Εκτροπή Αχελώου

Αγαπητό «ΠΑΡΟΝ»,
Έχοντας ασχοληθεί επί σειρά ετών, από τότε που έγινε η εξαγγελία στη γιορτή του Κιλελέρ (1984) μέχρι σχεδόν σήμερα, με το πολύπαθο έργο της εκτροπής του Αχελώου προς Θεσσαλία, και δη με τα επονομαζόμενα έργα κεφαλής, θεωρώ ότι, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο άρθρο της «Καθημερινής» (25.11.09) για το υπόψη έργο, η πολιτική θέση της υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, αντιμετωπίζοντας την όποια συνέχεια του έργου σε ορθολογική βάση.
Δυστυχώς, το έργο της εκτροπής του Αχελώου αντιμετωπίσθηκε από όλο σχεδόν το πολιτικό φάσμα ως έργο προσπορισμού κομματικών οφελών, ενώ υποβαθμίσθηκε πλήρως η τεχνοοικονομική ανάλυσή του, σκοπιμότητα και αναγκαιότητα.
Αυτό είχε αποτέλεσμα, στην εικοσιπεντάχρονη μέχρι σήμερα πορεία του έργου, να επιλέγονται κατά καιρούς αποσπασματικές τεχνικές λύσεις, με υπερβολικό κόστος και χωρίς την αναγκαία τεκμηρίωση.
Έτσι, λοιπόν, φθάσαμε τώρα να έχουν σπαταληθεί τεράστια ποσά -αναφέρονται περισσότερα από 500 εκατ.- χωρίς σκοπίμως να διευκρινίζεται εάν πρόκειται για ιστορικό κόστος ή σημερινό κόστος και πώς…
Επίσης η άποψη της κ. υπουργού αναφορικά με το Υ.Η. έργο της Μεσοχώρας είναι πράγματι σωστή, καθόσον πρόκειται για καθαρώς υδροενεργειακό έργο, που τόσο ανάγκη έχει το ελλειμματικό ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας, και δεν έχει καμία σχέση με το έργο της εκτροπής, μετά τον καθορισμό των 600 εκατ. κ.μ. νερού ετησίως για τη μεταφορά στη Θεσσαλία, από το κατάντη Υ.Η. έργο της Συκιάς.
Ελπίζω, έστω και τώρα, να επικρατήσει πλέον η λογική και να αντιμετωπισθεί το έργο στη βάση μιας ολοκληρωμένης τεχνοοικονομικής μελέτης, που να αναδεικνύει τον ορθό σχεδιασμό και να λαμβάνει υπόψη της όλους τους υπεισερχόμενους παράγοντες, προς όφελος του συνόλου της χώρας, αφού πρόκειται για έργο εθνικής σημασίας.
Ε. Κολώνιας
πολιτικός μηχανικός