Σύγκρουση μέχρις εσχάτων Κατερίνας και Τόνιας

Είναι αλήθεια ότι η σύγκρουση των αγροτών με την κυβέρνηση, που έχει κόψει την Ελλάδα στα δύο με αποτέλεσμα οι μετακινήσεις να γίνονται όπως την εποχή του ’50, δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Λόγω πολιτικού κόστους, οι κυβερνήσεις έχουν να καταπιαστούν με τα αγροτικά ζητήματα πάνω από δεκαπέντε χρόνια, αποφεύγοντας να δώσουν ριζικές λύσεις στα προβλήματα. Αντ’ αυτών όλοι οι πρωθυπουργοί τα τελευταία χρόνια προτιμούν μπαλώματα με επιδοτήσεις-μαϊμού από την ΕΕ, για να γυρίσουν στα χωράφια οι αγρότες. Τώρα, σ’ αυτές τις κινητοποιήσεις έχουμε και άλλο ένα φαινόμενο. Τη σύγκρουση μεταξύ δύο γυναικών από τον ίδιο νομό, της Τόνιας
Αντωνίου και της Κατερίνας Μπατζελή, και το μείγμα αυτό προκαλεί εκρήξεις…
Η συγκεκριμένη σύγκρουση αγροτών και κυβέρνησης δεν έχει εσωκομματικά χαρακτηριστικά αλλά εσωνομαρχιακά και για την ακρίβεια πρόκειται για πόλεμο του
ωραίου φύλου! Η υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κατερίνα Μπατζελή είχε την τύχη ή την ατυχία να εκλέγεται σʼ έναν αγροτικό νομό, τη Φθιώτιδα, που έχει δυναμικά στελέχη. Στο ίδιο νομό εκλέγεται και η δυναμική βουλευτής Τόνια Αντωνίου, που από το μπλοκ του Άκη Τσοχατζόπουλου κάποτε, όταν απέκλειε τον δρόμο του πρωθυπουργού Σημίτη, πέρασε στο μπλοκ του Ευάγγελου Βενιζέλου, στήνοντας πάλι μπλόκα και οδοφράγματα στον Παπανδρέου, μέχρι να γίνει πρωθυπουργός, διατηρώντας πάντα την ανεξαρτησία και το θάρρος της γνώμης της με οποιοδήποτε πολιτικό κόστος, γνωρίζοντας πολύ καλά, όσο λίγοι, την ανθρωπογεωγραφία του κόμματος σε όλη την Ελλάδα, δεδομένου ότι έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια από χαμηλά.
Οι ρόλοι μεταξύ των δύο αυτών γυναικών συχνά εναλλάσσονταν στην πορεία αυτών των χρόνων. Ποτέ δεν ήταν ταυτόσημοι, πάντα η καθεμία βρισκόταν στο αντίθετο πεζοδρόμιο, ίσως γιατί δεν ταίριαζε η χημεία τους. Η κ. Μπατζελή, ευρωβουλευτής και υποστηρίκτρια του Σημίτη μια εποχή, είχε απέναντί της την «παπανδρεϊκή» Τόνια Αντωνίου, την «κόκκινη Τόνια», όπως την αποκαλούσαν την εποχή που ήταν γραμματέας της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ και έψηνε το ψάρι στα χείλη του Σημίτη. Στην πορεία των εσωκομματικών συγκρούσεων και μετά την πολιτική σύνταξη του Άκη Τσοχατζόπουλου, η Τόνια, το πολιτικό του παιδί, έκανε το μεγάλο βήμα. Ταυτίστηκε με τους εκσυγχρονιστές στο πλευρό του Ευάγγελου Βενιζέλου, όπως και ο Άκης άλλωστε, ενώ η Κατερίνα Μπατζελή, που δεν μπορούσε να είναι στο ίδιο εσωκομματικό μπλοκ με την Τόνια, έκανε το δικό της βήμα. Και όταν ο Γιώργος Παπανδρέου την κατέβασε υποψήφια στον νομό Φθιώτιδας, δέθηκε στο άρμα του, φτάνοντας μέχρι την Πλατεία Βάθης, στο υπουργείο
Αγροτικής Ανάπτυξης, λόγω και του ότι γνώριζε αρκετά καλά τα κοινοτικά γεωργικά θέματα. Η Τόνια Αντωνίου και πάλι δεν ήταν κοντά της και, όπως φαίνεται από τη σημερινή κόντρα, η Τόνια πέρασε σε διαφορετικό στρατόπεδο.
Πάντα υπήρχε ανταγωνισμός μεταξύ τους. Η μια έγινε υπουργός, η άλλη παρέμεινε βουλευτής. Η Κατερίνα δέχθηκε απλόχερα την πολιτική προστασία του Χρήστου Παπουτσή, που παραμένει πιστός παπανδρεϊκός, έχοντας στο υπουργείο τον επίσης από το ίδιο μπλοκ και μπατζανάκη του Χρήστου, Μιχάλη Καρχιμάκη, ενώ η Τόνια βλέπει το όνειρο να ξεθωριάζει. Το μπλοκ στο οποίο είχε ταχθεί, το μπλοκ του Βενιζέλου, έχει… ξεφτίσει, παρά τις προσπάθειες του Ανδρέα Λοβέρδου να αναστήσει το ρεύμα, μέσα από τις διαφοροποιήσεις του στο υπουργείο Εργασίας και τις τριβές που προκαλούνται με το Μαξίμου κάθε λίγο και λιγάκι, τεχνηέντως θα λέγαμε.
Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης δεν το κρύβει. Λέει ευθαρσώς πως όταν η Τόνια πήρε το όπλο της και υποστήριξε τον αγώνα των αγροτών στην περιοχή της, ξεσηκώνοντάς τους με πρωταγωνιστή τον Βάιο Γκανή, στέλεχος του τοπικού ΠΑΣΟΚ, που θεωρεί τον εαυτό του πολιτικά πάνω από τον Παπανδρέου, και αυτές τις μέρες έγινε ο εκλεκτός των δελτίων ειδήσεων, τότε ξεκίνησαν όλα. Το Μαξίμου έχει πληροφορηθεί το παρασκήνιο που υπάρχει με το ΠΑΣΟΚ της περιοχής, το οποίο «ελέγχει» η Τόνια, με αποτέλεσμα να θεωρεί ότι στην πραγματικότητα ο διάλογος δεν γίνεται όχι γιατί δεν θέλουν οι αγρότες να γίνει, αλλά γιατί παρεμποδίζεται.
Στο γραφείο της υπουργού έγινε μεγάλη προσπάθεια για την αποφυγή των μπλόκων. Έφτασαν ενισχύσεις από παντού. Ξυνίδης και Πεταλωτής, δύο εκ των συνεργατών του πρωθυπουργού σε κόμμα και κυβέρνηση, κατέφθασαν ασμένως στο γραφείο της Μπατζελή για να κάμψουν την εξέγερση των πράσινων αγροτών της Φθιώτιδας. Ο ένας κομματικά, με την απειλή της διαγραφής προς τον Γκανή, και ο άλλος επικοινωνιακά, για τη φιλτραρισμένη ενημέρωση προς τα Μέσα
Ενημέρωσης. Παρ’ όλες τις προσπάθειες που έγιναν, το ναυάγιο ήταν ολοφάνερο. Όσο εκείνοι πίεζαν τους πράσινους αγροτοσυνδικαλιστές, τόσο η Τόνια Αντωνίου ασκούσε τη δική της ξεχωριστή πολιτική.
«Έχουν δίκιο οι αγρότες», έλεγε στα τοπικά και όχι μόνο Μέσα Ενημέρωσης, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά. Έχει σταθμίσει πολύ καλά τα γεγονότα. Άλλωστε γνωρίζει πολύ καλά ότι σ’ αυτές τις περιπτώσεις μετράει περισσότερο όταν βγαίνει κάποιος υποστηρικτικά και όχι επικριτικά προς τους αγρότες και ξέρει επίσης πολύ καλά πώς παίζεται το παιχνίδι.
Η Τόνια είναι βουλευτής του
ΠΑΣΟΚ στον νομό, προέρχεται από αγροτική οικογένεια, γνωρίζει τα προβλήματά τους. Η Κατερίνα πάλι, υπουργός από τον ίδιο νομό, γνωρίζει την κοινοτική νομοθεσία απ’ έξω κι ανακατωτά. Έχει χρήματα ή θα βρει τέλος πάντων για να ασκήσει πολιτική και να δώσει εκεί όπου πρέπει, κυρίως στους αγρότες της περιοχής της, και η καθεμιά κάνει έτσι το κουμάντο της για να ξαναεκλεγεί βουλευτής. Η καθεμιά με τον τρόπο της προσπαθεί να βρίσκεται κοντά στους αγρότες. Η κόντρα όμως παραμένει, με τις δύο κυρίες στο προσκήνιο μέχρι τελικής πτώσεως. Η πρώτη έχει τον κόσμο του νομού της κοντά της, η άλλη έμεινε μόνη, αφού κανείς από τους άλλους υπουργούς -όπως και σε άλλες περιπτώσεις- δεν τη στηρίζει. Και αυτό είναι ένα ακόμη σημάδι της κατάστασης που επικρατεί στο ΠΑΣΟΚ, της αλληλεγγύης που δεν υπάρχει. Και μπορεί μεμονωμένοι βουλευτές να υποστηρίζουν στη Βουλή την υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, υπάρχουν όμως και εκείνοι που γνωρίζοντας τα αγροτικά ζητήματα ισχυρίζονται ότι η κυβέρνηση πιάστηκε στον ύπνο, επειδή δεν τους είχε ενημερώσει εγκαίρως η Μπατζελή, και της επιρρίπτουν ευθύνες για τον τρόπο που χειρίστηκε αρχικά το θέμα των μπλόκων. Δεν πήγε κοντά τους όταν την καλούσαν, παραμένει προσκολλημένη στα κοινοτικά ζητήματα, ενώ στην πραγματικότητα οι αγρότες είχαν σπουδαιότερα και αμεσότερα προβλήματα. Δεν τους αναχαίτισε πολιτικά, αλλά μόνο επικοινωνιακά, επιδεικνύοντας στην αρχή έναν ιδιότυπο τσαμπουκά, που προκάλεσε αρνητικά τους αγρότες για τις κινητοποιήσεις τους. Όλα αυτά, λένε, οι επικριτές της, εξόργισαν τους αγρότες που δείχνουν ότι δύσκολα θα μαζευθούν.