ΕΚΑΤΟ ΜΕΡΕΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΤΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ

Νέα πρόσωπα στην ορκωμοσία, νεωτερικά ονόματα υπουργείων, όπως «Προστασίας του Πολίτη» και «Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης» μεταξύ άλλων, διεθνώς πρωτοφανείς καινοτομίες διαγωνισμού στο διαδίκτυο για την επιλογή γενικών γραμματέων και διοικητικών στελεχών, ηλεκτρονικής λαϊκής διαβούλευσης στη διαμόρφωση νομοσχεδίων και άλλα ηχηρά παρόμοια ενίσχυσαν, στις πρώτες ημέρες, την αίσθηση πως, ποιος ξέρει, ίσως κάτι να αλλάζει. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης εμφανίζονταν απρόθυμα να σχίσουν αυτόν τον μαγικό πέπλο της αισιόδοξης προσδοκίας, που προστάτευε τον νέο πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του. Και πολύπειροι παρατηρητές χαλιναγωγούσαν τον σκεπτικισμό τους, από σεβασμό στη λαϊκή ετυμηγορία. Όσο και αν η κατάργηση ορισμένων υπουργείων-συμβόλων και ο ακρωτηριασμός του ονόματος άλλων αποτελούσαν κακούς οιωνούς.
Με τη συμπλήρωση 100 ημερών, αυτός ο μαγικός πέπλος έχει ήδη κουρελιαστεί, όσο και αν πασχίζουν να πείσουν για το αντίθετο ανυπόληπτες πλέον δημοσκοπήσεις. Και οποιαδήποτε «επικοινωνιακά τρικ» (κατά τον ορισμό Παπουτσή) και πρωθυπουργικοί «απολογισμοί έργου» και εξαγγελίες «ορθοπεταλιάς» απλώς επαυξάνουν το έλλειμμα σοβαρότητας αντί να εξωραΐσουν την τραγελαφική εικόνα και τα σουρεαλιστικά έργα της εξουσίας – τις «δράσεις» της, κατά τον νεολογισμό που εισήγαγε ο Σημίτης στο πολιτικό λεξιλόγιο. Η ριζο-σπαστική κυβέρνηση λύσεων, στην οποία πολλοί είχαν ελπίσει, μας προέκυψε απλώς… σπαστική.
Η «ηλεκτρονική διακυβέρνηση» που μας υποσχόταν η μετονομασία του τέως υπουργείου Εσωτερικών αποδείχθηκε ξετρελαμένο κομπιούτερ. (Είχε προειδοποιήσει αυτή η στήλη, στις 11 Οκτωβρίου, ότι αυτά τα ηχηρά νέα ονόματα υπουργείων μπορεί να αποδειχθούν παγίδες γελοιοποίησης. Όπως και συνέβη, με την αναβάθμιση των τρομοκρατικών επιθέσεων και την εκτίναξη της εγκληματικότητας σε επίπεδα Σικάγου της ποτοαπαγόρευσης, υπό το υπουργείο «Προστασίας του Πολίτη».

δδδ
Δεν υπάρχει, από την εποχή της Αποστασίας, προηγούμενο κυβέρνησης που να αποκαλύφθηκε σε τόσο σύντομο χρόνο τόσο γυμνή. Γυμνή από πρόγραμμα, από μέθοδο, από διαχειριστική πείρα και κοινή λογική, από συντονισμό πρωθυπουργού, υπουργών και κοινοβουλευτικών εκπροσώπων, από σεβασμό στην αλήθεια και στον λαό, από συνέπεια λόγων και πράξεων.
Εστιγμάτιζε ο κ. Παπανδρέου τον απελθόντα πρωθυπουργό για το πρόγραμμα σκληρών μέτρων (για τη μείωση ελλειμμάτων και χρέους, που οι προηγούμενες και η δική του κυβέρνηση είχαν επισωρεύσει), με το οποίο αναδέχθηκε την αναμενόμενη κύρωση της αποτυχίας.
Μολονότι ενημερωμένος από τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, διαβεβαίωνε σε συγκεντρώσεις και σε τηλεμαχίες ότι «υπάρχουν λεφτά» (τριάντα δισεκατομμύρια) για την αναθέρμανση της οικονομίας
– χωρίς την επιβολή νέων φόρων. Και από την επομένη της εκλογής του μονοθεματικά δελτία ειδήσεων βομβαρδίζουν ανελέητα, από πρωίας μέχρι βαθείας νυκτός, ένα αλαφιασμένο ακροατήριο με νέες αναγγελίες φορομπηχτικών επινοήσεων, σε βάρος πάντοτε των χαμηλών και των μεσαίων εισοδημάτων και των ευσυνείδητων φορολογουμένων, σε μια χωρίς προηγούμενο επιδρομή καταλήστευσης της κινητής και ακίνητης αποταμίευσής τους.
Καθημερινά ξετυλίγεται στην κοινή θέα, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, μια απίστευτη εικόνα φρενοκομείου. Ο πρωθυπουργός τη μια μιλά για επαπειλούμενη χρεοκοπία και τη μεθεπομένη σπεύδει να ανασκευάσει, ενώπιον των συνεπειών της απερίσκεπτης δήλωσης στις διεθνείς βαθμολογήσεις και στα κερδοσκοπικά επιτόκια δανεισμού. Ο υπουργός Εργασίας δηλώνει ότι στο ταμείο «δεν υπάρχει σάλιο» για τις συντάξεις και ο υπουργός Οικονομικών βεβαιώνει την επομένη ότι υπάρχουν τα απαιτούμενα χρήματα. Το υπουργείο Οικονομίας «διαρρέει» στα κανάλια αύξηση του ΦΠΑ στο 15% για τα είδη πρώτης ανάγκης και μείωση στο ίδιο επίπεδο για τα είδη πολυτελείας!
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος διαψεύδει, αλλά ο γενικός γραμματέας Γεωργακόπουλος επιβεβαιώνει.
Ο πρωθυπουργός δηλώνει στον Τύπο ότι η κατάσταση της οικονομίας είναι «για κλάματα», αλλά η υπουργός Παιδείας επιχορηγεί τα «Ιδρύματα ερευνών» πέντε πρώην πρωθυπουργών με ενάμισι εκατομμύριο – όταν η χώρα δανείζεται 2,5 δισ. (κάτι ψιλά), με επιτόκιο διπλάσιο της Γερμανίας, προφανώς για να πληρώσει συντάξεις. Φόροι εισάγονται νύκτωρ με τροπολογίες σε άσχετα νομοσχέδια, αλλά ακυρώνονται λόγω εσωκομματικής κατακραυγής, για να επαναφερθούν, με αναδρομική ισχύ, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος. Ο υπουργός Οικονομικών δηλώνει στην τηλεόραση ότι ο φόρος 20% στα τσιγάρα θα αυξήσει την τιμή στα 3,60 και οι περιπτεράδες τον διαψεύδουν: Θα ανέβει, λένε, στα 5,40 ευρώ!
Αλλοπρόσαλλα φοροεισπρακτικά μέτρα αποφασίζονται απερίσκεπτα, σε κατάσταση πανικού, και αποδεικνύονται επιβαρυντικά για την οικονομία και το δημόσιο έλλειμμα και επιπλέον αντισυνταγματικά. Παράδειγμα τα υπέρογκα τέλη κυκλοφορίας παλαιών αυτοκινήτων, δήθεν χάριν του περιβάλλοντος (ενώ υποβάλλονται σε ετήσιους ελέγχους), με τα οποία επλήγησαν όσοι δεν έχουν λεφτά να πάρουν καινούργια. Πέτυχαν, αντί να αυξήσουν τα έσοδα του Δημοσίου, να τα μειώσουν με τη μαζική κατάθεση πινακίδων και να βεβαιωθεί παραβίαση του Συντάγματος. Ο πρωθυπουργός ομολογεί ενοχή (mea culpa) για το «λάθος», αλλά το χαράτσι διατηρείται.
Κραδαίνουν το «πόθεν έσχες», αφήνουν να διαρρεύσουν πληροφορίες για έλεγχο ή και φορολόγηση καταθέσεων, προκαλούν εκροή καταθέσεων πολλών δισεκατομμυρίων στο εξωτερικό και στη συνέχεια μιλούν για μέτρα επαναπατρισμού τους. Επαγγέλλονταν αναθέρμανση της οικονομίας και κατάφεραν τη νέκρωσή της.

δδδ
Το καίριο χαρακτηριστικό και της νέας κυβέρνησης είναι ο εμπαιγμός του πολίτη, η αδιόρθωτη εμμονή στην αντιμετώπισή του -από την κυρίαρχη περιωπή της «πρόσφατης λαϊκής εντολής» και των δημοσκοπήσεων- ως υπηκόου χαμηλής νοημοσύνης, περίπου υποζυγίου.
Από το ιεραποστολικό κήρυγμα για «σεβασμό του πολίτη», που επαναλάμβανε σε κάθε δεύτερη φράση του ο κ. Παπανδρέου, μέχρι τις εκλογές, τι απομένει; Γελοιογραφικές «εφαρμογές», όπως ο ατελεύτητος ηλεκτρονικός διαγωνισμός για προικισμένους υποψηφίους και η τελική επιλογή τέως βουλευτών, κομματικών στελεχών και οικογενειακών φίλων σε Γενικές Γραμματείες, υπηρεσίες και ΔΕΚΟ.
Η εικονική «διαβούλευση μέσω διαδικτύου» για προαποφασισμένα νομοσχέδια και η μεταβολή των Υπουργικών Συμβουλίων σε τηλεοπτικές παραστάσεις. Και επιπλέον η παρουσίαση με απατηλές ετικέτες -ως φιλολαϊκών και στρεφομένων κατά του μεγάλου πλούτου- μέτρων φορομπηχτικών, που αποτελειώνουν τη μεσαία τάξη.
Μιλούν για φόρο «μεγάλης ακίνητης» περιουσίας και στοχεύουν οτιδήποτε ξεπερνά τα δύο δωμάτια, κουζίνα και μπάνιο, από τη μια χαμηλώνοντας το όριο του αφορολογήτου και από την άλλη αυξάνοντας άγρια τις αντικειμενικές αξίες. Ουσιαστικά ψαλιδίζουν τη συνταγματική προστασία του άρθρου 17 με την εισαγωγή μιας διαδικασίας τμηματικής δήμευσης.
Κραυγαλέα περίπτωση εμπαιγμού του πολίτη είναι το «επικοινωνιακό τρικ» (κατά τον ορισμό Παπουτσή) να πλασάρεται ως «εκστρατεία κατά της φοροδιαφυγής» η περικοπή του αφορολογήτου ορίου στα εισοδήματα των ευσυνείδητων φορολογουμένων και ο εξαναγκασμός στη συλλογή αποδείξεων για την αναπλήρωση μέρους μόνο του επιπρόσθετου φόρου.
Πρόκειται για σύνθετο κόλπο ταχυδακτυλουργικής εξαπάτησης, που επιπλέον υπολογίζει πονηρά στις αποδείξεις που θα χαθούν, που θα ξεθωριάσουν ή που δεν θα παρουσιασθούν από φορολογουμένους ανήμπορους για τη λογιστική επεξεργασία τους.
Ο υπουργός Οικονομικών εμφανίσθηκε ωστόσο στην τηλεόραση ευτυχής για το «κίνημα συλλογής αποδείξεων». Ανύποπτος άραγε για την ομολογία ανικανότητας αξιοποίησης των υπηρεσιών του και για την πολλαπλή προσβολή στον πολίτη – με την πρόσθετη φορολόγηση, την εξαπάτηση και τον εξαναγκασμό του σε έργο κυνηγού φοροφυγάδων;
Σε έναν μόνο τομέα η νέα κυβέρνηση διέθετε σχέδιο -αν και αγνώστου (;) πατρός- και προχωρεί σταθερά στην εφαρμογή του με τις συμβουλές του πολύπειρου κ. Άλεξ Ρόντος, τις υπηρεσίες της κ. Δραγώνα και άλλων κρατικών στελεχών και την ενεργό συμπαράσταση πυκνής πέμπτης φάλαγγας λογχοφόρων του εθνομηδενισμού. Υπό το σημερινό καθεστώς της οικονομικής κατάρρευσης, του καθημερινού καταιγισμού εξωτερικών επιθέσεων από φερέφωνα «συμμαχικών» κυβερνήσεων και σκοτεινών οικονομικών κοσμοσχεδιαστών της συνομοταξίας Σόρος, το σχέδιο τείνει να ευοδωθεί.
Στις 100 πρώτες μέρες είχαμε την κατάργηση των υπουργείων Αιγαίου και Μακεδονίας – Θράκης (χωρίς -περιέργως- την εξέγερση της μείζονος αντιπολίτευσης, μη εξαιρουμένου του κ. Ψωμιάδη) και προχωρούμε σε νομοσχέδια για μερική αποεθνικοποίηση του εκλογικού σώματος (σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης σε πρώτη φάση) με την ένταξη των μεταναστών (που η ΚΥΠ είχε υπολογίσει σε δυόμισι εκατομμύρια) στους εκλογικούς καταλόγους και με αυτόματη απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας στα παιδιά τους.
Η αρνητική ετυμηγορία της πλειοψηφίας των συμμετασχόντων στην ηλεκτρονική διαβούλευση πολιτών και η συντριπτική πλειοψηφία εναντίον του μέτρου που αποκάλυψε δημοσκόπηση στο «ΠΑΡΟΝ εγγράφονται στα παλαιά υποδήματα της κυβέρνησης σεβασμού του πολίτη.
Επιπλέον, μισόλογα, παραλείψεις και ανοχές καταστάσεων από κυβερνητικούς υπευθύνους αφήνουν να διαφανούν διαθέσεις αποδοχής της αποεθνικοποίησης τμημάτων της επικράτειας σε Αιγαίο και Θράκη. (Προς στοιχειοθέτηση σε άλλη ανάλυση.)

δδδ
Συνοπτικά: Η πολιτεία της κυβέρνησης Παπανδρέου στο κρίσιμο δείγμα των 100 ημερών δείχνει ότι εξέλαβε την επιψήφισή της στις εκλογές ως «μία από τα ίδια». Δεν αντελήφθη ότι επρόκειτο απλώς για μια δοκιμαστική περίοδο χάριτος προς το σύνολο ενός πολιτικού συστήματος καταδικασμένου στη συνείδηση ενός εξαπατημένου, ταπεινωμένου και λεηλατημένου λαού, για ανικανότητα, ανευθυνότητα, ανηθικότητα και απιστία.
Ότι παρέλαβε ένα ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί. Και ότι εκλογικοί νόμοι ενίσχυσης της μονοκρατορίας του κομματικού αρχηγού και της ολιγαρχίας του συστήματος απλώς θα επιταχύνουν την έκρηξη.
Ισάριθμες αφορμές προβληματισμού και για τη νέα ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το φαινόμενο της λαϊκής κινητοποίησης που την επέβαλε διεκδικούσε κάθαρση, ριζικές τομές, αλλαγή θεώρησης, συμμετοχή. Μόνη οδός αποφυγής μια Γης Μαδιάμ…