμεταλλευτεί τα λάθη της κυβέρνησης, παραχωρώντας της, στο μεταξύ, όλες τις πρωτοβουλίες κινήσεων.
m Δείχνει ότι έχει σχέδιο, ενώ η κυβέρνηση καρκινοβατεί. Αμφισβητεί την εμπιστοσύνη των πολιτών στην κυβέρνηση, χωρίς να εμποδίζει την κυβέρνηση να κυβερνά.
m Αναδεικνύει τη δική του ατζέντα και τη δική του λογική. Κι έτσι υποχρεώνει την κυβέρνηση να του απαντά, είτε όταν απορρίπτει τις προτάσεις του, είτε όταν προσπαθεί να τις ενσωματώσει, έστω και μερικά.
m Αλλάζει τους κανόνες του παιγνιδιού, αφού δεν μπορούν να τον συνηθίσουν στον νέο ρόλο αντιπολίτευσης που επιλέγει και δεν μπορούν να προβλέψουν την επόμενη κίνησή του:
Δεν βγαίνει στα κεραμίδια να λαϊκίζει, δεν κάθεται στη γωνίτσα του να λουφάζει, τι στην ευχή κάνει;
Απλούστατα, κάνει πολιτική!
Δημιουργεί νέους συσχετισμούς, αρνείται τα διλήμματα που του θέτουν για να τον παγιδεύσουν και θέτει εκείνος τα δικά του διλήμματα, διαπραγματεύεται τη στήριξή του, αλλά δεν διστάζει και στη σύγκρουση.
– Στηρίζει τα απαραίτητα μέτρα για να αποφευχθεί η καταστροφή της χώρας, αλλά δεν χρεώνεται την αποτυχία της κυβέρνησης.
– Ασκεί πίεση για να παρθούν σωστά μέτρα, αλλά δεν δέχεται να συγκυβερνήσει.
– Χτίζει από τώρα την «αλλαγή υποδείγματος», δεν προσπαθεί να αρπάξει την κυβέρνηση, για να φθαρεί ο ίδιος μιαν ώρα αρχύτερα, όπως φθείρεται ήδη το ΠΑΣΟΚ.
Και να σκεφτείτε ότι οι αντίπαλοί του υποστήριζαν ότι η εκλογή Σαμαρά στην αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας θα έφερνε «στροφή της ΝΔ στα δεξιά» και «περιχαράκωση» του κόμματος στον εαυτό του…
Κι αυτήν τη στιγμή ο λόγος του Σαμαρά έχει απήχηση (αν και για διαφορετικούς λόγους) από τον σπαρασσόμενο ΣΥΡΙΖΑ ως τον αμήχανο ΛΑΟΣ. Και φυσικά στο ΠΑΣΟΚ. Η «εσωκομματική αντιπολίτευση» του οποίου πιέζει από μέσα να υιοθετηθούν τα «μέτρα τόνωσης της οικονομίας» που εισηγείται ο Σαμαράς. Για να μη βουλιάξουμε σε απύθμενη ύφεση.
Ο Σαμαράς ήδη πέτυχε τη δεύτερη ανατροπή: Μετά την εκλογή του στην αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας, τώρα όλοι μιλούν όχι για τα μέτρα της κυβέρνησης (αυτά τα υπαγορεύουν οι Βρυξέλλες), αλλά για το «πού το πάει ο Σαμαράς».
Δεν ξέρω πότε θα επιστρέψει το κόμμα του στην εξουσία…
Αλλά ήδη κατάφερε να επιστρέψει η πολιτική στην Ελλάδα.
Ν. Ζ.