Στην ιστορία της Τουρκίας δεν υπάρχουν σταυρώσεις, υπάρχουν όμως απαγχονισμοί
Τη δική του απάντηση στα όσα υποστήριξε ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Α. Νταβούτογλου σχετικά με τις δηλώσεις του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, που τόνισε ότι ο ίδιος και ο Ελληνισμός της Κωνσταντινούπολης αισθάνονται «σταυρωμένοι», δίνει το Ίδρυμα Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού με επιστολή του προς τον τούρκο πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν.
Όπως είναι γνωστό, ο κ. Νταβούτογλου υποστήριξε ότι στην τουρκική ιστορία και τα έθιμα δεν υπήρξε ποτέ σταύρωση, πως στην Τουρκία λειτουργεί το κράτος δικαίου και ότι οι πολίτες δεν αντιμετωπίζονται με βάση τα θρησκευτικά τους φρονήματα.
Επ’ αυτών το Ίδρυμα Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού στην επιστολή του σημειώνει:
«Πράγματι, στην ιστορία και στα έθιμα της Τουρκίας δεν υπήρξαν ποτέ σταυρώσεις. Συνέβησαν όμως χειρότερα, όπως απαγχονισμοί π.χ. 13 ρωμιών Πατριαρχών από το 1453 έως το 1821 κ.ε., στην τότε οθωμανική επικράτεια για τους οποίους ασφαλώς η σημερινή Πολιτεία δεν ευθύνεται. Διάδοχος των μαρτύρων εκείνων, όπως και των προηγούμενων και επομένων Πατριαρχών, σήμερα είναι ο ρωμιός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, 326ος από την ίδρυση της τοπικής Εκκλησίας του, το 38 μ.Χ., και 300ός από την ίδρυση της Κωνσταντινουπόλεως στις 11 Μαΐου του 330 μ.Χ.
Διακηρύσσει ο υπουργός ότι στην Τουρκία ”όλοι οι πολίτες είναι ίσοι”. Το πόσο ”ίσοι” είναι, αν δεν είναι τουρκογενείς μουσουλμάνοι – σουνίτες, καλό είναι να αναδιφήσει τις σχετικές των τελευταίων χρόνων εκθέσεις – αξιολογήσεις των οργάνων της Ευρωπαϊκής
Ενώσεως. Ούτε η Τουρκία, ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση Κρατών είναι χώρες σε άλλον πλανήτη. Είναι εδώ στον πλανήτη Γη, δίπλα μας. Δεν συνιστά επομένως πρόοδο η παρερμηνεία και η παραπληροφόρηση από τον υπουργό σας για τη δεδομένη στάση στην Τουρκία έναντι νομοταγών πολιτών της, άλλου όμως θρησκεύματος και γένους. Όταν, μάλιστα, αυτοί είναι αυτόχθονες και όχι μετανάστες εδώ.
Ο Πατριάρχης ζητά τα αυτονόητα: α) Νομικό, ιδιοκτησιακό και εκπαιδευτικό καθεστώς για το Πατριαρχείο και το λιγοστό ποίμνιό του, προβλεπόμενο από τις διεθνείς συνθήκες, και δη της Λωζάννης, στην οποία και σεις αναφέρεστε, β) το άμεσο ελάχιστο, την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Απαγορεύτηκε το 1971 η λειτουργία της, με υπαιτιότητα αποκλειστική της τότε Πολιτείας. Αυτή έχει χρέος, επομένως, σήμερα να την επαναλειτουργήσει χωρίς προαπαιτούμενα. Δικό της εσωτερικό πρόβλημα είναι το ζήτημα. Κάθε κράτος έχει το ίδιο την ευθύνη για την επίλυση των δικών του προβλημάτων.
Εξοχώτατε κύριε πρωθυπουργέ,
Ευελπιστούμε ότι θα δώσετε λύσεις υπέρ των δικαίων του Πατριαρχείου και της μειονότητας των Ρωμιών εκεί, που από 200.000 περίπου το 1922 σήμερα αριθμεί μόνο 2.500, φυσικά υπαιτιότητι και πάλιν των τότε ατυχών πολιτικών εθνοκαθάρσεως στη χώρα σας.
Η επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης θα φέρει κλίμα εύκρατο και ούριο άνεμο, αφού αυτή είναι το άμεσης προτεραιότητας δίκαιο εκπαιδευτικό αίτημα του Πατριαρχείου».