Παγίδα φοβούνται οι Κύπριοι

Στόχος του Γ.Γ. του ΟΗΕ είναι να καταγραφούν τα σημεία όπου από τις ως τώρα συνομιλίες Χριστόφια – Ταλάτ οι δύο πλευρές συγκλίνουν, ώστε να θεωρηθεί ότι υπάρχει συμφωνία και η ελληνοκυπριακή πλευρά να μην μπορεί να κάνει πίσω!
Χαρακτηριστικές είναι οι εκθέσεις αξιολογήσεως της απόφασης του Μπαν Κι Μουν να επισκεφθεί την Κύπρο, οι οποίες επισημαίνουν την παγίδα που έχει στηθεί.
Επειδή από την πλευρά της η Λευκωσία προαπέκλεισε την αποδοχή «πλαισίου ενδιάμεσης συμφωνίας» μεταξύ των μερών, ο Γ.Γ. του ΟΗΕ, που θα μετάσχει σε συνάντηση Χριστόφια – Ταλάτ, θα καταγράψει (ως ένα είδος πρακτικών…) τα σημεία συγκλίσεως των δύο πλευρών. Η καταγραφή αυτή ως προς «τη διάθεση των μερών να επιτύχουν λύση το ταχύτερο» «στη βάση ΣΥΝΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΩΝ αρχών» (δηλαδή Διζωνικής Ομοσπονδίας και πολιτικής ισότητος των δύο κοινοτήτων) θα παρουσιασθεί στο Συμβούλιο Ασφαλείας, ως δείκτης προόδου, που πρέπει να ολοκληρωθεί.
Ο Πρόεδρος της Κύπρου είναι ενήμερος για όλ’ αυτά τα σχέδια και βρίσκεται σε συνεχή επαφή με την Αθήνα, η οποία συστήνει ψυχραιμία, ώστε να μην υπάρξει αντιπαράθεση της Λευκωσίας με τη διεθνή κοινότητα και κυρίως με τον Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών.
Σύμφωνα με πηγές που πρόσκεινται στο Προεδρικό, ο κ. Χριστόφιας θα υπογραμμίσει στον Μπαν Κι Μουν ότι:
1. Αυτά που έδωσε ως ένδειξη καλής θελήσεως –εκ περιτροπής Προεδρία, παραμονή αριθμού εποίκων κ.ά.– ισχύουν μόνον υπό την προϋπόθεση γενικής συμφωνίας και τελικής λύσεως. Άλλως «είναι ως εάν ποτέ δεν υπήρξαν»!
2. Υπάρχουν σοβαρότατα θέματα που ούτε καν εθίγησαν κατά τις συνομιλίες, όπως είναι το εδαφικό, το κρίσιμο περιουσιακό και οι εγγυήσεις, στα οποία, εάν η Τουρκία δεν διαφοροποιήσει τις θέσεις που δημόσια διατυπώνει, δεν υπάρχει ενδεχόμενο για λύση. Άλλωστε οι διαθέσεις της απομακρύνουν ακόμη περισσότερο την όποια προσέγγιση, αφού συνεχώς «κουβαλούν» νέους από την Ανατολία, ενώ επιμένει στην κατοχύρωση των «τεσσάρων ελευθεριών» για τους τούρκους πολίτες, δηλαδή ελευθερία εισόδου, ελευθερία απόκτησης περιουσίας, ελευθερία διακίνησης και κυρίως ελευθερία μόνιμης εγκατάστασης στην κυπριακή επικράτεια.
Η Άγκυρα δηλαδή θέλει εφαρμογή των δικαιωμάτων που απολαμβάνουν οι πολίτες των χωρών μελών της ΕΕ ενώ η Τουρκία δεν είναι μέλος.
Επίσης απαιτεί όπως υπάρξουν θεμελιώδεις παρεκκλίσεις από την εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου και μάλιστα επί μονίμου βάσεως.