«Χρόνου φείδου»…

Θα σας λείψει αυτή την Κυριακή ο Νίκος Αμμανίτης και το γλαφυρό του «Μια φορά κι έναν καιρό». Το κενό θα επιχειρήσουμε να καλυφθεί με ένα γραφτό με το οποίο σίγουρα θα ξεκαρδιστείτε. Πρόκειται για αποσπάσματα από εκθέσεις ιδεών υποψηφίων υπενωματαρχών περιοχής Θεσσαλονίκης, σε διαγωνισμό που έγινε το 1966. Απολαύστε τα…
1) Ο χρόνος του φείδου είναι ως εξής: Το μήνα Μάιο εξέρχεται από την φωλέα του ζητώντας την τροφή του, τρώγει τα πειό καταστρεπτικά έντομα που βλάπτουν εις την γεωργίαν, όχι μόνον έντομα αλλά και διάφορα ποντίκια. Στο διάστημα της περιόδου όχι μόνον τρώγει αλλά και εναποθηκεύει για τον χειμώνα διότι εισέρχεται εις χειμέρι νάρκην. Είναι τα φείδια τα οποία είναι βλαβερά εις τον άνθρωπον, διότι δαγκώνουν και έχουν δηλητήριον, ζούνε πολλά χρόνια και υπάρχουν πολλών ειδών μικρά και μεγάλα.
2) Χρόνου φείδου είναι ο χρόνος ή το χρήμα ή και ο πλούτος που χάνει κανείς όταν δε τον χρόνο δεν σπεύδει αμέσως δια το χρήμα και τον πλούτον, το σκορπά, δηλαδή το σπαταλά, ήτοι το διαθέτει εκεί που δεν χρειάζεται να το διαθέσει.
3) Ο χρόνος χωρίζεται εις τέσσαρας εποχές. Την άνηξιν – καλοκέρι, φθινόπωρι και χειμών. Αυτάς τας εποχάς όλος ο κόσμος τους θέλει διότι ο καθείς μέσα εις τας εποχάς αυτάς βρίσκει και τας ημέρας τας οποίας τας εκτιμά όλοι μας οι έλληνες της τιμούμεν αύται δε είναι η 25 Μαρτίου κ.λ.π.
4) Διά να κερδίσωμεν τον χρόνον φίδον αιτείται μεγίστην ενφοιΐαν ψυχραιμίαν εμπόδια πας φύσεως που πρόκειται να μας παρουσιασθούν διά το όφελός μας. Πολλά παραδείγματα που μπορεί κανείς να κέρδιση το χρόνο του φίδου.
5) Ο φθινόπορος είναι μία από τας 4 εποχάς του έτους. Έπειτα έρχεται ο χειμώνας με τας πολλάς βροχάς και χιόνια. Μετά έχομεν την οραίαν.
6) Ο Φείδου ήταν ένας εκ των μεγάλων Σοφών της Πατρίδος μας και ήκμασε κατά την εποχήν του μεσαίωνα.
7) Εις κάθε μας ενέργειαν πρέπει να είμεθα ενεργητικοί ως ο όφις. Ο όφις όταν ενεργήση επίθεσιν κατά τινος εμψίχου αντικειμένου δεν έχει ουδεμίαν καθυστέρησιν κατά την αρχικήν του απόφασιν. Το αποτέλεσμα δεν γνωρίζομαι πιο θα είναι πάντως θα την εκτελέση παρ’ όλην την σωματικήν του διάπλασιν. Εφόσον ο όφις έχει αυτήν την ενεργητικότητα έστω και αν αποτύχει, ημείς ως έμψυχα και κοινωνικά ζώα, θα πρέπει να ενεργούμε γνωρίζοντας και το αποτέλεσμα ως μας διακρίνει η λογική.
8) Αι αρχαίαι ιστορικαί αυταί λέξεις αι οποίαι περικλείουν το εγκόλπιο της ζωής του ανθρώπου σημαίνουν το πολιτισμό τα γράμματα και τας τέχνες από τον αρχαίο Έλλινα εις τον σημερινόν άνθρωπο και την βάσι διεχθύσις ζωής επ’ αυτού εβεργεσίας.
9) Υσητήριοι χρόνον φίδου
Το φίδι είναι ένα ζώον αρπετόν, το οποίον συντηρείται διά της τροφής του χώματος το οποίον δεν μπορεί να ζήση κατά την χειμερινήν περίοδον όπου έρχεται εντός των κρυπτών της γης και μέχρι από το τέλος Σ/βρίου μέχρι 30 Απριλίου αναλόγος τας καιρικάς της φύσεως. Εκεί αυτό συντηρήται μέσα στη γη διά της ατομικής του τροφής. Κατά τον απρίλιον αρχίζει την θερινήν ζωήν άμα και την τεκνοποίησιν.
10) Χρειάζεται λοιπόν να είναι όλοι οι άνθρωποι προσεκτικοί κατά την διάρκειαν της ζωής των, με τον φόβο καθ’ όλην την ώραν μήπως αναγκασθή κανένας όφις και δάγκαση αυτόν και του προξένηση ζημιά και προβή εις δηλητηρίαση και μπορεί να πεθάνη.
11) Δι’ αυτό ο άνθρωπος όταν βαδίζει εις τον δρόμον έχει τον φόβον απ’ τα φίδει και φίδη από τον άνθρωπο – διότι ο άνθρωπος το έχει ορισθή και το έχει κάνει να σέρνεται με την κοιλιά εντός της γης όπως και με την λενέρδα ύδρα.
12) Από την ημέραν καθ’ ην άρχεται η ζωή του ανθρώπου άρχεται και ο χρόνος του φείδου, δηλαδή να γίνη ο άνθρωπος χρόνιος οικονομία.