Βυζάντιον

Πόσο χαίρομαι που όταν πεθάνω κανείς δεν θα ασχοληθεί με την απουσία και τις συνθήκες θανάτου μου! Εκτός βέβαια και αν επιλέξω έναν εντυπωσιακό τρόπο, θέλοντας να πετύχω με τον θάνατο όσα δεν κατάφερα μια ολόκληρη ζωή, κοινώς να με προσέξετε λίγο παραπάνω. Βέβαια, το ωραίο με τους θανάτους των δημοσίων προσώπων είναι ότι εξαγνίζονται. Η δημοσιότητα έχει την ικανότητα να καθαγιάζει και να εξασφαλίζει υστεροφημία, που λειτουργεί για τους απογόνους τους σαν ασφαλιστήριο συμβόλαιο. Εσύ δεν είσαι εκεί, αλλά τουλάχιστον η τελευταία αναπνοή θα σου φύγει χωρίς άγχος. Τι σας λέω τώρα ενώ τυγχάνω άσημος και υγιής; Έχω εντυπωσιαστεί με τον τρόπο που έπεσαν οι άθλιοι και σκυλεύουν έναν διάσημο νεκρό, που δεν τον αφήνουν να ησυχάσει. Βλέπω ως και στο Αθηναϊκό Πρακτορείο φωτογραφίες του ανοιχτού φερέτρου. Εμένα με ενοχλεί. Αλλά ίσως τελικά να κάνω λάθος και να είναι κάτι που θα άρεσε στον μακαρίτη.

***

Ξέρω ότι θα μου πείτε πως είναι γρουσουζιά να ξεκινώ μετά το τέλος των γιορτών με θανατικό. Κι εγώ από πρόληψη το κάνω, θέλω να ξορκίσω τους δικούς μου φόβους. Οι φίλοι μου γνωρίζουν πως όσο μεγαλώνω τόσο γίνομαι περισσότερο υποχόνδριος. Πες μια αρρώστια! Ωραία. Υπάρχουν στιγμές που νομίζω ότι την έχω. Και, του κερατά, αν δεν πέσεις μέσα στη σωματική αρρώστια θα πετύχεις την ψυχική. Κάπου διάβασα ότι η πλήξη είναι αιτία πολλών δεινών. Συμφωνώ. Πλήττω άσχημα. Εσείς νομίζετε ότι κάνω την πιο ενδιαφέρουσα δουλειά του κόσμου. Αηδίες. Η δημοσιογραφία είναι ενδιαφέρουσα όταν ασκείται σε μέρη που έχουν ενδιαφέρον. Εδώ πια είναι όλα τόσο προβλέψιμα, που εκ των πραγμάτων αναλώνεσαι σε φθηνά κουτσομπολιά, τα οποία, όσο και αν προσπαθήσεις να τα κρατήσεις για τον εαυτό σου, μέχρι να τα δεις δημοσιευμένα έχουν κυκλοφορήσει και τα έχουν όλοι. Επίσης δεν μπορείς να τα γράψεις όλα – αυτό είναι το χειρότερο. Είναι στιγμές που κάθομαι και κοιτάζω το ταβάνι (μάλλον αυτό το κάνω συνέχεια) και σκέφτομαι τι θα μπορούσε να συμβεί έτσι και όλοι εμείς γράφαμε αυτά που πραγματικά ξέρουμε ή πιστεύουμε. Έτσι και υπήρχε μόνο μία μέρα τον χρόνο (κάπου στις Απόκριες) που οι εφημερίδες θα φιλοξενούσαν δημοσιεύματα χωρίς την παραμικρή ποινική ευθύνη. Προφανώς θα υπήρχε μόνο μία μέρα και δεν θα επαναλαμβανόταν ποτέ. Τελικώς σταμάτησα τις μάταιες σκέψεις και αναζήτησα ένα κουτί εντός του οποίου θα φυλάω όλες τις αποδείξεις.
•••
Ναι, μαζεύω κι εγώ αποδείξεις. Το βλέπω, για να είμαι ειλικρινής, περισσότερο ως χόμπι παρά ως συνειδητή οικονομική πράξη. Στο τέλος του χρόνου θα υπάρχουν άνθρωποι που θα διαθέτουν αποδείξεις στο ebay. Αν μαζεύεις τα πάντα, κάτι θα σου μείνει, στη χειρότερη περίπτωση θα σου μείνει μια ψύχωση. Οι αποδείξεις σε υποχρεώνουν να κρατήσεις και μια ιδιαίτερη στατιστική των συνηθειών σου. Ειδικά αν είσαι συνταξιούχος, παρατάς το σταυρόλεξο και ασχολείσαι με τις αποδείξεις. Είναι γελοίο, πρακτικά ανέφικτο να υλοποιηθεί και θα έχει διάρκεια το πολύ δύο χρόνια. Και έτσι όπως είναι τα οικονομικά του μέσου ανθρώπου, το μέτρο των αποδείξεων δεν πρόκειται να έχει καμία επίδραση στην αύξηση των εσόδων από ΦΠΑ. Αν μάλιστα τον αυξήσουν, σιγά μην υπάρχει άνθρωπος που θα ζητάει απόδειξη με ΦΠΑ. Μπορεί να πιάσουν τον ψιλικατζή και τον φούρναρη, δεν θα τσιμπήσουν όμως τον ηλεκτρολόγο. Αυτά, λοιπόν, τα έθεσα στον άνθρωπό μου στο οικονομικό επιτελείο – πάντα φροντίζω να έχω έναν άνθρωπό μου εκεί. Ρωτάω κι εγώ τα γνωστά για το Πρόγραμμα Σταθερότητας.
•••
«Προκόπιε, έχεις καταλάβει για ποιον λόγο πήγαμε στην τριετία, εντάξει; Για να έχει μια ελπίδα το κόμμα να κερδίσει πάλι εκλογές. Ούτως ή άλλως, γνώριζαν ότι οι Βρυξέλλες δεν θα έδιναν τετραετή περίοδο προσαρμογής, αφού γνωρίζουν ότι μεσολαβούν εκλογές. Και η τριετία είναι το μοναδικό που μπορείς να τους προσφέρεις όταν αρνείσαι να υλοποιήσεις αυτά που ζητούν. Δηλαδή, να αυξήσουμε τον ΦΠΑ, να παγώσουμε για χρόνια τους μισθούς και να αυξήσουμε τα όρια συνταξιοδότησης στο σύνολο του πληθυσμού, σε άνδρες και γυναίκες. Βέβαια, το Πρόγραμμα θα εγκριθεί και τα spreads θα ηρεμήσουν κάπως. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην εγκριθεί. Αυτό που τους προκαλεί αρνητική εντύπωση είναι το ότι η κυβέρνηση δεν έχει διάθεση για ριζικές τομές που έχουν εγγυημένη αποτελεσματικότητα. Αλλά οι των Βρυξελλών δεν πολιτεύονται στη Β΄ Αθηνών και δεν καταλαβαίνουν. Α, σημείωσε και κάτι άλλο για να το πεις στους δικούς σου. Πιθανότατα θα ανακοινώσουμε και τη θέσπιση θέσης μόνιμου γραμματέα στο υπουργείο Οικονομικών, ο οποίος θα είναι με πενταετή θητεία και θα ελέγχει το ταμείο. Επίσης βλέπουμε τελικά πολύ ζεστά το ενδεχόμενο να φορολογήσουμε τράπεζες και μεγάλες βιομηχανίες υπέρ ασφαλιστικών ταμείων. Δηλαδή, να πούμε στον εργαζόμενο ότι πληρώνουν και αυτοί για τη σύνταξή του. Δεν σου φαίνεται λογικό;».
•••
Μωρέ, λογικό μου φαίνεται. Απλώς του είπα ότι εδώ υπάρχει ένα θεματάκι: Αφού οι τράπεζες δεν μπορούν πλέον να αντλήσουν κεφάλαια από την εγχώρια αγορά, αναγκαστικά θα βγουν στη διεθνή. Όσο όμως το ελληνικό Δημόσιο δανείζεται με ακριβό κόστος τόσο επιβαρύνεται και το κόστος των τραπεζικών ομολόγων. Και τι θα κάνεις αν πας να φορολογήσεις περισσότερο τις τράπεζες και εκείνες σου απαντήσουν με αύξηση επιτοκίων; Αυτό είναι ένα από τα μεγάλα ερωτήματα που υπάρχουν σήμερα, στο οποίο εσείς δεν έχετε δώσει την παραμικρή σημασία, αλλά τελικά γι’ αυτό κι εγώ πληρώνομαι με αποδοχές τραπεζικού «golden boy». Οι τράπεζες θα μας απασχολήσουν περισσότερο απ’ όσο μπορείτε να φανταστείτε. Με την ευκαιρία, θα ήθελα να ρωτήσω κάτι που απέφυγαν να θέσουν αρκετοί: Όταν το ελληνικό Χρηματιστήριο κλείνει το 2009 με κέρδη 20%, μήπως πρέπει, ως κυβέρνηση, να εξηγήσουμε στον κόσμο ποιους τελικά έπληξε αυτή η καταραμένη κρίση; Διότι το να καταρρέει μια αμερικανική τράπεζα και να πλήττεται το ελληνικό χρηματιστήριο το βρίσκω λογικό. Δεν βρίσκω όμως καθόλου λογικό το να μένει άνεργος ένας απλός υπάλληλος.
•••
Και το καλύτερο: Αυτήν τη στιγμή στην κυβέρνηση συγκεντρώνουν πληροφορίες από Ιταλία για το μέτρο που ανακοίνωσε ο Μπερλουσκόνι σχετικά με τον επαναπατρισμό και την παραμονή στη χώρα των ιταλικών κεφαλαίων. Έχουμε όλοι καταλάβει τι σημαίνει αυτό, έτσι; Ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός μιας χώρας λέει στη Μαφία ότι μπορεί να νομιμοποιήσει τα χρήματά της, αρκεί να τα έχει και να τα κινεί στη χώρα. Αυτή είναι πρόταση που έχει υποβληθεί από τραπεζίτες στην κυβέρνηση Καραμανλή και, εξ όσων μαθαίνω, ίσως επανέλθει τώρα. Και καλώς να επανέλθει. Διότι μόνο τα λεφτά από ναρκωτικά και γυναίκες θα μπορούσαν να μας λύσουν το πρόβλημα. Άλλωστε, τι είμαστε; Μια Κολομβία που διστάζει να το πάρει απόφαση.
•••
Όπως θα έχετε παρατηρήσει, σήμερα το έχω κλείσει το κουτάκι με τη φθηνή φιλοσοφία και τις στείρες εξυπνάδες. Μάλιστα, θα μου ήταν εξαιρετικά εύκολο να πω εξυπνάδες αφού πια ως εφημερίδα έχουμε ξεφύγει. Αν ας πούμε, όπως λέει και ο Βλαστάρης, η «Ελευθεροτυπία» έχει μετατραπεί σε εφημερίδα των κοριών, εμείς έχουμε γίνει εφημερίδα των τσολιάδων. Μα τι γίνεται; Έχουν αγοράσει συνδρομές οι σύλλογοι των αποστράτων που καταγγέλλουν τη Δραγώνα; Ο εκδότης βέβαια μου λέει ότι θα υπερασπίζεται πάντα το δικαίωμα που έχουν οι συντάκτες αυτής της εφημερίδας να γράφουν ό,τι γουστάρουν, «από τις πλέον αναρχικές ως τις πλέον ακροδεξιές απόψεις». Ωραία. Μπορώ να γράψω μια επιθυμητή λίστα βομβιστικών επιθέσεων; Δεν μπορώ.
Να γράψω το τελευταίο trend στο ΠΑΣΟΚ, που λέει ότι ο Χρυσοχοΐδης θα είναι ο καλύτερος δήμαρχος της Αθήνας; Ότι θα είναι ο δήμαρχος που θα το πάρει περίπατο, αφού, ούτως ή άλλως, οι δεξιές ψήφοι θα έχουν διασπαστεί; Δεν το αποκλείω. Πρώτον, επειδή φαντάζομαι τη Δημοτική Αστυνομία να παρελαύνει με βήμα. Δεύτερον, επειδή βλέπω μπροστά μου τον Μιχάλη να ποζάρει με σκούπα. Τρίτον και κυριότερο, επειδή το θέλει και αυτός.
•••
Και τελειώνω ξερά. Κανένα από τα πρόσωπα που έχουν ακουστεί κατά καιρούς δεν πρόκειται να πάρει τη μεγάλη καρέκλα της ΕΡΤ. Κανένα. Η δουλειά έχει ανατεθεί από τον Π. Γερουλάνο σε κύπριο «κυνηγό κεφαλών», ο οποίος έχει καταλήξει σε λύσεις από την αγορά. Αν περάσουν τελικά, ίσως γελάσουμε.