Ο ΤΑΞΙΤΖΗΣ ΜΕ ΤΟ ΤΣΕΡΟΚΙ
Η δημόσια ζωή κυλάει ευχάριστα σε μια γλυκιά θυμηδία και όλοι μοιάζουν πρόθυμοι να δεχτούν, ή έστω να ακούσουν, οτιδήποτε με κατανόηση και καλή διάθεση. Χρήσιμο αυτό διότι όντως έρχονται δυσκολότερες μέρες, αν και κανείς δεν πείθει κανέναν ότι αυτό είναι αλήθεια. Μοιάζει να παίζουμε όλοι ένα παιχνίδι, δικό μας, αγαπημένο, άγνωστο στους περισσότερους τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τους όρους του. Ένα παιχνίδι που παίζουμε χρόνια τώρα, δεκαετίες, ίσως και αιώνες, και σχεδόν πάντα τα καταφέρνουμε, τη βγάζουμε καθαρή. Πότε ξεγελάμε τον θάνατο, πότε τον κατακτητή, πότε τις καταστάσεις, πάντα όμως τον ισχυρό, τον αντίπαλο. Ο ορθολογισμός ως αντίληψη και στάση ζωής ήταν πάντα μακριά μας, ξένος προς την Ελλάδα και τα ήθη των ανθρώπων της χώρας. Όποτε χρειαζόταν τον ασπαζόμασταν, χωρίς ποτέ να τον κάνουμε δικό μας και φυσικά χωρίς να τον αγαπήσουμε. Κάπως έτσι αντιμετωπίζουμε και την οικονομική κρίση, την οποία όλοι προσποιούνται ότι αντιλαμβάνονται, αλλά στην πραγματικότητα ουδείς τη νιώθει όπως τουλάχιστον τη νιώθουν στην άλλη Ευρώπη, στη βιομηχανική και μεταπρατική, ραντιέρικη Δύση. Θα είναι μεγάλο λάθος της κυβέρνησης να δώσει κι άλλη σοβαρότητα και βαρύτητα στην αντιμετώπιση της κρίσης, διότι έτσι θα την καταστήσει διαβλητή και ανεκδοτολογική στην καθημερινότητα των πολιτών. Αν τα πράγματα είναι όντως δύσκολα, σχεδόν αδιέξοδα, το καλύτερο και για τα πράγματα και για τους πολίτες είναι να μη λέγονται έτσι: Πιο αποδοτική είναι η μέθοδος του φιλότιμου και το «παιδιά, πάμε όλοι μαζί να τα βγάλουμε πέρα σε μια δύσκολη ώρα» παρά το βαρύ, σοβαροφανές, βλοσυρό ύφος, που στοιχειοθετεί απειλή για τον πολίτη. Άλλωστε η ζωή μας είναι ζωσμένη από γραφικότητα σε όλες τις εκφάνσεις της, πώς μπορούμε αίφνης να αποδεχθούμε μια «βελγική» ή «δανέζικη» ματιά (διαλέγουμε δύο μικρές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μην πει κανείς «μα αυτή είναι μεγαθήριο» αν αναφέρουμε Ισπανία ή Γαλλία) σε ένα κομμάτι της ζωής μας; Δύσκολο. Όχι ότι η Δανία και το Βέλγιο δεν έχουν χιούμορ (πιο σωστά, αίσθηση του χιούμορ), αλλά είναι προφανές ότι αλλιώς αντιμετωπίζουν την καθημερινότητά τους, και αυτή από άλλους όρους και αξίες προσδιορίζεται. Τώρα θα πει κανείς, αυτό το παράδειγμα που είπαμε στην αρχή με τον ατυχή τρομοκράτη που τα μπέρδεψε δεν είναι ελληνικό, δεν συνέβη εδώ. Δεν πειράζει, λίγος διεθνισμός ποτέ δεν έβλαψε κανέναν. Άλλωστε και η κρίση δεν είναι ελληνική, εκ μετεγγραφής ήρθε, αλλά την αγκαλιάσαμε με χαμόγελα και κατανόηση. Ως λαός με χιούμορ και ιδιότυπη αντίληψη των πραγμάτων μπορούμε να καταλάβουμε το δράμα του άτυχου φανατικού μουσουλμάνου που από το London School of Economics βρέθηκε λόγω πίστης στην Υεμένη για μεταπτυχιακά στην Τζιχάντ (ανέλαβε την ευθύνη η Αλ Κάιντα για το περιστατικό) κι από εκεί ποιος ξέρει πού, και ύστερα στο αεροπλάνο να μεταφέρει πλαστικοποιημένα εκρηκτικά, ραμμένα στα εσώρουχά του. Ασφάλεια, σου λέει μετά. Και ήταν επιπλέον το όνομά του μέσα σε εκείνα των 550.000 που θεωρούν (οι ΗΠΑ κυρίως) ύποπτα για τρομοκρατικές ενέργειες. Φαντάσου να μην ήταν. Ντροπή για τις Αρχές, ντροπή και για τον επίδοξο τρομοκράτη που κατάφερε και πέρασε τα προχωρημένα εκρηκτικά, απέτυχε να τα συνδέσει σωστά και τον αφόπλισε ο … ολλανδός σκηνοθέτης!
Έτσι κι ο δικός μας ο ταξιτζής, πυροβολούσε ανθρώπους διότι είχε «ξεφύγει», τώρα, παλιότερα, ποιος να ξέρει, αλλά είχε επαγγελματικό δίπλωμα, ήταν καλής οικογενείας, είχε και το Τσερόκι του, δεκαετίας και βάλε, αλλά Τσερόκι. «Δεν μπορεί να αναγνωρίσει τον εαυτό του στις πράξεις που του αποδίδονται», είπε ευρηματικά, είναι αλήθεια, ο συνήγορός του. Σωστά, πού να τον αναγνωρίσει; Αν τον αναγνωρίσει, θα φάει καμιά 20αριά χρόνια. Λίγο είναι;
Οι άλλοι πάλι έφτιαξαν και συνεταιρισμό για να αναλάβουν την ευθύνη ανατίναξης του κτιρίου της Εθνικής Ασφαλιστικής, μέσα σε μια μάλλον πρόχειρη προκήρυξη, ανεξήγητα επιθετική προς τον κόσμο.
Και μέσα σε όλα αυτά ένας γραφικός επιχειρηματίας εκ Σικάγου που παρουσιάζει αντί χρημάτων και καταθέσεων ασφαλιστικά ομόλογα σε φωτοτυπίες με στόχο να αγοράσει την ΠΑΕ ΑΕΚ. Σε άλλες φωτοτυπίες δύο ή τριών σελίδων παρουσίασε στον υπομονετικό δημοσιογράφο και το plan του για κατασκευή γηπέδου όπως το Allianz Arena «στο Φιλαντέλφεια»…
Δεν αρκούν αυτά για πρώτο κομμάτι του νέου χρόνου;