Ρεπορτάζ ακόμα και με το θάνατό του!

Βέβαια τον γιατρό που του έκανε τη μοιραία (άτυχη) επέμβαση τον επέλεξε ο ίδιος. Ο ίδιος τον βρήκε, ο ίδιος απευθύνθηκε σ’ αυτόν. Και μάλιστα ο γιατρός αυτός χαρακτηρίζεται και γιατρός των ΠΑΣΟΚων. Όμως ο Ν. Κακαουνάκης (όπως και ο Χ. Λαμπράκης) πλήρωσε το ότι ήταν επώνυμος. Πλήρωσε το σύνδρομο των VIP!

Εκείνο που χρεώνουν οι συγγενείς του στον γιατρό, ασχέτως με το αν έγινε ιατρικό λάθος και αν μπορούσε να αποφευχθεί, είναι το ότι δεν διαχειρίστηκε συνετά τη δύσκολη κατάσταση ενός επώνυμου πελάτη του. Δηλαδή δεν προστάτευσε τους συγγενείς του, αφήνοντάς τους στο… σκοτάδι! Ο άνθρωπός τους χαροπάλευε, γίνονταν απανωτές επεμβάσεις για να διορθωθούν τα… αδιόρθωτα και οι συγγενείς δεν γνώριζαν τίποτα, δεν είχαν την παραμικρή ενημέρωση, είχαν μεσάνυχτα! Έτσι δημιουργήθηκε θέμα εμπιστοσύνης ανάμεσα σε αυτούς και τον γιατρό. Ο γιατρός τούς αγνοούσε και τους αντιμετώπιζε υπεροπτικά. Δεν τους είπε τίποτα, δεν τους έδωσε να καταλάβουν την κρισιμότητα της κατάστασης.

Κάποιοι πολύ γνωστοί γιατροί, εξάλλου, τονίζουν ότι άλλο πράγμα είναι η επιπλοκή και άλλο το λάθος.

Σε κάθε περίπτωση όμως, ο γιατρός θα έπρεπε να ενημερώσει για την κάθε λεπτομέρεια τους συγγενείς και να ζητήσει να γίνουν ιατρικά συμβούλια. Από τη στιγμή που κινδυνεύει ένας άνθρωπος δεν υπάρχουν εγωισμοί, υπάρχουν μόνο προσπάθειες για να σωθεί. Και εκεί όμως ο γιατρός δεν λειτούργησε σωστά. Προσπάθησε να το παλέψει μόνος του και μάλιστα χωρίς να ενημερώσει κανέναν.

Από κει και πέρα, όταν στο τέλος οι συγγενείς έμαθαν τι συμβαίνει, το μόνο που μπορούσαν να κάνουν ήταν να του αλλάξουν αμέσως περιβάλλον για να ξέρουν τι τους γίνεται τουλάχιστον. Έτσι τον μετέφεραν στο «Ιασώ». Που βέβαια ήταν μια κίνηση απελπισίας, αλλά και τακτικής άμυνας απέναντι στις καταστάσεις που είχαν αντιμετωπίσει στον «Ευαγγελισμό».

Το υπουργείο Υγείας και η Δικαιοσύνη οφείλουν να ρίξουν άπλετο φως, ώστε να λάμψει η αλήθεια και αν έχουν γίνει λάθη να κληθούν να λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι. Για να είναι πιο προσεκτικοί όλοι οι γιατροί και να αφήσουν στην άκρη τους εγωισμούς και την αυταρχικότητα και τις ομαδοποιήσεις στα νοσοκομεία και ο ένας να υπονομεύει τον άλλον.