Οικονομική μαυρίλα χωρίς καν ρωγμή φωτός

Οι πάσης μορφής «αρμόδιοι» -Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, κερδοσκοπικοί «οίκοι αξιολόγησης» και πληρωμένα δημοσιεύματα στρεφόμενα αποκλειστικά εναντίον της πατρίδας μας- παρασιωπούν συνειδητά το εύρος της χρηματοπιστωτικής κατάρρευσης που συνεπιφέρει ύφεση και έκρηξη της ανεργίας.
Οι επιπτώσεις της πρόδηλης αυτής κατάστασης ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ, συγκαλύπτονται μεθοδικά και μάλιστα με… παροιμιώδη θρασύτητα. «Τελευταίες εκτιμήσεις φέρουν σχεδόν όλες τις προηγμένες χώρες υπερχρεωμένες, με τα χρέη τους να ξεπερνούν το 100% του ΑΕΠ τους»! Η διαπίστωση αυτή -συγκλονιστική, κυριολεκτικά ανατριχιαστική και απίστευτη- περιέχεται στο εκπληκτικό άρθρο του Αντώνη Καρακούση που δημοσιεύτηκε την Τετάρτη στο «Βήμα».
Ταυτόχρονα με τη μεθοδευμένη αυτή συγκάλυψη, οργιάζουν οι κερδοσκόποι και οι τοκογλύφοι -«τοκο-γλείφτες» τους αποκαλεί το «Ποντίκι»- οι οποίοι έχουν βαλθεί να μας «γδάρουν». Όπως γράφει η κάθε άλλο παρά μόνο σατιρική εβδομαδιαία εφημερίδα, θυμίζοντας τον όσο όσο δανεισμό της χώρας μας στην πρόσφατη δημοπρασία ελληνικών ομολόγων, χρεωθήκαμε, σε αντίθεση με τους Γερμανούς που έχουν τα μέσα, με επιτόκιο 6,2%, ενώ το ευνοϊκότατο επιτόκιο εκείνων ανέρχεται μόλις στο 2,3%. Τουτέστιν: με «καπέλο» ή μάλλον με… περικεφαλαία θα μπορούσε να πει κανείς ακριβέστερα 3,9%. Το αστείο εν προκειμένω είναι ότι οι αγιογδύτες αυτοί έσπευσαν να μας προσφέρουν, με το ίδιο φυσικά επιτόκιο, 25 δισ. ευρώ! ( Έχουμε, επομένως, απεριόριστη πιστοληπτική ικανότητα, αρκεί να υποθηκεύσουμε επιτοκιακώς τα ίδια τα μαλλιά της κεφαλής μας…)
Αξίζει να σημειωθεί ότι η κυβέρνησή μας, η οποία δεν τόλμησε να δανειστεί περισσότερα από 8 δισ. ευρώ, στράφηκε αμέσως μετά προς την Κίνα, ελπίζοντας σε λιγότερο επαχθείς όρους δανεισμού. Όμως, αντί να διαπραγματευθεί ακαριαία και με απόλυτη μυστικότητα, επιδόθηκε, θαρρείς κομπορρημονώντας, σε έμμεση διατράνωση των προθέσεών της να καταφύγει σε νέα πηγή δανεισμού. Ποια πηγή άραγε; Το πληροφορήθηκαν και οι κότες και το αποτέλεσμα ήταν να οργιάσουν εκ νέου οι διεθνείς, πλην Κίνας, κερδοσκόποι, που έσπρωξαν τα περιλάλητα spreads στα ύψη! Ο κ. Παπακωνσταντίνου, μέγας όντως…. ταχυδακτυλουργός, διέψευσε, μόλις αποκαλύφθηκαν οι σχετικές προθέσεις του, τα πάντα. Από αξιοπιστία σκίζει ο άνθρωπος! Η επιλογή του για την κρισιμότατη θέση υπουργού Οικονομικών -τα χαμόγελα και η συμπαθής φυσιογνωμία του δεν φτάνουν- υπήρξε ατυχέστατη. Και το γνωρίζει άριστα αυτό ο κ. Πάγκαλος. Αναρωτιέμαι μόνο αν το έχει αντιληφθεί εκ των υστέρων ο πρωθυπουργός.
Με δεδομένα τα διαρθρωτικά προβλήματα της χώρας μας -προβλήματα που χρονίζουν από δεκαετιών- το δυσθεώρητο έλλειμμα του προϋπολογισμού πώς θα καλυφθεί; Τα έσοδα δεν φτουράνε, μια και η φοροδιαφυγή παραμένει ασύλληπτη, ενώ για την εισφοροδιαφυγή τα μαντάτα είναι εξίσου δυσάρεστα. Μένει η πεπατημένη. Δηλαδή η ανάλγητη φορολογία. (Ο φιλικός, υποτίθεται, απέναντι στην Ελλάδα κ. Τρισέ είπε ότι η κυβέρνησή μας θα κάνει «τα δέοντα», εννοώντας -τι άλλο- την ανάλγητη φορολογία.) Με μια τόσο… ευοίωνη προοπτική, με τις τιμές των προϊόντων πρώτης ανάγκης να τραβάνε συνεχώς την ανηφόρα και την ανεργία να πλήττει όλο και περισσότερους, πώς θα τα βγάλουν πέρα τα λαϊκά στρώματα; Πώς θα επιβιώσουν οι μικροσυνταξιούχοι και οι ωρομίσθιοι; Γι’ αυτούς ο βίος είναι πλέον αβίωτος και στα εφιαλτικά τους όνειρα θα βλέπουν τον Χότζα να μειώνει κάθε μέρα την τροφή του γαϊδάρου του για να τον μάθει να ζει χωρίς τροφή… Αυτούς τους τυραννισμένους ανθρώπους σκέπτομαι και όχι τόσο τη λεγόμενη μεσαία τάξη, που τείνει να εκλείψει από την κοινωνία μας. Διότι οι προερχόμενοι από την αλλοτινή μεσαία τάξη δεν πρόκειται τουλάχιστον να πεθάνουν από την πείνα. Κάτι είναι κι αυτό.
Αν εξαιρέσει κανείς τους μεγαλοαγρότες, η αγροτιά της χώρας μας δεινοπαθεί. Τα μπλόκα (που ταλαιπωρούν άλλες επαγγελματικές κατηγορίες) είναι αναπόφευκτα. Είναι το μόνο όπλο της αγροτιάς για να αντιμετωπίσει τη μεγάλη μάστιγα των μεσαζόντων που θησαυρίζουν εις βάρος της. Γιατί είναι ανήκουστο να πουλιέται ένα προϊόν στο χωράφι 20 λεπτά και στις λαϊκές
αγορές και τα σούπερ μάρκετ πάνω από 2 ευρώ! Πού είναι ο ρυθμιστικός ρόλος των κυβερνήσεων που οφείλει να αποτρέπει τόσο εξόφθαλμες αδικίες; Η αρμόδια υπουργός αποδείχτηκε κατώτερη των περιστάσεων και άδραξε την ευκαιρία των αγροτικών κινητοποιήσεων για να κάνει τηλεοπτικώς αισθητή την ανύπαρκτη παρουσία της. Το μόνο που δεν διέταξε να γίνει είναι να ξεφουσκωθούν τα λάστιχα των τρακτέρ, όπως συνέβη επί πρωθυπουργίας του αλήστου μνήμης Σημίτη.
Οι αγρότες μας και η αγροτική μας οικονομία επλήγησαν σημαντικότατα -ας μην το ξεχνάμε αυτό- από την «Κοινή Αγροτική Πολιτική» της ΕΟΚ. Μια πολιτική αναδιάρθρωσης των καλλιεργειών μας σύμφωνα με κοινοτικές ντιρεκτίβες. Έτσι, οφείλαμε να τηρούμε ακριβείς ποσοστώσεις στην παραγωγή βάμβακος, καπνού, λαδιού και διαφόρων φρούτων – τα τελευταία τα πετάγαμε στις χωματερές, ενώ μας υποχρέωσαν να κόψουμε χιλιάδες ελαιόδεντρα και άλλα καρποφόρα δέντρα, καλλιεργώντας στη θέση τους διαφορετικά γεωργικά προϊόντα. (Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, κακώς δεν το έκαναν οι αγρότες μας. Όμως οι κοινοτικές ντιρεκτίβες εκείνης της εποχής ζημίωσαν και αγρότες και την αγροτική μας οικονομία.)
Θα κλείσω όπως άρχισα, απαισιόδοξα δηλαδή, επικαλούμενος και πάλι το θαυμάσιο και ευρηματικό άρθρο του Αντώνη Καρακούση. Ο οποίος, αναφερόμενος σε εκείνους, όπως η αφεντιά μου, που δυσπιστούν στη χαλιναγώγηση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης σε εύλογο χρονικό διάστημα, καταφεύγει σε όσους αναπολούν τον μέγα νομοθέτη της αρχαιότητας, Σόλωνα. Διότι, όταν το αδιέξοδο ως προς την ισορροπία «μεταξύ τιμών, αμοιβών και αξιών» είναι πλήρες, μόνη λύση είναι η σεισάχθεια που είχε επιβάλει ο Σόλων. Τουτέστιν: η κατάργηση και των δημοσίων και των ιδιωτικών χρεών. Κάτι, δυστυχώς, που δεν αντιμετωπίζει «παρά την επικρατήσασα ανισορροπία μεταξύ τιμών, αμοιβών και αξιών με τις οποίες λειτουργεί και συναλλάσσεται» το διεθνές οικονομικό σύστημα.
ΥΓ.: Ας έχουμε πάντοτε προ οφθαλμών ότι στη σημερινή τεράστια παγκόσμια οικονομική δίνη προεξάρχει η αμερικανοβρετανική επίθεση εναντίον του ευρώ και υπέρ του δολαρίου.