Βαδίζουμε σε λάθος δρόμο…
Ο αντιπρόεδρος Θόδωρος Πάγκαλος πιστεύει ωστόσο ότι αντέχει ακόμη η κοινωνία οικονομικά και γι’ αυτό στην πρώτη σύσκεψη που έγινε στο Μαξίμου το 2010 και ήταν για την οικονομία, εμφανίστηκε μαζί με τον πρωθυπουργό υπέρμαχος του να περιοριστεί ο χρόνος μείωσης του ελλείμματος, ώστε τα επόμενα τρία και όχι τέσσερα χρόνια να πέσει το έλλειμμα κάτω από το 3% (αναλογικά κάθε χρόνο, 4%, 3% και 3%) ώστε από το 12,7% όπου βρίσκεται σήμερα να φτάσει το 2012 στο 2,7%. Αυτό σημαίνει (ειπώθηκε άλλωστε και στη σύσκεψη του οικονομικού επιτελείου με τον Γιώργο Παπανδρέου) λιτότητα, νέους φόρους, όσο και αν ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου δεν θέλει να το παραδεχθεί, και αφαίμαξη εισοδημάτων δυστυχώς πάλι από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.
Η αμφισβήτηση που δέχεται η κυβέρνηση δεν αφορά μόνο τις προθέσεις της και αν τελικά μπορεί πράγματι να βγάλει τη χώρα από το σημερινό αδιέξοδο. Αμφισβητείται ακόμη και το αν τελικά το έλλειμμα βρίσκεται πραγματικά στο 12,7%, όπως είχε ανακοινωθεί στην αρχή, ή είναι χαμηλότερο και όλος αυτός ο θόρυβος με την οικονομία είναι απλώς ένα τέχνασμα της κυβέρνησης. Πόσω μάλλον όταν το οικονομικό επιτελείο εν ριπή οφθαλμού αποφάσισε ως εφικτή τη μείωση του ελλείμματος μέσα στα επόμενα τρία χρόνια.
Παρ’ όλα αυτά στο Μέγαρο Μαξίμου πιστεύουν ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή ώστε να ανοίξουν σταδιακά όλα τα μεγάλα ζητήματα που αφορούν την ελληνική κοινωνία. Θεωρούν ότι η νέα κυβέρνηση δεν έχει χάσει ακόμη την ανοχή του κόσμου και ότι οι πολίτες έχουν καταλάβει σε ποιο οριακό σημείο βρίσκεται η χώρα και αποδέχονται αναγκαστικά τα σκληρά μέτρα που θα ληφθούν, στο πλαίσιο του Προγράμματος Σταθερότητας που θα κατατεθεί στο τέλος του μήνα, αφού βεβαίως πρώτα η χώρα περάσει ένα κρίσιμο
τεστ των Βρυξελλών, οι οποίες πλέον θα μας επιτηρούν σε μηνιαία βάση. Ο Παπανδρέου έκανε ποδαρικό στο Μαξίμου με τη σύσκεψη για την οικονομία, θέλοντας να δείξει ότι πρώτος στόχος του είναι η αντιμετώπιση της κακής οικονομικής κατάστασης. Άλλος ήταν όμως ο πραγματικός του στόχος: Κάλεσε στο γραφείο του τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου και τη Λούκα Κατσέλη για να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ τους και να ενοποιήσει τις διαφορετικές πολιτικές που εκφράζουν. Τα φαινόμενα ασυνεννοησίας και διαφωνίας μεταξύ των δύο υπουργών όλο το προηγούμενο διάστημα σε καίρια ζητήματα της οικονομικής πολιτικής δεν άφηναν άλλα περιθώρια στον πρωθυπουργό, που θέλησε να κλείσει το μέτωπο μεταξύ Μεσογείων και πλατείας Συντάγματος, ένα μέτωπο που έχει παρενέργειες και στους υπόλοιπους τομείς της κυβέρνησης. Παρενέργειες στην κοινωνία, μέσα στην κυβέρνηση μεταξύ άλλων υπουργών, στο κόμμα και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα.
Κανείς δεν περίμενε ότι τόσο γρήγορα θα εκδηλώνονταν τέτοια φαινόμενα που χαλάνε την εικόνα της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού. Και μάλιστα αδυνατούν να πιστέψουν πως τόσο νωρίς θα δινόταν η εντύπωση στον κόσμο ότι η σημερινή κυβέρνηση, με τόσο μεγάλο ποσοστό που έλαβε στις εκλογές, αδυνατεί να υλοποιήσει όσα υποσχέθηκε προεκλογικά. Είναι χαρακτηριστική η φράση του Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, που μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό είπε ευθέως ότι «δεν μπορεί η κυβέρνηση μέσα σε 100 ημέρες να υλοποιήσει όσα υποσχέθηκε, γιατί η κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολη».
Παράλληλα υπάρχουν φωνές στελεχών στο ΠΑΣΟΚ και στην κυβέρνηση που διαφωνούν ριζικά με τον τρόπο που ασκείται, κυρίως από τον Παπακωνσταντίνου, η οικονομική πολιτική, μέσα από διαρροές στον Τύπο για αλλαγές, που προκαλούν νευρική κρίση στην αγορά και τους φορολογούμενους πολίτες. Συνεργάτης του Παπανδρέου, που βρίσκεται πολύ κοντά του και είναι ένας απ’ τους θεματοφύλακες των διαχρονικών πολιτικών του ΠΑΣΟΚ, θεωρεί ότι μέχρι τώρα η γενική πολιτική της κυβέρνησης είναι λαθεμένη και εξηγεί το γιατί: «Ποτέ ο Παπανδρέου δεν έχει μιλήσει για σκληρά μέτρα, για άδικη και φορομπηχτική πολιτική. Ποτέ δεν έχει πει ότι δεν θα υλοποιήσει όσα προεκλογικά υποσχέθηκε, επομένως γιατί το μόνο που αναδεικνύεται είναι το ακριβώς αντίθετο…». Άρα κατά τη γνώμη του παίζεται ένα παιχνίδι σε βάρος της κυβέρνησης με τη συμμετοχή δυστυχώς ορισμένων υπουργών που ενδιαφέρονται μόνο για την προσωπική τους προβολή. Το ίδιο στέλεχος αναφέρει -και έχει πολύ δίκιο- ότι «ο κόσμος καταψήφισε τη ΝΔ και υπερψήφισε το ΠΑΣΟΚ όχι για να ασκήσουμε την πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης αλλά για να κάνουμε όσα υποσχεθήκαμε. Επομένως βαδίζουμε σε λάθος δρόμο».
Την ίδια ώρα φαίνεται ότι στις παρασκηνιακές συζητήσεις που γίνονται στο εσωτερικό του κόμματος επικρατεί περισσότερο το σενάριο διεξαγωγής του συνεδρίου για την ανανέωση της θητείας του κ. Παπανδρέου μέσα στον χρόνο που διανύουμε και όχι στον επόμενο. Γι’ αυτόν τον λόγο ορισμένα στελέχη φροντίζουν από τώρα να… προετοιμαστούν και φυσικά κόντρα στις επιλογές του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Παπανδρέου αν επιλέξει να προχωρήσει σε έκτακτο συνέδριο θα το κάνει κατ’ αρχάς γιατί δεν θα χρειαστεί να εκλεγούν νέοι σύνεδροι (θα είναι οι ίδιοι που μετείχαν στο τελευταίο συνέδριο), ενώ αν το συνέδριο πραγματοποιηθεί κανονικά, του χρόνου δηλαδή, θα χρειαστεί εκλογή συνέδρων από τις οργανώσεις, κάτι που ενδεχομένως να ήταν ρίσκο για τον πρωθυπουργό. Το σενάριο του εκτάκτου συνεδρίου ενισχύεται γιατί ο Παπανδρέου θέλει να έχει τη σύμφωνη γνώμη της κομματικής βάσης για τις μεγάλες αλλαγές που θέλει να προωθήσει, όπως ο εκλογικός νόμος και ο «Καποδίστριας 2». Για να προχωρήσει επιθυμεί τη δέσμευση του κόμματος, γιατί οι αντιδράσεις αναμένονται ιδιαίτερα έντονες κυρίως στο θέμα της αλλαγής του εκλογικού νόμου. Έτσι παραμένει ανοικτό το θέμα του συνεδρίου μέχρι να αποφασιστεί τι θα επιλέξει ο Παπανδρέου.