Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι ήρθαν να εκσυγχρονίσουν την κυβέρνηση…

Όχι, αυτούς δεν τους διάλεξε μέσω της διαδικασίας της «διαβούλευσης» (η οποία by the way έχει εντελώς γελοιοποιηθεί). Ήταν αποκλειστικά δικές του επιλογές. Απλώς επειδή ο πρωθυπουργός μας στην πραγματικότητα απεχθάνεται ό,τι συνιστά την ελληνική πραγματικότητα, αποφάσισε να φέρει ξένους για να μας σώσουν!
Ή μήπως για να μας κυβερνήσουν;
Πάντως φαίνεται ότι για τις «top» υπηρεσίες δεν υπάρχουν Έλληνες άξιοι για τον πρωθυπουργό μας.
Έτσι… άνευ διαβούλευσης διόρισε μια ομάδα ξένων επιστημόνων, υπό τον «αντ’ αυτού» Παμπούκη, προκειμένου να… εκσυγχρονίσουν τη λειτουργία της κυβέρνησης, να υποβάλουν προτάσεις για «την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου για τη λειτουργία της κυβέρνησης», για «την αποτελεσματικότερη λειτουργία των κυβερνητικών οργάνων», για την… «εμπέδωση της δημόσιας διαβούλευσης» (εδώ γελάνε!), για «την αλλαγή κανονισμού του Υπουργικού Συμβουλίου», για την «κατάρτιση κώδικα δεοντολογίας του Υπουργικού Συμβουλίου» (μα καλά, αυτό δεν είχε ανατεθεί στον… γίγαντα Πάγκαλο;), για «την εισαγωγή ενός μεταβατικού μοντέλου στη διαδοχή των κυβερνήσεων» (δηλαδή, τι θέλει να πει ο ποιητής;), για τέτοιες θεσμικές εν πάση περιπτώσει παρεμβάσεις.
Οι ευτυχείς ξένοι που διορίστηκαν γι’ αυτό το πολυσχιδές έργο είναι οι:
– Κέβιν Φέδερστοουν, διευθυντής του Ελληνικού Παρατηρητηρίου του LSE.
– Ρίτσαρντ Πάρκερ, λέκτορας του Χάρβαρντ.

– Ρότζερ Ουίλκινς, ειδικός σύμβουλος του πρωθυπουργού της Αυστραλίας.
– Λιφ Παγκρότσκι, βουλευτής και πρώην υπουργός της Σουηδίας.
– Τζεφ Μάλγκαν, τέως επικεφαλής στρατηγικού σχεδιασμού του γραφείου του βρετανού πρωθυπουργού.
Κι εμάς, εκτός απʼ τον… θαυμασμό, μας έμειναν
οι απορίες:
– Αλήθεια, τι απέγινε εκείνος ο ισπανός αρχιτέκτονας Αθεμπίγιο, ο οποίος είχε έρθει μετά βαΐων και κλάδων αμέσως μετά τις εκλογές για να μας δώσει
(κι αυτός!) τα φώτα του;
– Πόσο θα μας κοστίσουν αυτοί οι διεθνείς «εγκέφαλοι» προκειμένου να μας εκσυγχρονίσουν κι άλλο;