ΚΚΕ: Στις «100 μέρες» έπεσε η… μάσκα του ΠΑΣΟΚ!

Σχολιάζοντας τις διαρροές που γίνονται από την κυβέρνηση για τα οικονομικά μέτρα που θα παρθούν, τα στελέχη του Περισσού κάνουν λόγο για αποκάλυψη του πραγματικού προσώπου του ΠΑΣΟΚ, το οποίο προεκλογικά είχε καλλιεργήσει αυταπάτες ότι θα ακολουθήσει μια διαφορετική πολιτική από αυτήν των κυβερνήσεων της ΝΔ.
Με επίκεντρο την οικονομία, λένε στο ΚΚΕ, ασκείται μια τεραστίων διαστάσεων προπαγανδιστική πίεση στα λαϊκά στρώματα, με εμπνευστές και εκτελεστές το πολιτικό σύστημα και τα ισχυρά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, που πρόθυμα βάζουν πλάτη στις αντιλαϊκές επιδιώξεις της κυβέρνησης. Ενδεικτικά, τονίζουν, είναι τα δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για «Μπαράζ ελέγχων στην οικονομία από Κομισιόν, ΔΝΤ και Ευρωπαϊκή Τράπεζα», «Τα προβλήματα, οι δυσκολίες και οι αβεβαιότητες του 2010 – η χρονιά των γρίφων», «Πώς γίναμε το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης», «Τα δύσκολα στοιχήματα για το 2010… Αποφασισμένος για επώδυνα μέτρα φέρεται ο Γ. Παπανδρέου», «Από σήμερα μαζεύουμε αποδείξεις».
Πρόκειται, λένε, για συνεχόμενη «τρομοϋστερία» που ξεκίνησε από τις πρώτες κιόλας ώρες της νέας κυβέρνησης, όταν δήθεν έκπληκτοι ανακάλυψαν ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας έχει ξεφύγει και ότι το χρέος βρίσκεται εκτός ελέγχου. Ακολούθησε καθημερινό μπαράζ δημοσιευμάτων από ξένες εφημερίδες και δηλώσεων από παράγοντες της ΕΕ, οι οποίοι εμφανίζονταν να πιέζουν για λήψη σκληρών και οδυνηρών μέτρων εδώ και τώρα. Και κάτω από την πίεση αυτή εμφανίζεται η κυβέρνηση ότι «κάμφθηκε».
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, λένε, ανακοίνωσε τη μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, όπως απαιτούσαν οι «αγορές», ενώ παράλληλα άνοιξαν, μέσω «δημόσιας διαβούλευσης», όλα τα καυτά θέματα της ελληνικής κοινωνίας: το Ασφαλιστικό, οι εργασιακές σχέσεις, το Φορολογικό.
Και ενώ, υπογραμμίζουν στο ΚΚΕ, υποτίθεται ότι ο «κοινωνικός διάλογος» βρίσκεται σε εξέλιξη, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, μετερχόμενα εκβιασμών και τρομοκρατικών διλημμάτων, επιχειρούν να δημιουργήσουν ένα εφιαλτικό τοπίο, προκειμένου να «πείσουν» για την υποτιθέμενη αναγκαιότητα των σκληρών και επώδυνων κυβερνητικών μέτρων. Επιδιώκουν να εμφανίσουν ως δεδομένο κάθε μέτρο που διαρρέει η κυβερνητική προπαγάνδα, αφού πρώτα έχουν δημιουργήσει τα ίδια ένα υπέδαφος «αποδοχής» στηριγμένο στην ιδεολογική τρομοκρατία και τον εκφοβισμό. Μέσα από τη μαύρη προπαγάνδα και με καθημερινή πλύση εγκεφάλου, υποβάλλουν τους εργαζόμενους στην ιδέα της «αναγκαιότητας» και του «δεδομένου» των μέτρων. Επιχειρούν να δημιουργήσουν άτομα τρομοκρατημένα, άβουλα, χωρίς ηθικές αντιστάσεις, τα οποία θα είναι σε θέση να αποδεχτούν ακόμα και τις χειρότερες λύσεις, αρκεί να γλιτώσουν από τον εφιάλτη. Έναν εφιάλτη που παίρνει τις μορφές της ΕΕ, του ΔΝΤ, των «αγορών», των τιμωρών που μας απειλούν με οικονομική κατάρρευση και εξοστρακισμό από τον πολιτισμένο κόσμο του κεφαλαίου. Πρόκειται, εκτιμούν στον Περισσό, για επεξεργασμένες μεθόδους ψυχολογικού πολέμου, που τις χρησιμοποιούν για να προωθήσουν μέτρα, τα οποία είχαν ήδη προαποφασίσει πριν την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης και, σήμερα, στο όνομά της, επιχειρούν να τα εφαρμόσουν. Η νέα επέλαση στο Ασφαλιστικό και οι ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις προωθούνται σε όλες ανεξαιρέτως τις χώρες της ΕΕ, και σε αυτές με υψηλά ελλείμματα, και σε αυτές με μικρά.
Βρισκόμαστε, αναφέρουν, μπροστά σε μια καλοστημένη απάτη και σε έναν κολοσσιαίο σωρό από ψέματα και οι εργαζόμενοι πρέπει να απογυμνώσουν εκείνους που θέλουν να τους παραδώσουν γυμνούς και απροστάτευτους στον μαχαιροβγάλτη που περιμένει στη γωνία. Να κλείσουν τα αυτιά στους εκβιασμούς και στα σενάρια τρομοκρατίας και να βγουν μαζικά στους δρόμους και να διεκδικήσουν το δίκιο τους, αφού «αυτοί είναι οι παραγωγοί όλων των κοινωνικών αγαθών, από τη δική τους δουλειά ζει παρασιτικά η αστική τάξη και το σινάφι της». Καλούν δε τους εργαζόμενους να μη στενέψουν τα όνειρά τους, να μη συμβιβαστούν στα όρια ενός κόσμου παρακμής και αποσύνθεσης, αλλά να «τα ξεπεράσουν, να διεκδικήσουν ό,τι τους ανήκει».