Ομόφωνα ο Γιάννης Μάνος νέος πρόεδρος του Μεγάρου Μουσικής

«Θα προσπαθήσουμε να ανοίξουμε ακόμη περισσότερο τις πόρτες του Μεγάρου σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα και ιδιαίτερα στους νέους ανθρώπους. Προς αυτήν την κατεύθυνση θα εργαστούμε με γνώμονα την ποιότητα, τη συνέπεια και την αποτελεσματικότητα», ήταν η πρώτη δήλωση-δέσμευση του νέου προέδρου του οργανισμού Μεγάρου Μουσικής κ. Γιάννη Μάνου, μετά την ομόφωνη εκλογή του. Κι αυτό που είναι πολύ σημαντικό είναι η πρόθεση-απόφαση του νέου προέδρου για άνοιγμα και σε λαϊκά στρώματα, να μην είναι το Μέγαρο μόνο για το κοινό των «2.000 ατόμων» γύρω από το κέντρο της Αθήνας.
Αντιπρόεδρος του οργανισμού εξελέγη ομόφωνα ο κ. Βίκτωρ Αμπακούμκιν, που προέρχεται από τον Σύλλογο Φίλων Μουσικής. Η σύνθεση του διοικητικού συμβουλίου του Μεγάρου διαμορφώθηκε ως εξής:
Πρόεδρος: Ιωάννης Μάνος, αντιπρόεδρος: Βίκτωρ Αμπακούμκιν και μέλη: Γεώργιος Αϊδίνης, Παναγιώτης Δημαράς, Γεώργιος Λούκος, Ιωάννης Μαρίνος, Χρήστος Παναγιωτόπουλος, Μάνος Περράκης, Λένα Σαββίδη, Πέτρος Χριστόφορος. Εκτός από τον κ. Αμπακούμκιν (πολιτικό μηχανικό), από τον Σύλλογο Φίλων της Μουσικής είναι οι Γ. Αϊδίνης, Παν. Δημαράς, Γ. Μαρίνος και η αδελφή του Λαμπράκη, η κυρία Λένα Σαββίδη, μετά από πρόταση του προέδρου του συλλόγου κ. Κώστα Πυλαρινού.
Ποιος είναι
Πολύ μακρά διαδρομή σε επίζηλες θέσεις αλλά και στα κοινά έχει ο Γιάννης Μάνος ώστε να μη χρειάζεται συστάσεις. «Παιδί» του αείμνηστου Γεώργιου Μαύρου. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες στα Πανεπιστήμια διαδοχικά των Παρισίων, Βρυξελλών και Γενεύης.
Υπήρξε αντιπρόεδρος του Συλλόγου Φοιτητών της Νομικής Σχολής Αθηνών, ειδικός γραμματέας της Διοικούσας Επιτροπής Συλλόγων Πανεπιστημίου Αθηνών (ΔΕΣΠΑ) και αντιπρόεδρος της ΕΦΕΕ, ενώ το 1966 ο Γεώργιος Παπανδρέου τον όρισε Γραμματέα στην ΕΔΗΝ. Για τη δράση του αυτή διώχθηκε και φυλακίστηκε. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας πήρε πολιτικό άσυλο στην Ελβετία.
Από το 1969 έως το 1974 εργάστηκε ως εντεταλμένος διδασκαλίας και ερευνών στο Συνταγματικό Ελβετικό Δίκαιο, το Συγκριτικό Συνταγματικό Δίκαιο και τη Γενική Θεωρία του Κράτους στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Γενεύης.
Συνεργάτης του καθηγητή Άγγελου Αγγελόπουλου, διετέλεσε από το 1974 μέχρι το 1994 σύμβουλος Διοίκησης στην Εθνική Τράπεζα. Το 1994 εξελέγη Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών. Από τον Ιούλιο του 2000 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2002 ήταν πρόεδρος του ΔΣ και διευθύνων σύμβουλος της Γενικής Τράπεζας και από τον Νοέμβριο του 2005 είναι μέλος του ΔΣ του ΔΟΛ.