Αναιρέσεις

Συστήσαμε στην κρατούσα κατάσταση να έχει ως μέτρο όλων των πραγμάτων το συμφέρον του λαϊκού παράγοντα, προκειμένου να αποφεύγονται κυβερνητικές αποφάσεις που δημιουργούν αναταραχή και δυσαρέσκεια στην κοινή γνώμη. Όμως το πάθημα με τα λεγόμενα πράσινα τέλη κυκλοφορίας δεν έγινε μάθημα, με αποτέλεσμα να έρθει μετά ταύτα η ρύθμιση για τις γονικές παροχές, που προκάλεσε απίστευτη σύγχυση και οδήγησε σε υπαναχωρήσεις.
Όταν μια κυβέρνηση εξαγγέλλει ρυθμίσεις που πλήττουν τους μη έχοντες, όπως η ρύθμιση των πράσινων τελών, τότε δείχνει ότι λειτουργεί υπό το κράτος του δημοσιονομικού προβλήματος και αδιαφορεί για το συμφέρον του λαϊκού παράγοντα – έτσι όμως αδικεί τον εαυτό της και καταναλώνει πολιτικό κεφάλαιο αξιοπιστίας.
•Πρόβλημα επίσης εμφανίζει η κυβέρνηση στον συντονισμό των διαφορετικών κέντρων εξουσίας, δίνοντας έτσι την ευκαιρία να αναπτύσσεται μια φιλολογία περί διαφωνιών κυβερνητικών παραγόντων. Το ζήσαμε με τη φιλολογία των δύο γραμμών στην οικονομία, που αναζωπυρώθηκε μετά την περίφημη δήλωση του «ενιαίου ΦΠΑ», το ζήσαμε με την αντίδραση Παπουτσή για το πλαφόν των 2.000 ευρώ – και το ζούμε σε μικρά επεισόδια σχεδόν σε καθημερινή βάση. Προφανώς οι αντιλογίες μεταξύ κυβερνητικών παραγόντων μεγιστοποιούνται από τα ΜΜΕ, ωστόσο αποκαλύπτουν προχειρότητα σε αποφάσεις και έλλειμμα συντονισμού.
•Προφανώς το πρωθυπουργικό γραφείο δεν έχει καταφέρει ακόμα να συντονίσει αποτελεσματικά και να ομογενοποιήσει πολιτικά το κυβερνητικό σχήμα. Το υπάρχον μοντέλο διακυβέρνησης είναι φανερό ότι μπάζει νερά και χρειάζεται ανασυγκρότηση. Το πρόβλημα μεγιστοποιείται καθώς στο Μέγαρο Μαξίμου έχει συγκεντρωθεί ένα πλήθος παραγόντων που εκ των πραγμάτων δύσκολα συντονίζεται. Κατά τη γνώμη μας ο πρωθυπουργός πρέπει πάραυτα να ξεκαθαρίσει ρόλους και αρμοδιότητες συνεργατών του και να τονίσει στους υπουργούς του να αποφεύγουν πρόχειρες ρυθμίσεις και αποφάσεις.