«ΤΣΟΥΝΑΜΙ» ΦΤΩΧΕΙΑΣ, ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΑΠΕΙΛΕΙ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Σύμφωνα με στοιχεία από μελέτη του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ:
• Κάτω από το όριο της φτώχειας υπολογίζονται 2.300.000 άνθρωποι (ζουν με λιγότερα από 5.860 ευρώ ετησίως).
• Οι δύο από τις πέντε μικρές επιχειρήσεις οδηγούνται σε κλείσιμο στο πρώτο τετράμηνο του 2010.
• Η αύξηση της ανεργίας και η μείωση της παραγωγής θα επιδεινώσουν το ήδη αρνητικό περιβάλλον. Υπολογίζεται ότι στις στρατιές των ανέργων θα προστεθούν μέσα στο 2010 άλλοι 100.000 συμπολίτες μας (για 750.000 ανέργους ή ποσοστό 15% μιλούν τα σημερινά στοιχεία).
Και βεβαίως, αν προχωρήσουν τα σχέδια της κυβέρνησης για πάγωμα μισθών στο Δημόσιο, που αναπόφευκτα θα επηρεάσει και το ποσοστό των αυξήσεων που θα αποφασιστούν και για τους εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα, η εξαθλίωση θα ακουμπήσει και όσους έχουν το «προνόμιο» να εργάζονται στις μέρες μας.
Παράλληλα, αν στη φτώχεια, στην ανεργία, στη λιτότητα, στις απολύσεις και στην πλήρη αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων προστεθούν και οι απειλές για κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος και οι προειδοποιήσεις από αρμόδια χείλη για περικοπή του αριθμού των συντάξεων που χορηγούνται σε ετήσια βάση, είναι προφανές πως η κοινωνική συνοχή βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο, με όλες τις συνέπειες που συνεπάγεται η έκρυθμη αυτή κατάσταση. Έτσι, δικαιολογείται και η «έκρηξη» του επιστημονικού συνεργάτη του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ Γ. Ρωμανιά, ο οποίος αντιπαρατέθηκε δημοσίως στον υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Α. Λοβέρδο, δηλώνοντας πως «κίνδυνος κατάρρευσης του ασφαλιστικού συστήματος δεν υπάρχει, παρά μόνο αν καταρρεύσει το ίδιο το κράτος».
Σημειώνεται ότι εντονότατη δυσφορία για την «κινδυνολογία Λοβέρδου» εκφράζουν συνδικαλιστικά στελέχη όλων των παρατάξεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ – ΠΑΜΕ – Αυτόνομη Παρέμβαση), που επισημαίνουν αδράνεια στην κινητοποίηση και στην οργάνωση των υπηρεσιών ελέγχου και είσπραξης της εισφοροδιαφυγής (μόνο το 2009 ξεπερνά τα 9-10 δισ. ευρώ).
Πρόκληση για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ η αντιμετώπιση της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα. Πρώτο δείγμα γραφής το νομοσχέδιο για τη σταθερότητα και την ανάπτυξη αλλά και οι πολιτικές απασχόλησης που θα περιγράφει, μέσω και της αύξησης των δημοσίων επενδύσεων. Κρίσιμο όμως για τις πραγματικές επιλογές της κυβέρνησης θα αποδειχθεί το φορολογικό νομοσχέδιο, που αναμένεται να κατατεθεί τον Μάρτιο και θα αποτελέσει τον δείκτη για την αναδιανομή του εισοδήματος, όπως πράγματι την αντιλαμβάνεται το οικονομικό και πολιτικό επιτελείο του κ. Γ. Παπανδρέου. Και βεβαίως, ο προσανατολισμός του ασφαλιστικού νομοσχεδίου, που όλα δείχνουν ότι μέσα στον Μάιο θα κατατεθεί για ψήφιση στη Βουλή και ήδη προκαλεί τόσο ενδοκυβερνητικές όσο και εσωκομματικές κόντρες στο ΠΑΣΟΚ. Η φράση του κ. Λοβέρδου σε πρόσφατη συνέντευξή του, σύμφωνα με την οποία «Τα μέτρα θα είναι σκληρά. Ή ταν ή επί τας. Αλλιώς θα χυθεί αίμα», δεν προοιωνίζεται τίποτε το θετικό για ασφαλισμένους και συνταξιούχους:
Κινείται επίσης σε αντίθετη λογική από τις δηλώσεις του υφυπουργού Γ. Κουτρουμάνη προς το «ΠΑΡΟΝ», σύμφωνα με τις οποίες στην αναζήτηση και εξεύρεση πόρων θα διατεθούν χρήματα από την αύξηση των αντικειμενικών αξιών της δημόσιας και της εκκλησιαστικής περιουσίας (σ.σ.: για την τελευταία πηγή χρηματοδότησης μίλησε πρόσφατα και ο πρωθυπουργός). Με άλλα λόγια, ο μεν υφυπουργός «καθησυχάζει» ότι το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης θα χρηματοδοτηθεί κυρίως από πηγές πέραν των μόνιμων «αιμοδοτών», που είναι οι ασφαλισμένοι, ενώ ο υπουργός επιλέγει να «φοβίζει» τους ίδιους τους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους.
Είναι ενδεικτικό ότι δύο κορυφαία συνδικαλιστικά στελέχη, ο κ. Κ. Πουπάκης (ευρωβουλευτής και πρόεδρος της ΔΑΚΕ) και ο κ. Δημ. Στρατούλης (υπεύθυνος εργατικής πολιτικής του ΣΥΝ), χαρακτήρισαν «εξαιρετικά σημαντικές» τις δηλώσεις του κ. Κουτρουμάνη, με την προσθήκη της επιφύλαξης για το κατά πόσο τελικώς θα πραγματοποιηθούν. Μάλιστα ο κ. Πουπάκης υπογραμμίζει πως «ένα δίκαιο ασφαλιστικό σύστημα δεν μπορεί να είναι άδικο για τους εργαζομένους» και χαρακτηρίζει «κλειδί» για την αντιμετώπιση του προβλήματος τη χρηματοδότηση.
Ο πρόεδρος της ΔΑΚΕ τονίζει ότι η κυβέρνηση έχει μπροστά της ένα «στοίχημα»: να βρει τρόπους να αυξήσει τη χρηματοδότηση του συστήματος, καθώς είναι η μόνη λύση για να κατοχυρωθούν οι προσδοκίες των εργαζομένων για ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης στα γεράματά τους, χωρίς αρνητικές μεταβολές, οι οποίες εν τέλει σε λίγα πάλι χρόνια θα χρειάζονται ακόμη μεγαλύτερο «ψαλίδισμα», μέχρι στο τέλος να μη μείνει τίποτε…
Παρεμβαίνοντας, ο κ. Στρατούλης αναφέρει ότι η κοινωνική ασφάλιση δεν χρειάζεται τις νέες περικοπές που προωθεί η κυβέρνηση, αλλά αντιμετώπιση των πραγματικών της προβλημάτων – κυρίως σταθερή και αποτελεσματική χρηματοδότηση.