Βυζάντιον

Σήμερα επρόκειτο να αποκαθηλώσω από το βάθρο τους τα στολισμένα κλαδιά που παριστάνουν το χριστουγεννιάτικο δένδρο. Ακούγοντας, όμως, την πρώτη αποκριάτικη διαφήμιση αποφάσισα να μην το κάνω, να το αφήσω στη θέση του. Ο χρόνος πλέον τρέχει τόσο γρήγορα, ώστε δεν χρειάζεται να κάνεις και πολλά. Τα επόμενα Χριστούγεννα είναι μερικές αναπνοές πιο κάτω, το Πάσχα χτυπάει την πόρτα, ενώ ετοιμάζονται τα μαγαζιά με τις μάσκες και τα αποκριάτικα. Και εν τέλει σκέφτομαι πως αν δεν είχαμε όλα αυτά που συμβαίνουν στον δημόσιο βίο και στα οικονομικά, θα είχαμε πνίξει τη ζωή μας μέσα σ’ ένα χασμουρητό. Ενώ τώρα το πράγμα έχει τον τζόγο του. Ο ένας μισεί τον άλλον και όλοι μαζί φωνάζουμε. Δεν είναι μακριά η μέρα που θα παίζουμε ξύλο στον δρόμο. Δεν είναι στη φαντασία η εποχή που θα μας χτίσουν έναν φράχτη γύρω γύρω και δεν θα βγαίνει κανείς έξω. Έτσι, να διατηρήσουμε αναλλοίωτη και την απαράμιλλη εθνική μας ταυτότητα.

***

Σκέφτομαι, λοιπόν, να μετατρέψω αυτήν τη στήλη σε γωνιά του μετανάστη. Κοινώς να γράφεται από μετανάστες, τους οποίους φυσικά και θα εκμεταλλεύομαι, αφού εγώ θα συνεχίσω να εισπράττω την αμοιβή. Άνοιξα, που λέτε, το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο της στήλης και άρχισα να διαβάζω ένα προς ένα τα 14 email που είχα – όλα σχετικά με τη μετανάστευση. Ξεχωρίζω ένα που λέει ότι όταν διασχίζεις παράνομα τα σύνορα άλλων χωρών είναι πιθανό να εκτελεστείς ή να καταλήξεις στη φυλακή, ενώ στην Ελλάδα δεν αποκλείεται να εκλεγείς και πρωθυπουργός. Ένας αναγνώστης μού γράφει πως είμαι φασίστας όσο αποκλείω την πρόταση του δημοψηφίσματος και πως οι δημοκρατικές μου ευαισθησίες εξαντλούνται στα λόγια και όχι σε πράξεις. Κάποιοι άλλοι μου γράφουν τα γνωστά – να πάω να μείνω στον Άγιο Παντελεήμονα, να πάρω στο σπίτι μου Πακιστανό, να κάνω κόρη και να τη δω με μαύρο (επειδή έχω γιο, τους ενημερώνω ότι αν μου βγει γκέι, δεν θα έχω πρόβλημα να τον δω με αφγανό μουσουλμάνο).
•••
Λοιπόν ηρεμήστε γιατί θα αρχίσω να δημοσιεύω και τα ονόματά σας, εντάξει; Το νομοσχέδιο δεν δίνει ιθαγένεια σε λαθρομετανάστες. Δίνει σε νόμιμους μετανάστες και στα παιδιά τους. Μπορείτε να μας εξηγήσετε ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημά σας; Μη μου πείτε για την αλλοίωση του Γένους γιατί θα σας πω φασιστοειδή. Θέλετε σκλάβους στην κοινωνία ή ισότιμους πολίτες; Γαμώτο, με έχετε φέρει σε κατάσταση να κάνω copy-paste ομιλίες του Γιώργου, πράγμα που αν μου το έλεγες πριν από δύο χρόνια θα το θεωρούσα προσβολή.
•••
Και για να τελειώνουμε. Έχετε ακούσει ποτέ για το σχέδιο της ευρωπαϊκής ιθαγένειας; Είναι η ιθαγένεια που εν ευθέτω χρόνω θα αποδοθεί στους ευρωπαίους πολίτες. Προσέξτε τώρα: Ευρωπαϊκή ιθαγένεια θα μπορούν να πάρουν και οι νομίμως διαμένοντες στην Ευρώπη μετανάστες. Το καταλάβαμε; Ακόμα και αν εσύ του αρνείσαι την ελληνική ιθαγένεια, θα πάρει την ευρωπαϊκή που θα του εξασφαλίζει ισότιμα πολιτικά δικαιώματα. Κατανοητό; Το λέω απλώς για να μην έχεις άγχος και κάθεσαι και χτυπάς τα πλήκτρα αδίκως. Α, και το κυριότερο, για να ησυχάσεις. Όπως μου λένε, η κυβέρνηση μάλλον θα κάνει κάποια βήματα πίσω και θα αναγνωρίσει δικαίωμα στην ιθαγένεια σε παιδιά που γεννήθηκαν στην Ελλάδα αρκεί οι γονείς τους να ήταν νόμιμοι μετανάστες την ημέρα της γέννησης. Βέβαια και πάλι υπάρχει θέμα. Τι ήταν οι γονείς τους την ημέρα της σύλληψης; Και πώς συνελήφθη το παιδί; Ήταν η στάση ορθόδοξη ιεραποστολική ή κατέφυγαν σε ανεπίτρεπτους σχηματισμούς; Πρόβλημα…
•••
Δεν ξέρω αν έχετε φίλους σε σχετικά καλές θέσεις σε ευρωπαϊκούς Οργανισμούς. Εγώ έχω. Και μερικές φορές μου προωθούν e-mail με πλάκες για την Ελλάδα, με ευρήματα που αποδίδουν σκωπτικά την πραγματική κατάσταση. Τώρα στα γραφεία κάποιων τεχνοκρατών έχει πέσει μια άτυπη γραμμή να είναι προσεκτικοί στην αλληλογραφία τους μην τυχόν και μας θίξουν. Σημειώνω πως ήδη μας έχουν θίξει, κατά τα λεγόμενα, επειδή οι γραφειοκράτες που ήρθαν εδώ μίλησαν πιεστικά στους υπουργούς μας. Ωραία. Τώρα θέλω να μου πείτε ποιος σέβεται περισσότερο αυτήν τη χώρα: Ο μέσος πολιτικός και ενίοτε υπουργός της ή ο ευρωπαίος τεχνοκράτης που υπηρετεί με συνέπεια και επαγγελματισμό τη γραφειοκρατία; Μπορείτε να μου πείτε αν οι μεγαλύτερες προσβολές που έχει δεχθεί αυτή η χώρα έχουν προέλθει από Έλληνες ή από ξένους; Έτσι μπράβο. Και τώρα πάμε στην ουσία.
•••
Αυτή τη στιγμή είμαι πρόθυμος να παίξω έναν μισθό (γεια σου, ρε εκδότη!) στοιχηματίζοντας ότι το έλλειμμα του 2009 δεν θα κλείσει στο 12,7%, αλλά θα είναι μεγαλύτερο, ίσως ξεπεράσει και το 13% – αποκλείεται πάντως να προσεγγίσει το 14%. Γιατί το λέω αυτό; Είναι δύσκολο τεχνικά να σας το εξηγήσω, αλλά ετοιμαστείτε να ακούσετε θηριωδίες όσον αφορά τα στατιστικά στοιχεία. Η έκθεση της Eurostat, που μας ξεφτιλίζει για άλλη μια φορά, δεν αδικεί την αλήθεια: Τα στοιχεία στην Ελλάδα είναι τόσο εύπλαστα, σαν κουλουράκια από συνταγή της Χρύσας Παραδείση. Όλοι το ήξεραν, εδώ και χρόνια, ότι μεταξύ Γενικού Λογιστηρίου και υπουργείου Οικονομικών παίζεται ένα παιχνίδι πρωτίστως πολιτικό, με τον αρμόδιο υπουργό να δίνει τον στόχο και τις υπηρεσίες να προσαρμόζουν τα στοιχεία. Ομοίως το γνώριζαν και στις υπηρεσίες της Κομισιόν – έχουν υπάρξει περιπτώσεις που τα στοιχεία άλλαζαν μέσα στη μέρα, μη μου κάνουν τώρα τα αγνά κορίτσια! Μου εξηγούν ότι αυτό έχει αλλάξει εσχάτως, κυρίως με πρωτοβουλία των υπηρεσιακών παραγόντων που προωθούν πλέον πραγματικά στοιχεία. Ωστόσο δεν έχει αποτυπωθεί πλήρως και σε μια αξιόπιστη λειτουργία της Στατιστικής Υπηρεσίας. Τι θέλω να πω; Ότι αν η αλήθεια αποκαθίστατο αναδρομικά, θα έπρεπε να βγουν συνεργεία στους δρόμους, να μαζεύουν τα ευρώ και να τα αντικαθιστούν με παλιές καλές δραχμές. Διότι εκεί είμαστε, εκεί ανήκουμε, αλλά ευτυχώς δεν πρόκειται να γυρίσουμε. Δεν ξέρω αν το μάθατε, αλλά την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη την πρότεινε ένας αμερικανός αναλυτής με άρθρο του στους «Financial Times». Μη μου λέτε ότι αυτά τα πράγματα δεν γίνονται. Γίνονται. Απλώς θα τελειώσει πολιτικά η έννοια της κοινοτικής αλληλεγγύης και μετά όλοι θα ψάχνουν τον επόμενο, θα είμαστε η κλωστή στο πουλόβερ που ξηλώνεται. Αυτό που δεν μπορεί να γίνει τεχνικά και νομικά είναι η πτώχευση της χώρας. Μπορεί επιμέρους τομείς να καταρρεύσουν ή να ανακοινώσουν στάση πληρωμών (ΟΑΕΔ, για παράδειγμα, που περιφέρει ένα στοιχειωμένο ομόλογο), αλλά η πτώχευση της χώρας δεν προβλέπεται από τη συνθήκη του Μάαστριχτ.
•••
Φυσικά και στηρίζω τον «Καλλικράτη»! Είναι αυτονόητο! Μόνο η προοπτική του να δω τον Ψωμιάδη εκλεγμένο με ένα εκατομμύριο ψήφους περισσότερες από αυτές του Βενιζέλου φτάνει και περισσεύει. Να γίνει αυτό και στην πιο σεμνή του εκδοχή, ο Ψωμιάδης θα κυκλοφορεί ως Ιουστινιανός. Όχι τις Απόκριες, καθημερινά. Στις Απόκριες θα ρίξει φούμο και θα κυκλοφορεί ως Ομπάμα, άρχοντας του πλανήτη. Κάποιος που ξέρει από αυτά μου είπε ότι η Ελλάδα είναι μικρή για να στήσεις τέτοια μεταρρύθμιση. Σε τέτοιες περιπτώσεις, μου λέει, χρειάζεσαι να πας και σε λύσεις με μικρά τοπικά κυβερνητικά σχήματα και πρωτοβουλίες με μεγαλύτερη διεισδυτικότητα. Για παράδειγμα, ο περιφερειάρχης ή ο διοικητής να έχει το νομικό δικαίωμα παρεμβάσεων σε θέματα ανεργίας ή κοινωνικής πολιτικής. Εδώ δεν συμβαίνει αυτό. Πρόσεξε, όμως, την παιδεία των ανθρώπων που κυβερνούν αυτήν τη χώρα: Το πρόβλημά μας (ειδικά κάτι τύπων όπως ο Βενιζέλος) είναι κατά βάση η δημιουργία μηχανισμών που θα αναδείξουν νέα ισχυρά πρόσωπα περιφερειακής και εθνικής εμβέλειας. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι η υποβάθμιση του ρόλου του βουλευτή, όχι η καλύτερη και η πιο αποτελεσματική ματιά στη λειτουργία της χώρας.
•••
Συμπέρασμα; Μαύρο για Κυριακή. Σε μια χώρα που καταρρέει δημοσιονομικά, με πολιτικό προσωπικό που αγχώνεται για το τομάρι και την τσέπη του, η πιο σοφή κουβέντα είναι αυτή που εκστόμισε ο Λοβέρδος, άλλο όχι όπως ακριβώς το εννοεί. Δεν υπάρχει σάλιο. Ναι. Χωρίς σάλιο θα μας πάνε.